Een snelheidsmeter of een snelheidsmeter is een meter die de momentane snelheid van een voertuig meet en weergeeft. Nu universeel gemonteerd op motorvoertuigen, begonnen ze in de jaren 1900 als optie beschikbaar te zijn, en vanaf ongeveer 1910 als standaarduitrusting. [1] Snelheidsmeters voor andere voertuigen hebben specifieke namen en gebruiken andere manieren om snelheid te meten. Voor een boot is dit een pitlog. Voor een vliegtuig is dit een luchtsnelheidindicator.

Charles Babbage wordt gecrediteerd voor het maken van een vroeg type snelheidsmeter, die meestal op locomotieven werd gemonteerd.

De elektrische snelheidsmeter is uitgevonden door de Kroatische Josip Belu? I? in 1888, en heette oorspronkelijk een snelheidsmeter.

Oorspronkelijk gepatenteerd door Otto Schultze op 7 oktober 1902 [5], gebruikt het een roterende flexibele kabel die gewoonlijk wordt aangedreven door een tandwieloverbrenging die is gekoppeld aan de output van de transmissie van het voertuig. De vroege Volkswagen Kever en veel motorfietsen gebruiken echter een kabel die wordt aangedreven door een voorwiel.

Wanneer de auto of motor in beweging is, draait een snelheidsmetertandwiel een snelheidsmeterkabel, die vervolgens het snelheidsmetermechanisme zelf draait. Een kleine permanente magneet die op de kabel van de snelheidsmeter is bevestigd, werkt samen met een kleine aluminium beker (een speedcup genaamd) die is bevestigd aan de schacht van de wijzer op het analoge snelheidsmeterinstrument. Terwijl de magneet in de buurt van de beker roteert, veroorzaakt het veranderende magnetische veld wervelstromen in de beker, die zelf een ander magnetisch veld produceren. Het effect is dat de magneet een koppel uitoefent op de kom en deze "sleept", en dus de snelheidsmeter, in de draairichting zonder mechanische verbinding daartussen.

De wijzeras wordt door een fijne torsieveer naar nul gehouden. Het koppel op de beker neemt toe met de rotatiesnelheid van de magneet. Dus een verhoging van de snelheid van de auto zal de beker en de snelheidsmeter tegen de veer draaien. De kom en wijzer zullen draaien totdat het koppel van de wervelstromen op de kom wordt gebalanceerd door het tegengestelde koppel van de veer, en dan stoppen. Aangezien het koppel op de beker evenredig is met de snelheid van de auto en de veerafbuiging evenredig is met het koppel, is de hoek van de wijzer ook evenredig met de snelheid, zodat gelijkmatig verdeelde markeringen op de wijzerplaat kunnen worden gebruikt voor hiaten in snelheid . Bij een bepaalde snelheid blijft de wijzer onbeweeglijk en wijst hij naar het juiste nummer op de wijzer van de snelheidsmeter.

De retourveer is zodanig gekalibreerd dat een gegeven toerental van de kabel overeenkomt met een specifieke snelheidsindicatie op de snelheidsmeter. Bij deze kalibratie moet rekening worden gehouden met verschillende factoren, waaronder de verhoudingen van de achterste tandwielen die de flexibele kabel aandrijven, de eindoverbrengingsverhouding in het differentieel en de diameter van de aangedreven banden.

Een van de belangrijkste nadelen van de wervelstroom-snelheidsmeter is dat deze de snelheid van het voertuig niet kan weergeven wanneer in achteruit wordt gereden, aangezien de beker in de tegenovergestelde richting zou draaien - in dit scenario zou de naald tegen zijn mechanische stoppen in de nulstand worden gedreven .

In deze clipart kunt u gratis PNG-afbeeldingen downloaden: Snelheidsmeter PNG-afbeeldingen gratis downloaden