طبق بسیاری از تعاریف ، ناتوانی نوعی اختلال است که ممکن است شناختی ، رشدی ، فکری ، ذهنی ، جسمی ، حسی یا ترکیبی از این موارد باشد. تعاریف دیگر ناتوانی را به عنوان نقطه ضعف اجتماعی ناشی از چنین نقص هایی توصیف می کند. ناتوانی قابل ملاحظه بر فعالیتهای زندگی فرد تأثیر می گذارد و ممکن است از بدو تولد وجود داشته باشد یا در طول زندگی فرد رخ دهد.

معلولیت یک اصطلاح چتر است و اختلالات ، محدودیت فعالیت و محدودیت مشارکت را در بر می گیرد. اختلال در عملکرد یا ساختار بدن یک مشکل است. محدودیت فعالیت مشکلی است که فرد در اجرای یک کار یا یک عمل با آن روبرو می شود. در حالی که محدودیت مشارکت مشکلی است که فرد درگیر درگیر شدن در شرایط زندگی می کند. از این رو ناتوانی فقط یک مشکل بهداشتی نیست. این یک پدیده پیچیده است و منعکس کننده تعامل بین ویژگی های بدن فرد و ویژگی های جامعه ای است که در آن زندگی می کند.

ناتوانی یک مفهوم بحث برانگیز است ، با معانی مختلف در جوامع مختلف. این ممکن است مورد استفاده قرار گیرد به ویژگی های جسمی یا روانی است که برخی از موسسات ، به ویژه دارو ، نیاز به اصلاح دارند (مدل پزشکی). این ممکن است به محدودیت های تحمیل شده توسط مردم توسط محدودیت های یک جامعه توانا (الگوی اجتماعی) اشاره کند. یا این اصطلاح ممکن است در جهت اشاره به هویت افراد معلول باشد. ظرفیت عملکردی فیزیولوژیکی (PFC) یک اصطلاح مرتبط است که سطح عملکرد یک فرد را توصیف می کند. این توانایی فرد را در انجام کارهای بدنی زندگی روزمره و سهولت انجام این وظایف سنجیده می کند. PFC با بالا رفتن سن منجر به ضعف ، اختلالات شناختی یا اختلالات جسمی می شود ، همه این موارد منجر به برچسب زدن افراد به صورت ناتوان می شود.

برای اهداف قانون آمریکاییان دارای معلولیت در سال 1990 ، مقررات کمیسیون فرصت اشتغال برابر لیستی از شرایطی را فراهم می کند که به راحتی می توان آن را معلول دانست: ناشنوایی ، نابینایی ، ناتوانی ذهنی (که قبلاً عقب ماندگی ذهنی نامیده می شد) ، جزئی یا کاملاً مفقود است. اندام یا اختلالات تحرکی که نیاز به استفاده از صندلی چرخدار ، اوتیسم ، سرطان ، فلج مغزی ، دیابت ، صرع ، HIV / AIDS ، اسکلروز متعدد ، دیستروفی عضلانی ، اختلال افسردگی اساسی ، اختلال دو قطبی ، اختلال استرس پس از سانحه ، اختلال وسواس فکری و ... دارد. روانگسیختگی.

معلولیت در نتیجه اخلاق قومی نادرست که گفته می شود اشاره به گدایی است ، ناامید شده است. این در واقع ناشی از یک بازی قدیمی ، Hand-i-cap است ، که در آن دو بازیکن دارایی تجارت می کنند و یک شخص سوم ، بی طرف ، تفاوت ارزش بین اموال را قضاوت می کند. در اواسط قرن 18 مفهوم شخص بی طرف خنثی شد. در مسابقات نقص معلولیت ، اسب ها بر اساس تخمین umpire از آنچه باعث می شود آنها به طور مساوی اداره شوند ، وزن های مختلفی را حمل می کنند. استفاده از این اصطلاح برای توصیف یک فرد معلول - با تمدید از مسابقات معلولین ، شخصی که بار سنگین تری نسبت به حالت عادی دارد - در اوایل قرن بیستم ظاهر شد.

