Bir deniz feneri, bir lamba ve lens sisteminden ışık yaymak ve denizdeki veya iç su yollarındaki deniz pilotları için bir gezinme yardımcısı olarak hizmet etmek için tasarlanmış bir kule, bina veya başka bir yapı türüdür.

Deniz fenerleri tehlikeli sahil şeritlerini, tehlikeli sürgünleri, resifleri ve limanlara güvenli girişleri işaretler; ayrıca hava seyrüseferine de yardımcı olurlar. Yaygın olarak kullanıldığında, elektronik navigasyon sistemlerinin bakım ve kullanım masraflarından dolayı operasyonel deniz feneri sayısı azalmıştır.

Modern deniz fenerleri dönemi, 18. yüzyılın başında, deniz feneri inşaatı, yükselen transatlantik ticaret seviyeleri ile kilitlendiğinde başladı. Yapı mühendisliğindeki ilerlemeler ve yeni ve verimli aydınlatma ekipmanı, denize maruz kalanlar da dahil olmak üzere daha büyük ve daha güçlü fenerler oluşturulmasına izin verdi. Deniz fenerlerinin işlevi, kayalar veya resifler gibi nakliye tehlikelerine karşı görünür bir uyarı sağlanmasına doğru kaymıştır.

Winstanley'in Eddystone Rocks'taki deniz feneri, deniz feneri gelişiminin yeni bir evresinde başlangıcı işaret etti.

Eddystone Kayaları, İngiliz Kanalı'ndan yelken açan denizciler için büyük bir gemi enkazı tehlikesiydi. Orada inşa edilen ilk deniz feneri, kayaya sabitlenmiş 12 demir destekle demirlenmiş sekizgen bir ahşap yapı idi ve Henry Winstanley tarafından 1696'dan 1698'e kadar inşa edildi. Deniz feneri, dünyada tamamen açık denize maruz kalan ilk kule .

İnşaat mühendisi John Smeaton, deniz fenerini 1756-59 yılları arasında yeniden inşa etti; kulesi, deniz fenerleri tasarımında ileriye doğru büyük bir adım attı ve 1877 yılına kadar kullanımda kaldı. Deniz fenerinin şeklini, granit blokları kullanarak bir meşe ağacının modelini modelledi. Romalılar tarafından kullanılan suyun altına kurulacak bir beton türü olan "hidrolik kireç" i yeniden keşfetti ve kullandı ve kırlangıç ​​derzlerini ve mermer dübelleri kullanarak granit blokları bir arada sabitleme tekniği geliştirdi. Kırlangıç ​​özelliği yapısal dengeyi geliştirmeye hizmet etti, ancak Smeaton da kulenin kalınlığını tepeye doğru inceltmek zorunda kaldı, bunun için kuleyi nazik bir eğimde içeri doğru eğdi. Bu profil, dalgaların enerjisinin bir kısmının duvarlarla çarpışmada dağılmasına izin verme avantajını da ekledi. Deniz feneri, modern deniz fenerinin prototipiydi ve sonraki tüm mühendisleri etkiledi.

Böyle bir etki, deniz feneri tasarımı ve inşaatının geliştirilmesinde seminal bir figür olan Robert Stevenson'du. En büyük başarısı, 1810'da çağın en etkileyici mühendislik özelliklerinden biri olan Bell Rock Deniz Feneri'nin inşasıydı. Bu yapı Smeaton'un tasarımına dayanıyordu, ancak kırmızı ve beyaz arasında değişen dönen ışıkların dahil edilmesi gibi birkaç gelişmiş özelliğe sahipti. Stevenson yaklaşık elli yıl boyunca Kuzey Deniz Feneri Kurulu'nda çalıştı. Işık kaynakları, montajlar, reflektör tasarımı, Fresnel lenslerin kullanımı ve deniz fenerleri tarafından denizciler tarafından tanımlanmasına izin veren bireysel imzalar sağlayan rotasyon ve kepenk sistemlerinde yenilikler yaptı. Ayrıca, deniz feneri yapımı için gerekli bir parça olarak hareketli jib ve denge vincini icat etti.

Alexander Mitchell ilk vidalı deniz fenerini tasarladı - deniz feneri kumlu veya çamurlu deniz yatağına vidalanmış kazıklar üzerine inşa edildi. Tasarımının inşası 1838'de Thames'in ağzında başladı ve Maplin Sands deniz feneri olarak biliniyordu ve ilk olarak 1841'de yanıyordu. İnşaatı daha sonra başlamasına rağmen, Lancashire Fleetwood'daki Wyre Işığı ilk aydınlatılmıştı ( 1840)

Bu sayfada PNG resimleri ücretsiz download edebilirsiniz: Deniz Feneri PNG resimleri ücretsiz indir