Statyw to przenośna trójnożna rama lub stojak, służący jako platforma do podparcia ciężaru i utrzymania stabilności innego przedmiotu. Statyw zapewnia stabilność przy siłach skierowanych w dół i siłach poziomych oraz ruchach wokół osi poziomych. Umieszczenie trzech nóg z dala od środka w pionie pozwala statywowi na lepszą dźwignię w celu przeciwdziałania siłom bocznym.

Wiele kultur, w tym starożytne narody Chin i Grecji, używało statywów jako ozdób, trofeów, ołtarzy ofiarnych, naczyń do gotowania lub kotłów oraz dekoracyjnej ceramiki. Ceramika na trójnogu była częścią zespołu archeologicznego w Chinach od najwcześniejszych neolitycznych kultur Cishan i Peiligang w 7. i 8. tysiącleciu pne. Statywy ofiarne znajdowano w użyciu w starożytnych Chinach, zwykle odlewanych z brązu, ale czasami występowały w formie ceramicznej. Są często określane jako „dings” i zwykle mają trzy nogi, ale w niektórych zastosowaniach mają cztery nogi.

Chińczycy symbolicznie używają statywów ofiarnych w czasach współczesnych, na przykład w 2005 r., Kiedy „Trójnóg Jedności Narodowej” wykonany z brązu został przedstawiony przez rząd centralnych Chin rządowi regionu autonomicznego Xinjiang Uygur w północno-zachodnich Chinach z okazji pięćdziesiątych urodzin. Opisywano go jako tradycyjne chińskie naczynie ofiarne symbolizujące jedność.

W starożytnej Grecji często używano statywów do podtrzymywania leb lub kotłów, czasami do gotowania i innych zastosowań, takich jak podtrzymywanie wazonów.

W fotografii statyw służy do stabilizacji i podnoszenia aparatu, lampy błyskowej lub innego sprzętu fotograficznego. Wszystkie statywy fotograficzne mają trzy nogi i głowicę montażową do połączenia z aparatem. Głowica montażowa zwykle zawiera śrubę skrzydełkową, która jest dopasowana do gniazda z gwintem żeńskim w aparacie, a także mechanizm umożliwiający obracanie i pochylanie aparatu, gdy jest on zamontowany na statywie. Nogi statywu są zwykle montowane na teleskopie, aby zaoszczędzić miejsce, gdy nie są używane. Statywy są zwykle wykonane z aluminium, włókna węglowego, stali, drewna lub tworzywa sztucznego.

Statywy są używane zarówno do fotografii nieruchomej, jak i ruchomej, aby zapobiec ruchom aparatu. Są one niezbędne przy wykonywaniu ekspozycji z małą szybkością lub przy stosowaniu obiektywów o bardzo dużej ogniskowej, ponieważ każdy ruch aparatu przy otwartej migawce spowoduje rozmycie obrazu. W tym samym duchu zmniejszają drgania aparatu, a tym samym odgrywają zasadniczą rolę w osiąganiu maksymalnej ostrości. Statyw jest również pomocny w uzyskaniu precyzyjnego kadrowania zdjęcia lub gdy wykonywanych jest więcej niż jedno zdjęcie z tej samej sceny, na przykład podczas bracketingu ekspozycji. Użycie statywu może również pozwolić na bardziej przemyślane podejście do fotografii. Z tych wszystkich powodów jakiś statyw jest często potrzebny do profesjonalnej fotografii, a także do niektórych zastosowań wideo. Statywy są również używane jako alternatywa dla stojaków C do akcesoriów fotograficznych.

Istnieje kilka rodzajów statywów. Najtańszy, zwykle wykonany z aluminiowych rurek i kosztujący mniej niż 50 USD, jest używany głównie w konsumenckich aparatach fotograficznych i kamerach wideo; te zazwyczaj mają dołączoną głowicę i gumowe nóżki. Głowica jest bardzo prosta i często nie do końca nadaje się do płynnego panoramowania kamery. Wspólna cecha, przeznaczona głównie dla aparatów fotograficznych, umożliwia obrócenie głowy o 90 stopni, aby umożliwić aparatowi robienie zdjęć w formacie pionowym, a nie poziomym. Często dołączony jest mały kołek z przodu śruby mocującej, który służy do stabilizacji kamer. Nie ma tego w droższych statywach fotograficznych.