در زمینه هایی که اختلافات آنها مشهود است ، افراد معلول اغلب با ننگ مواجه هستند. افراد غالباً با ترس ، ترحم ، حمایت از خود ، نگاههای مزاحم ، عصیان یا بی اعتنایی نسبت به حضور معلولان واکنش نشان می دهند. این واکنش ها می تواند ، و غالباً انجام شود ، افراد دارای معلولیت را از دسترسی به فضاهای اجتماعی به همراه فواید و منابعی که این فضاها فراهم می کنند ، محروم کند. جنی موریس ، نویسنده / محقق معلول ، نحوه عملکرد ننگ را برای به حاشیه رانده شدن افراد معلول توضیح می دهد:

"بیرون رفتن در ملاء عام اغلب شجاعت می کند. چگونه بسیاری از ما می دانیم که ما نمی توانیم قدرت انجام این کار را روز به روز ، هفته به هفته ، سال به سال ، یک عمر طرد و عصبی کنیم؟ این تنها محدودیت های جسمی نیست که ما را به خانه های ما و کسانی که می شناسیم محدود می کند. این دانش است که هر ورود به دنیای عمومی توسط ستاره ها ، تراکم ، ترحم و خصومت حاکم می شود. "

علاوه بر این ، مواجهه با ننگ می تواند به سلامتی روحی - عاطفی فرد ننگ شده آسیب برساند. یکی از راه هایی که سلامت روانی و عاطفی افراد دارای معلولیت تأثیر منفی می گذارد از طریق درونی کردن ستمگری که آنها تجربه می کنند می تواند منجر به احساس ضعف ، دیوانگی ، بی فایده یا هر تعداد ویژگی منفی دیگر شود. ممکن است با شرایط آنها در ارتباط باشد. درونی شدن ظلم به عزت نفس فرد مبتلا آسیب می زند و رفتارهای آنها را به شکلی مطابق با تسلط غیرقابل کنترل شکل می دهد. وقتی افراد معلول تحت فشار افراد و معلولان اطراف خود قرار می گیرند تا اختلاف معلولیت خود را مخفی کنند و یا "عبور کنند" ، عقاید ableist اغلب درونی می شوند. به گفته نویسنده سیمی لینتون ، عمل گذر باعث می شود عده ای از احساسات عمیق بگذرند و باعث شود افراد معلول دچار از دست دادن اجتماع ، اضطراب و شک به خود شوند. رسانه ها نقش مهمی در ایجاد و تقویت ننگ مرتبط با ناتوانی دارند. تصاویر رسانه ای از معلولیت ، معمولاً حضور معلول را به عنوان حاشیه ای در کل جامعه جلب می کند. این تصاویر به طور همزمان منعکس و تأثیر می گذارد بر ادراک عمومی از تفاوت معلولان.

سمبل بین المللی دسترسی (ISA) ، همچنین به عنوان (بین المللی) سمبل ویلچر شناخته می شود ، از یک مربع آبی پوشیده از رنگ سفید به همراه تصویر یکپارچه شده از شخص در صندلی چرخدار تشکیل شده است. به عنوان یک استاندارد بین المللی ، تصویر ISO 7001 از کمیسیون بین المللی فناوری و دسترسی (ICTA) ، کمیته توانبخشی بین المللی (RI) نگهداری می شود.

