Gratis download PNG-afbeelding： Vinylplaat Transparante achtergrond PNG-afbeelding, Vinylplaat PNG hd pic

Een grammofoonplaat (ook wel grammofoonplaat genoemd, vooral in Brits-Engels), vaak gewoon een plaat, is een analoog geluidsopslagmedium in de vorm van een platte schijf met een ingeschreven, gemoduleerde spiraalgroef. De groef begint meestal nabij de omtrek en eindigt nabij het midden van de schijf. Aanvankelijk waren de schijven meestal gemaakt van schellak; vanaf de jaren 40 werd polyvinylchloride gemeengoed. Sindsdien werden platen van welk materiaal dan ook geleidelijk vinylplaten genoemd, of gewoon vinyl.

De grammofoonplaat was het belangrijkste medium dat gedurende de 20e eeuw werd gebruikt voor de reproductie van muziek. Het bestond naast de fonograafcilinder uit de late jaren 1880 en had het rond 1912 effectief vervangen. Vinylplaten behielden het grootste marktaandeel, zelfs wanneer nieuwe formaten zoals de compacte cassette massaal op de markt werden gebracht. In de jaren tachtig hadden digitale media, in de vorm van een compact disc, een groter marktaandeel gewonnen en de vinylplaat verliet de mainstream in 1991. Sinds de jaren negentig worden vinylplaten nog steeds op kleinere schaal geproduceerd en verkocht, en worden vooral gebruikt door discjockeys (DJ's) en uitgebracht door artiesten in voornamelijk dansmuziekgenres, en worden beluisterd door een groeiende nichemarkt van audiofielen. Het fonograafrecord heeft in het begin van de 21e eeuw een niche-opleving gekend - in 2014 werden in de Verenigde Staten 9,2 miljoen vinylplaten verkocht, een stijging van 260% sinds 2009. Evenzo is de verkoop in het VK vervijfvoudigd van 2009 tot 2014.

Met ingang van 2017 blijven er wereldwijd 48 vinylpersinstallaties, 18 in de Verenigde Staten en 30 in andere landen. De toegenomen populariteit van vinyl heeft geleid tot de investering in nieuwe en moderne platenpersmachines. [4] Er zijn nog maar twee producenten van lakken (acetaatschijven) over: Apollo Masters in Californië en MDC in Japan.

Fonograafrecords worden over het algemeen beschreven aan de hand van hun diameter in inches (12 inch, 10 inch, 7 inch), het toerental in omwentelingen per minuut (rpm) waarmee ze worden afgespeeld (8 1⁄3, 16 2⁄3, 33 1⁄3, 45, 78), [6] en hun tijdcapaciteit, bepaald door hun diameter en snelheid (LP [lang spelend], 12-inch schijf, 33 1⁄3 tpm; SP [single], 10-inch schijf, 78 toeren of 7-inch schijf, 45 toeren; EP [extended play], 12-inch schijf of 7-inch schijf, 33 1⁄3 of 45 toeren); hun reproductieve kwaliteit of niveau van trouw (high-fidelity, orthophonic, full-range, etc.); en het aantal audiokanalen (mono, stereo, quad, etc.).

Vinylplaten kunnen krassen of kromtrekken als ze verkeerd worden bewaard, maar als ze niet worden blootgesteld aan hoge temperaturen, onzorgvuldig worden behandeld of gebroken, kan een vinylplaat eeuwenlang meegaan.

De grote hoes (en binnenmouwen) worden door verzamelaars en kunstenaars gewaardeerd om de ruimte die wordt gegeven voor visuele expressie, vooral als het gaat om de langspeelbare vinyl LP.

De fonautograaf, gepatenteerd door Léon Scott in 1857, gebruikte een vibrerend diafragma en stylus om geluidsgolven grafisch op te nemen als tracings op vellen papier, puur voor visuele analyse en zonder de bedoeling ze af te spelen. In de jaren 2000 werden deze tracings voor het eerst gescand door audio-ingenieurs en digitaal omgezet in hoorbaar geluid. Phonautogrammen van zang en spraak gemaakt door Scott in 1860 werden voor het eerst in 2008 afgespeeld als geluid. Samen met een stemvorktoon en onverstaanbare fragmenten die al in 1857 waren opgenomen, zijn dit de vroegst bekende geluidsopnamen.

