Anarhija je stanje društva, entiteta, grupe ljudi ili jedinstvene osobe koja odbacuje hijerarhiju. Riječ je izvorno značila vodstvo, ali je 1840. godine Pierre-Joseph Proudhon usvojio termin u svom traktatu Što je imovina? pozivajući se na novu političku filozofiju: anarhizam, koji se zalaže za društva bez državljanstva koja su zasnovana na dobrovoljnim udruženjima. U praktičnom smislu, anarhija se može odnositi na smanjivanje ili ukidanje tradicionalnih oblika vlasti i institucija. Takođe može odrediti naciju (ili bilo gde u zemlji koja je naseljena) koja nema sistem vlasti ili centralnu vladavinu. Anarhiju primarno zagovaraju anarhisti, pojedinci koji predlažu zamjenu vlade dobrovoljnim institucijama.

Anarhizam kao politička filozofija zagovara samoupravna društva zasnovana na dobrovoljnim institucijama. Oni se često opisuju kao društva bez državljanstva, mada ih je nekoliko autora određenije definisalo kao institucije zasnovane na slobodnim hijerarhijskim udruženjima. Anarhizam smatra da je država nepoželjna, nepotrebna ili štetna. Iako je antistatizam središnji, anarhizam podrazumijeva suprotstavljanje autoritetu ili hijerarhijsku organizaciju u vođenju svih ljudskih odnosa, uključujući, ali ne ograničavajući se na, državni sistem.

Postoji mnogo vrsta i tradicija anarhizma, koje se ne isključuju međusobno. Anarhističke škole mišljenja mogu se temeljno razlikovati, podržavajući bilo što, od ekstremnog individualizma do potpunog kolektivizma. Sojevi anarhizma podijeljeni su u kategorije socijalnog i individualističkog anarhizma ili slične dvostruke klasifikacije. Anarhizam se često smatra radikalnom levičarskom ideologijom, a veliki deo anarhističke ekonomije i anarhističke pravne filozofije odražava antistatičke interpretacije komunizma, kolektivizma, sindikalizma ili participativne ekonomije. Neki individualistički anarhisti su takođe socijalisti ili komunisti, dok su neki anarhokomunisti također individualisti ili egoisti.

Anarhizam kao društveni pokret redovno trpi kolebanje popularnosti. Središnju tendenciju anarhizma kao masovnog društvenog pokreta predstavljao je anarhokomunizam i anarho-sindikalizam, s tim što je individualistički anarhizam ponajprije književni fenomen koji je ipak utjecao na veće struje, a individualisti su također sudjelovali u velikim anarhističkim organizacijama. Neki se anarhisti protive svim oblicima agresije, podržavajući samoodbranu ili nenasilje (anarho-pacifizam), dok su drugi podržali upotrebu militantnih mjera, uključujući revoluciju i propagandu djela, na putu ka anarhističkom društvu.

Od 1890-ih, termin libertarijanizam bio je korišten kao sinonim za anarhizam i bio je korišten gotovo isključivo u tom smislu sve do 1950-ih u Sjedinjenim Državama. U ovo su vrijeme klasični liberali u SAD-u počeli sebe opisivati ​​kao libertarijance, te je od tada postalo potrebno razlikovati njihovu individualističku i kapitalističku filozofiju od socijalističkog anarhizma. Prema tome, prvi se naziva desničarskim libertarijanstvom ili jednostavno desne-libertarijanstvom, dok se drugi opisuje izrazima libertarski socijalizam, socijalistički libertarijanizam, lijevo-libertarijanizam i lijevi-anarhizam. Desničarski slobodnjaci dijele se na minarhiste i anarhokapitaliste ili volonteriste. Izvan svijeta koji govori engleski jezik, libertarijanstvo uglavnom zadržava povezanost s lijevim anarhizmom.

Na ovoj stranici možete preuzeti besplatne PNG slike: Anarhijski PNG logotip, anarhijski simbol PNG besplatno preuzimanje