ISA توسط دانش آموز طراحی دانمارکی سوزان کوهوفو در سال 1968 طراحی شد. این نخستین بار در یک کنفرانس طراحی رادیکال که توسط سازمان دانشجویان اسکاندیناوی (SDO) سوار شده بود ، ترسیم شد. این گروه یک جلسه مطالعاتی تابستانی را در کالج هنر و طراحی استکهلم ، کنستفاک برگزار کرد ، تا زمان متناوب بین جلسات کارگاهی و سخنرانی های بزرگتر را تغییر دهد. در این سخنرانی ها لحن توسط طراح و مربی آمریکایی ویکتور پاپانک تنظیم شد. او همچنین در نوشتارهایی که در این دوره تدوین کرده است ، افراد معلول را از نظر روحی و روانی به عنوان چهره هایی که نیاز به توجه مجدد دارند تصور می کرد. اگرچه هیچ مدرکی مبنی بر دیدار پاپانک با کوفوید وجود ندارد ، اما تأثیر وی بر سمینار جایی که ISA اصلی تهیه شده بود ، فراگیر شد. کوفوید به اتهام ایجاد نماد علامت گذاری به عنوان مکان های بدون مانع ، نسخه اولیه این نماد را در نمایشگاه ژوئیه 1968 که در پایان سمینار SDO برگزار شد ، ارائه کرد. نماد کوفوید صندلی چرخدار خالی را به تصویر می کشد. سال بعد این نماد به طور گسترده در سراسر سوئد تبلیغ شد.

کارل کوه ، مدیر مؤسسه جدید معلولین سوئد ، همچنین طراحی کوفوید را به بین المللی توانبخشی ارتقا داد. رئیس کمیسیون بین المللی فناوری و دستیابی RI (ICTA) ، از کوه خواسته شد كه كمیته ویژه ای ایجاد كند كه نمادی را برای كنوانسیون سال 1969 این گروه در دوبلین پیدا كند و تحویل دهد. از گروه کوه خواسته شد از میان شش نماد انتخاب کند. هنگامی که نماد کوفوید ارائه شد ، چندین عضو شکایت کردند که بیش از حد سختگیرانه و غیرقانونی است. همانطور که کوه خاطرنشان کرد: "یک ناراحتی ناچیز با نماد همان خطوط ضخیم است که ممکن است جلوه ای از یک نامه از حروف ایجاد کند. با یک سر" روی نماد ، این ناراحتی ناپدید می شود. " با بهره گیری از نسخه اصلی طرح ، Mountain یک دایره به بالای صندلی اضافه می کند تا جلوه ای از چهره ای نشسته را به دست آورد.

برخی از فعالان معلولیت از یک نماد دسترسی اصلاح شده دفاع می کنند. سارا هندرن و برایان گلننی با همكاری پروژه Accessible Icon ، نماد جدید را طراحی كردند تا تصویری فعال و درگیر با تمرکز بر روی فرد معلول را نشان دهد. برخی از سازمان های معلولیت مانند واحد توانمندسازی در هند آن را ترویج می کنند ، در حالی که سایر سازمان های معلولیت مانند Second Thoughts Connecticut آن را بعنوان توانگر رد می کنند. این نسخه از نماد رسما در ایالات متحده آمریکا در نیویورک و کانکتیکات استفاده می شود. ISA اصلاح شده در مجموعه دائمی موزه هنرهای مدرن است. به گفته اما تیتل از ستاره تورنتو ، منتقدین می گویند که این تصویر اصلاح شده هنوز از نظر اجتماعی برای کسانی که معلولیت دارند اما از صندلی چرخدار استفاده نمی کنند ، ننگ می شود.

در ماه مه سال 2015 ، اداره بزرگراه فدرال ، طرح جدید را برای استفاده در علائم راهنمایی و رانندگی در ایالات متحده رد كرد ، با استناد به این واقعیت كه توسط هیئت دسترسی ایالات متحده تصویب یا تأیید نشده است ، آژانس مسئول توسعه معیارهای فدرال برای طراحی در دسترس است. . سازمان بین المللی استاندارد سازی که استفاده منظم از نماد اصلی را تحت ISO 7001 برقرار کرده است ، این طرح را نیز رد کرده است.

در این صفحه می توانید تصاویر PNG: نماد غیر فعال شده تصاویر PNG را دانلود کنید