Samowar (rosyjski: самовар, IPA: [s? M ?? var] (O tym soundlisten); dosłownie „self-brewer”) to podgrzewany metalowy pojemnik tradycyjnie używany do podgrzewania i gotowania wody w Rosji. Ponadto samowar jest dobrze znany poza Rosją i rozprzestrzenił się w kulturze rosyjskiej do Europy Wschodniej, Europy Południowo-Wschodniej, Iranu, Afganistanu, Kaszmiru, Indii, Bliskiego Wschodu, Wietnamu, a tymczasem jest również znany w niektórych częściach Europy Środkowej. . Ponieważ podgrzana woda jest zwykle używana do robienia herbaty, wiele samowarów ma końcówkę w kształcie pierścienia (rosyjskie: конфорка, konforka) wokół komina, aby trzymać i podgrzewać imbryk wypełniony koncentratem herbaty. Chociaż tradycyjnie ogrzewane węglem lub węglem drzewnym, wiele nowszych samowarów wykorzystuje energię elektryczną do podgrzewania wody w sposób podobny do elektrycznego bojlera. Antyczne samowary są często cenione za ich piękne wykonanie.

Samowary są zwykle wykonane ze zwykłego żelaza, miedzi, polerowanego mosiądzu, brązu, srebra, złota, cyny lub niklu. Typowy samowar składa się z korpusu, podstawy i komina, pokrywy i odpowietrznika, uchwytów, kranu i klucza, korony i pierścienia, przedłużenia i nasadki komina, miski ociekowej i czajnika. Kształt ciała może być urną, kraterem, beczką, cylindrem lub kulą. Rozmiary i projekty są różne, od dużych, „40-kubełkowych” pojemników o pojemności 4 litrów (1,1 galona amerykańskiego) do tych o skromnym 1 litrze (0,26 galona amerykańskiego).

Tradycyjny samowar składa się z dużego metalowego pojemnika z kurkiem na dnie i metalowej rury biegnącej pionowo przez środek. Rura jest wypełniona paliwem stałym, które jest zapalane w celu podgrzania wody w otaczającym zbiorniku. Na górze kładzie się mały (6-8 cali) komin, aby zapewnić przeciąg. Po zagotowaniu wody i ugaszeniu ognia można wyjąć kominek i postawić na wierzchu czajniczek, który ogrzewa unoszące się gorące powietrze. Dzbanek służy do parzenia silnego koncentratu herbaty zwanej заварка (zavarka). Herbatę podaje się przez rozcieńczenie tego koncentratu кипяток (kipyatok) (przegotowaną wodą) z głównego pojemnika, zwykle w stosunku wody do herbaty wynoszącym 10: 1, chociaż smaki są różne.

Na wynalezienie i rozwój kulturowy samowara w Rosji miały prawdopodobnie wpływ kultury bizantyjskie i azjatyckie. Z drugiej strony kultura rosyjska wpłynęła również na kultury azjatyckie, zachodnioeuropejskie i bizantyjskie. Istnieją powiązania kulturowe z podobnym greckim podgrzewaczem wody z klasycznej starożytności, autepsa, wazonem z centralną rurą na węgiel. Pierwszymi historycznie zarejestrowanymi twórcami samowarów byli rosyjscy bracia Lisitsyn, Iwan Fiodorowicz i Nazar Fiodorowicz. Od dzieciństwa zajmowali się obróbką metali w fabryce mosiądzu ich ojca, Fiodora Iwanowicza Lisicyna. W 1778 r. Zrobili samowar iw tym samym roku Nazar Lisitsyn zarejestrował pierwszą w Rosji fabrykę samowar. Być może nie byli wynalazcami samowara, ale byli pierwszymi udokumentowanymi twórcami samowarów, a ich różne i piękne projekty samowarów stały się bardzo wpływowe w późniejszej historii ich wytwarzania. Ci i inni pierwsi producenci mieszkali w Tula, mieście znanym z hutników i wytwórców broni. Od XVIII wieku Tula była także głównym ośrodkiem rosyjskiej produkcji samowarów, a wizytówką miasta jest samowar tulski. Rosyjskie powiedzenie równoważne „przewiezieniu węgla do Newcastle” to „podróż do Tuły z własnym samowarem”. Chociaż Rosja Centralna i Ural były jednymi z pierwszych producentów samowarów, z czasem w całej Rosji pojawiło się kilku producentów samowarów, co nadało somowarowi różne lokalne cechy. Już w XIX wieku samowary były powszechną cechą rosyjskiej kultury herbacianej. Były produkowane w dużych ilościach i eksportowane do Azji Środkowej i innych regionów. Samowar był ważnym atrybutem picia herbaty w rosyjskich gospodarstwach domowych i tawernach. Używały go wszystkie warstwy społeczne, od najbiedniejszych chłopów po najlepiej nadających się ludzi. Rosyjskie wyrażenie „usiąść przy samowarze” oznacza spokojną rozmowę przy herbacie z samowara. W codziennym użytkowaniu samowary w dawnych czasach były ekonomicznym, stałym źródłem ciepłej wody. Jako paliwa można użyć różnych wolno palących się przedmiotów, takich jak węgiel drzewny lub suszone szyszki. Nieużywany ogień w rurze samowarowej słabo się tlił. W razie potrzeby można go szybko rozpalić za pomocą miecha. Chociaż do tego celu można było użyć rosyjskiego oficera сапог (sapog), miechy zostały wyprodukowane specjalnie do użytku w samowarach. Dziś samowary są popularnymi pamiątkami wśród turystów w Rosji.

Na tej stronie możesz pobrać darmowe obrazy PNG: darmowe obrazy Samowar PNG