Termometre sıcaklığı veya sıcaklık değişim derecesini ölçen bir cihazdır. Bir termometrenin iki önemli unsuru vardır: sıcaklık sensörü (örn. Camdaki bir cıva termometresinin ampulü veya bir kızılötesi termometredeki pirometrik sensör), sıcaklıktaki bir değişiklikle bazı değişikliklerin meydana geldiği; ve (2) bu değişikliğin sayısal bir değere dönüştürülmesi için bazı araçlar (örneğin, camda bir cıva termometresinde işaretlenmiş görünür ölçek veya bir kızılötesi modelde dijital gösterge). Termometreler teknoloji ve endüstride prosesleri, meteorolojide, tıpta ve bilimsel araştırmaları izlemek için yaygın olarak kullanılmaktadır.

Termometrenin bazı prensipleri iki bin yıl önce Yunan filozofları tarafından biliniyordu. Modern termometre, 17. yüzyılın başlarında bir ölçek eklenerek ve 17. ve 18. yüzyıllarda standardizasyon ile termoskoptan yavaş yavaş gelişti.

Her bir termometre sıcaklık derecelerini ölçebilse de, iki termometre üzerindeki ölçümler üzerinde anlaşmaya varılan bir ölçeğe uymadıkça karşılaştırılamaz. Bugün mutlak bir termodinamik sıcaklık ölçeği var. Uluslararası olarak kararlaştırılmış sıcaklık ölçekleri, sabit noktalara ve enterpolasyon termometrelerine dayanarak bunu yaklaşık olarak tahmin edecek şekilde tasarlanmıştır. En son resmi sıcaklık ölçeği 1990 Uluslararası Sıcaklık Ölçeğidir. 0,65 K (−272,5 ° C; −458,5 ° F) ila yaklaşık 1,358 K (1,085 ° C; 1,985 ° F) arasında değişir.

Eski termometrelerin hepsi kayıt olmayan termometrelerdi. Yani, termometre farklı bir sıcaklığa sahip bir yere taşındıktan sonra sıcaklık okumasını tutmadı. Bir sıcak sıvı kabının sıcaklığının belirlenmesi, kullanıcının termometreyi sıcak sıvı içinde okuduktan sonraya kadar bırakmasını gerektiriyordu. Kayıtlı olmayan termometre sıcak sıvıdan çıkarılırsa, termometrede belirtilen sıcaklık yeni koşullarının sıcaklığını (bu durumda hava sıcaklığı) yansıtmak için hemen değişmeye başlar. Kayıtlı termometreler, sıcaklığı süresiz olarak tutacak şekilde tasarlanmıştır, böylece termometre daha sonra veya daha uygun bir yerde çıkarılabilir ve okunabilir. Mekanik kayıt termometreleri, manuel olarak yeniden ayarlanana kadar, örneğin camda bir cıva termometresini sallayarak veya daha da aşırı bir sıcaklık yaşanana kadar kaydedilen en yüksek veya en düşük sıcaklığı tutar. Elektronik kayıt termometreleri, en yüksek veya en düşük sıcaklığı hatırlamak veya belirli bir zamanda hangi sıcaklıkta mevcut olduğunu hatırlamak için tasarlanabilir.

Termometreler, bir dijital ekran veya bir bilgisayara girdi sağlamak için giderek daha fazla elektronik yöntem kullanmaktadır.

Termometreler sıcaklığı ölçmek için bir dizi fiziksel etki kullanır. Sıcaklık sensörleri çok çeşitli bilimsel ve mühendislik uygulamalarında, özellikle ölçüm sistemlerinde kullanılır. Sıcaklık sistemleri öncelikle elektriksel veya mekaniktir, bazen kontrol ettikleri sistemden ayrılamazlar (camda bir cıva termometresi gibi). Termometreler buzlanma koşullarının mevcut olup olmadığını belirlemek için soğuk hava iklimlerinde yollarda kullanılır. İç mekanlarda, termistörler, klimalar, dondurucular, ısıtıcılar, buzdolapları ve su ısıtıcıları gibi iklim kontrol sistemlerinde kullanılır. Galileo termometreler, sınırlı ölçüm aralıkları nedeniyle iç ortam hava sıcaklığını ölçmek için kullanılır.

Bu tür sıvı kristal termometreler (termokromik sıvı kristaller kullanan) ruh hal halkasında da kullanılır ve balık tanklarındaki suyun sıcaklığını ölçmek için kullanılır.

Fiber Bragg ızgara sıcaklık sensörleri, nükleer güç tesislerinde reaktör çekirdek sıcaklıklarını izlemek ve nükleer erime olasılığını önlemek için kullanılır.

Bu sayfada ücretsiz PNG resimleri indirebilirsiniz: Termometre PNG resimleri ücretsiz indir