یک هیدرنت آتش نشانی ، که به آن شلیک آتش ، پمپ آتش ، پمپ جانی یا به سادگی پمپ نیز گفته می شود ، یک نقطه اتصال است که توسط آن آتش نشانان می توانند در یک منبع آب ضربه بزنند. این یک جزء محافظت از آتش فعال است.

در مناطقی که تحت دمای یخ زدگی قرار دارند ، حداکثر تنها بخشی از هیدرنت بالای سطح زمین است. شیر در زیر خط یخبندان قرار دارد و توسط یک آسانسور به قسمت فوقانی زمین متصل می شود. یک میله سوپاپ از دریچه تا بالای مهر و موم در بالای هیدرانت امتداد می یابد ، جایی که می توان با آچار مناسب کار کرد. این طرح به عنوان یک آبرسان "بشکه خشک" شناخته می شود ، به این ترتیب که بشکه یا بدنه عمودی هیدرانت به طور معمول خشک است. هنگامی که دریچه آب کاملاً بسته است ، دریچه تخلیه زیرزمینی باز می شود. این اجازه می دهد تا آب از بدن هیدراتور تخلیه شود تا از یخ زدگی هیدرنت جلوگیری کند.

در مناطق گرم از هیدرنت ها با یک یا چند دریچه در قسمت فوقانی زمین استفاده می شود. برخلاف هیدرنتسهای هوای سرد ، می توان منبع تغذیه را به هر بندر روشن و خاموش کرد. این سبک به عنوان یک مرطوب کننده "بشکه مرطوب" شناخته می شود.

هر دو آبرسان مرطوب و بشکه خشک معمولاً دارای چندین خروجی هستند. خروجی های هیدرنت بشکه مرطوب به طور معمول کنترل می شوند ، در حالی که یک ساقه واحد به طور همزمان تمام رسانه های یک هیدرنت بشکه خشک را اداره می کند. بنابراین ، هیدرنت های بشکه ای مرطوب اجازه می دهند تا خروجی های منفرد باز شود و نیاز به تلاش بیشتری دارد ، اما همزمان امکان انعطاف پذیری بیشتری را نیز فراهم می کند.

یک هیدرانت بشکه خشک ایالات متحده معمولی دارای دو خروجی کوچکتر و یک خروجی بزرگتر است. اگر آتش نشانی محلی با استفاده از اتصالات Storz برای خط تأمین قطر بزرگ ، به طور استاندارد از محل اتصال استورز استفاده کند ، اغلب اتصالات Storz است. خروجی بزرگتر به عنوان اتصال "بخارپز" شناخته می شود ، زیرا آنها زمانی برای تأمین پمپ های آب بخار استفاده می شدند و ممکن است یک هیدرنت با چنین خروجی "هیدرنت بخار" خوانده شود ، اگرچه این استفاده تبدیل به باستانی می شود. به همین ترتیب ، یک ماده مرطوب کننده قدیمی بدون اتصال بخارپز ممکن است "هیدرانت دهکده" نامیده شود.

در این صفحه می توانید تصاویر PNG: آتش هیدرنت آتش PNG را دانلود کنید