Pluća su glavni organi dišnog sustava kod ljudi i mnogih drugih životinja, uključujući nekoliko riba i nekih puževa. Kod sisara i većine drugih kralježnjaka dva pluća su smještena u blizini kralježnice s obje strane srca. Njihova funkcija u respiratornom sistemu je da izvlače kiseonik iz atmosfere i prenose ga u krvotok, i oslobađaju ugljični dioksid iz krvotoka u atmosferu, u procesu razmjene plinova. Respiraciju pokreću različiti mišićni sustavi kod različitih vrsta. Sisari, gmizavci i ptice koriste svoje različite mišiće kako bi podržali i potaknuli disanje. U ranim tetrapodama zrak su u buračne pumpe gurali pluća u pluća, što je još uvijek vidljivo kod vodozemaca. Kod ljudi je glavni mišić disanja koji pokreće disanje dijafragma. Pluća pružaju i protok zraka koji omogućava glasovne zvukove uključujući i ljudski govor.

Ljudi imaju dva pluća, desno pluće i lijevo pluće. Smješteni su unutar torakalne šupljine grudnog koša. Desno pluće je veće od lijevog, koje dijeli prostor u grudima sa srcem. Pluća zajedno teže oko 1,3 kilograma, a desna je teža. Pluća su dio donjeg respiratornog trakta koji započinje sa sakopom i grana se u bronhije i bronhiole, a koji primaju zrak koji udišemo preko provodne zone. Provodna zona završava na terminalnim bronhiolama. Oni se dijele na respiratorne bronhiole respiratorne zone koje se dijele na alveolarne kanale koji stvaraju mikroskopske alveole, gdje se odvija izmjena plinova. Pluća zajedno sadrže otprilike 2.400 kilometara (1.500 mi) dišnih puteva i 300 do 500 miliona alveola. Svako pluće je zatvoreno unutar pleuralne vreće koja omogućava da se unutrašnji i vanjski zid prevuku jedni preko drugih dok se diše bez većeg trenja. Ova vreća takođe dijeli svako pluće na dijelove koji se nazivaju režnjevi. Desno pluće ima tri režnja, a levo dva. Uši su dalje podijeljeni na bronhopulmonalne segmente i lobule. Pluća imaju jedinstvenu krvnu opskrbu, primajući deoksigeniranu krv iz srca u plućnoj cirkulaciji za potrebe primanja kisika i oslobađanja ugljičnog dioksida, te odvojeno opskrbu krvlju kisikom u tkivima pluća, u cirkulaciji bronha.

Tkivo pluća može biti pogođeno nizom bolesti, uključujući upalu pluća i rak pluća. Hronična opstruktivna bolest pluća uključuje hronični bronhitis i prethodno nazvani emfizem, može biti povezan sa pušenjem ili izlaganjem štetnim tvarima poput ugljene prašine, azbestnih vlakana i kristalne silicijeve prašine. Bolesti poput bronhitisa mogu utjecati i na respiratorni trakt. Medicinski termini koji se odnose na pluća često počinju s plućnim-, od latinskog pulmonarius (pluća) kao u pulmonologiji, ili sa pneumo- (od grčkog „pluća“), kao i kod upale pluća.

U embrionalnom razvoju, pluća počinju da se razvijaju kao izbijanje prednjeg creva, cev koja nastavlja da formira gornji deo probavnog sistema. Kad se formiraju pluća, plod se drži u amnionskoj vrećici ispunjenoj tečnošću i tako ne funkcionira kako bi disao. Krv se preusmjerava i iz pluća kroz arteriosus ductus. Pri rođenju, međutim, zrak počinje prolaziti kroz pluća, a diverzijski kanal se zatvara, tako da pluća mogu početi respirati. Pluća se u potpunosti razvijaju tek u ranom djetinjstvu.