Droższe profesjonalne statywy są mocniejsze, mocniejsze i zwykle nie mają zintegrowanej głowicy. Oddzielne głowice umożliwiają dostosowanie kombinacji głowicy statywu do potrzeb fotografa. Istnieją drogie statywy z włókna węglowego, używane do zastosowań, w których statyw musi być lekki. Wiele statywów, nawet te stosunkowo niedrogie, zawiera również wskaźniki poziomowania nóg statywu i głowicy.

Wiele droższych statywów ma dodatkowe funkcje, takie jak odwracalny środkowy słupek, dzięki czemu aparat można zamontować między nogami, co pozwala na fotografowanie z niskich pozycji, oraz nogi, które można otwierać pod kilkoma różnymi kątami.

Głowica to część statywu, która mocuje się do aparatu i umożliwia jej celowanie. Może być zintegrowany ze statywem lub oddzielną częścią. Ogólnie dostępne są dwa różne typy głowic.

Głowica kulowa wykorzystuje przegub kulowy, aby umożliwić ruch wszystkich osi obrotu z jednego punktu. Niektóre głowice kulowe mają również oddzielną panoramiczną oś obrotu u podstawy głowicy. Głowica składa się z dwóch głównych części, kulki, którą mocuje się do aparatu oraz gniazda, które mocuje się do statywu. Kamera jest przymocowana do kuli za pomocą płytki szybkiego zwalniania lub prostej śruby UNC 1/4 "-20. Gniazdo jest miejscem, w którym kula się obraca, a także zawiera elementy sterujące blokowaniem kuli. Gniazdo ma szczelinę na z boku, aby umożliwić obrót aparatu do orientacji pionowej. Głowice kulowe mają różne style złożoności. Niektóre mają tylko jedną kontrolę zarówno dla blokady kuli, jak i panoramy. Podczas gdy inne mają indywidualne elementy sterujące piłką, panoramą i tarciem piłki . Głowice kulowe są używane, gdy potrzebny jest swobodny ruch kamery. Są one również bardziej stabilne i mogą wytrzymać większe obciążenia niż głowice obrotowo-uchylne. Jednak wadą głowic kulowych jest to, że dostępne jest tylko jedno sterowanie umożliwiające lub uniemożliwić ruch wszystkich osi obrotu, więc jeśli kamera jest przechylona na jednej osi, może wystąpić ryzyko przechylenia się również na innych osiach. Gdy potrzebny jest ruch jednej lub dwóch osi lub obrót, funkcja obracania głowa jest używana.

3-kierunkowa głowica obrotowo-uchylna na statywie, pokazująca elementy sterujące obracaniem panoramicznym, przechylaniem bocznym i pochylaniem do przodu

Głowica obrotowo-uchylna ma oddzielne osie i elementy sterujące pochylaniem i panoramowaniem, dzięki czemu można sterować określoną osią bez ryzyka wpływania na inne osie. Te głowice są w dwóch typach, dwukierunkowe i trójdrożne. Głowice 2-kierunkowe mają 2 osie i elementy sterujące, jedną do panoramicznego obrotu, a drugą do przechylania do przodu. Głowice 3-kierunkowe mają 3 osie i elementy sterujące, z których jeden umożliwia obrót panoramiczny, przechylanie do przodu i przechylanie na boki. Elementy sterujące na tych głowicach to zwykle uchwyty, które można obracać, aby poluzować lub dokręcić określoną oś. Pozwala to na ruch w jednej, kilku lub w żadnej z osi. Gdy potrzebny jest ruch wszystkich osi obrotu, stosuje się głowicę kulową. Istnieje kilka głowic obrotowo-uchylnych, które używają kół zębatych do precyzyjnego sterowania każdą osią. Jest to przydatne w przypadku niektórych rodzajów fotografii, na przykład makrofotografii.

Inne typy głowic obejmują głowicę kardanową, głowicę hydrauliczną, głowicę przekładni, azymut azymutalny i głowice równikowe. Głowice fluidalne i głowice przekładni poruszają się bardzo płynnie, unikając szarpnięć spowodowanych efektem stick-slip występującym w innych typach głowic statywowych. Głowice gimbal to głowice jednoosiowe stosowane w celu zapewnienia zrównoważonego ruchu kamery i obiektywów. Okazuje się to przydatne w fotografii dzikiej przyrody, a także w każdym innym przypadku, w którym stosuje się bardzo długie i ciężkie teleobiektywy: głowica gimbala obraca obiektyw wokół środka ciężkości, umożliwiając w ten sposób łatwą i płynną manipulację podczas śledzenia poruszających się obiektów.

W tym clipart możesz pobrać darmowe obrazy PNG: Statyw Obrazy PNG do pobrania za darmo