In 1877 vond Thomas Edison de fonograaf uit. In tegenstelling tot de fonautograaf kon hij zowel geluid opnemen als weergeven. Ondanks de gelijkenis van de naam, is er geen documentair bewijs dat de fonograaf van Edison gebaseerd was op de phonautograph van Scott. Edison probeerde eerst geluid op te nemen op een met was geïmpregneerde papieren tape, met het idee om een ​​"telefoonrepeater" te maken, analoog aan de telegraafrepeater waaraan hij had gewerkt. Hoewel de zichtbare resultaten hem ervan overtuigd maakten dat geluid fysiek kon worden opgenomen en gereproduceerd, geven zijn aantekeningen niet aan dat hij geluid daadwerkelijk heeft gereproduceerd vóór zijn eerste experiment waarin hij enkele maanden later aluminiumfolie als opnamemedium gebruikte. Het aluminiumfolie was om een ​​gegroefde metalen cilinder gewikkeld en een geluidstrillende naald drukte het aluminiumfolie in terwijl de cilinder werd gedraaid. De opname kon onmiddellijk worden afgespeeld. Het Scientific American-artikel dat de platina-fonograaf voor het publiek introduceerde, noemde Marey, Rosapelly en Barlow en Scott als makers van opnameapparatuur, maar belangrijker nog, geen geluid te reproduceren. Edison bedacht ook variaties op de fonograaf die tape- en schijfformaten gebruikte. Er waren talrijke toepassingen voor de fonograaf denkbaar, maar hoewel hij een korte mode had als een verrassende nieuwigheid bij openbare demonstraties, bleek de grammofoon-fonograaf te grof om praktisch te worden gebruikt. Tien jaar later ontwikkelde Edison een sterk verbeterde fonograaf die een holle wascilinder gebruikte in plaats van een folievel. Dit bleek zowel een beter klinkend als veel nuttiger en duurzamer apparaat te zijn. De wasfonograafcilinder creëerde de markt voor opgenomen geluid aan het einde van de jaren 1880 en domineerde het gedurende de eerste jaren van de 20e eeuw.

Lateraal gesneden schijfplaten werden in de Verenigde Staten ontwikkeld door Emile Berliner, die zijn systeem de "grammofoon" noemde, en het onderscheidde van Edison's wascilinder "fonograaf" en de Amerikaanse grafofoon's wascilinder "grafofoon". Berliner's vroegste schijven, voor het eerst op de markt gebracht in 1889, alleen in Europa, hadden een diameter van 12,5 cm (ongeveer 5 inch) en werden bespeeld met een kleine handaangedreven machine. Zowel de platen als de machine waren alleen geschikt voor gebruik als speelgoed of nieuwsgierigheid, vanwege de beperkte geluidskwaliteit. In de Verenigde Staten begon Berliner in 1894 onder het handelsmerk Berliner Gramophone met het op de markt brengen van platen met een diameter van 7 inch met een iets grotere amusementswaarde, samen met iets grotere grammofoons om ze af te spelen. De platen van Berliner hadden een slechte geluidskwaliteit vergeleken met wascilinders, maar zijn productiemedewerker Eldridge R. Johnson verbeterde het uiteindelijk. Berliner's "Gramophone" handelsmerk verlaten om juridische redenen, in 1901 reorganiseerden de afzonderlijke bedrijven van Johnson en Berliner zich tot de Victor Talking Machine Company in Camden, New Jersey, waarvan de producten jarenlang de markt zouden domineren. [9] Emile Berliner verhuisde zijn bedrijf in 1900 naar Montreal. De fabriek, die de Canadese tak van RCA Victor werd, bestaat nog steeds. Er is een speciaal museum in Montreal voor Berliner (Musée des ondes Emile Berliner).

In 1901 werden 10-inch schijfplaten geïntroduceerd, in 1903 gevolgd door 12-inch platen. Deze konden respectievelijk meer dan drie en vier minuten spelen, terwijl hedendaagse cilinders slechts ongeveer twee minuten konden spelen. In een poging om het schijfvoordeel te overwinnen, introduceerde Edison de Amberol-cilinder in 1909, met een maximale speelduur van 4 1⁄2 minuten (bij 160 tpm), die op hun beurt werden vervangen door Blue Amberol Records, dat een speeloppervlak had gemaakt van celluloid, een plastic dat veel minder kwetsbaar was. Ondanks deze verbeteringen, wonnen schijven in de jaren 1910 beslissend deze oorlog in vroege formaten, hoewel Edison tot eind 1929 nieuwe Blue Amberol-cilinders bleef produceren voor een steeds kleiner wordend klantenbestand. Tegen 1919 waren de basispatenten voor de productie van lateraal gesneden schijven de records waren verlopen, waardoor talloze bedrijven de kans kregen om ze te produceren. Analoge schijfrecords domineerden de home entertainment-markt totdat ze in de jaren tachtig werden uitverkocht door digitale compact discs, die op hun beurt werden verdrongen door digitale audio-opnamen die werden gedistribueerd via online muziekwinkels en het delen van bestanden op internet.

In deze clipart kunt u gratis PNG-afbeeldingen downloaden: Vinyl record PNG-afbeeldingen gratis downloaden