Glavni ili primarni bronhiji ulaze u pluća u hilumu i u početku se granaju u sekundarne bronhe također poznate i kao lobarski bronhi koji opskrbljuju zrak do svakog režnja pluća. Lobralni bronhi se grana u tercijarne bronhije poznate i kao segmentarni bronhi, koji dovode zrak daljnjim odjeljenjima režnjeva poznatim kao bronhopulmonalni segmenti. Svaki bronhopulmonalni segment ima svoje (segmentalno) opskrbu bronhom i arterijama. Segmenti za lijevo i desno pluće prikazani su u tabeli. Segmentalna anatomija je klinički korisna za lokalizaciju bolesti u plućima. [5] Segment je diskretna jedinica koja se može hirurški ukloniti bez ozbiljnog utjecaja na okolno tkivo.

Pluća su smještena u grudnom košu s obje strane srca u rebrnom kavezu. Konusnog su oblika s uskim zaobljenim vrhom na vrhu i širokom konkavnom bazom koja počiva na konveksnoj površini dijafragme. Vrh pluća proteže se u korijenu vrata, dosežući malo iznad nivoa sternalnog kraja prvog rebra. Pluća se protežu od blizu kralježnice u rebrnom predelu do prednjeg dijela grudnog koša i prema dolje od donjeg dijela dušnika do dijafragme. Lijeva pluća dijeli prostor sa srcem, a na njenoj granici ima urez koji se naziva srčani zarez na lijevom pluću. Prednja i vanjska strana pluća su suočena sa rebrima koji na njihovim površinama čine svjetla udubljenja. Medijalne površine pluća okrenute su prema sredini prsnog koša, a naslanjaju se na srce, velike žile i carine gdje se sahrana dijeli na dva glavna bronha. Srčani dojam je udubljenje koje se formira na površinama pluća gdje se odmaraju protiv srca.

Oba pluća imaju središnju recesiju koja se naziva hilum u korijenu pluća, gdje krvne žile i dišni putevi prelaze u pluća. Na hilumu se nalaze i bronhopulmonalni limfni čvorovi.

Pluća su okružena plućnim pleurama. Pleure su dvije serozne membrane; vanjska parietalna pleura usmjerava unutarnji zid rebra, a unutarnja visceralna pleura izravno usmjerava površinu pluća. Između pleure je potencijalni prostor koji se naziva pleuralna šupljina koji sadrži tanki sloj podmazujuće pleuralne tekućine. Svaka pluća se dijelovima pleure dijele na režnjeve kao pukotine. Pukotine su dvostruki nabori pleure koji razdvajaju pluća i pomažu u njihovom proširenju.

Pri rođenju, bebina pluća se pune tečnošću koja se izlučuje plućima i ne naduva se. Nakon rođenja središnji živčani sustav novorođenčeta reagira na nagle promjene temperature i okoline. To pokreće prvi dah, unutar otprilike 10 sekundi nakon porođaja. Prije rođenja, pluća su ispunjena fetalnom plućnom tečnošću. Nakon prvog udisaja, tečnost se brzo apsorbuje u tijelo ili izdahne. Otpor u krvnim žilama pluća opada daje povećana površina za razmjenu plina, a pluća počinju spontano disati. Ovo prati druge promjene koje rezultiraju povećanom količinom krvi koja ulazi u plućna tkiva.

Pluća su pri rođenju veoma nerazvijena, sa svega šestinom prisutnih alveola pluća odrasle osobe. Alveoli se nastavljaju formirati u ranoj odrasloj dobi, a njihova sposobnost formiranja kad je potrebno, vidi se u regeneraciji pluća. Alveolarne sepse imaju dvostruku kapilarnu mrežu umjesto jedinstvene mreže razvijenog pluća. Tek nakon sazrijevanja kapilarne mreže pluća može ući u normalnu fazu rasta. Nakon ranog rasta broja alveola, dolazi i do još jedne faze uvećanja alveola.

Na ovoj stranici možete preuzeti besplatno PNG slike: Lung PNG slike besplatno preuzimanje