O of o is de 15e letter in het ISO-basis Latijnse alfabet en de vierde klinker in het moderne Engelse alfabet. De naam in het Engels is o (uitgesproken als / ˈoʊ /), meervoud oes.

De grafische vorm is vrij constant gebleven van de Fenicische tijd tot vandaag. De naam van de Fenicische letter was ʿeyn, wat 'oog' betekent, en de vorm is inderdaad eenvoudigweg een tekening van een menselijk oog (mogelijk geïnspireerd door de overeenkomstige Egyptische hiëroglief, zie Proto-Sinaitisch schrift). De oorspronkelijke geluidswaarde was die van een medeklinker, waarschijnlijk [ʕ], het geluid wordt vertegenwoordigd door de verwante Arabische letter ع ʿayn.

Het gebruik van deze Fenicische letter voor een klinkerklank is te danken aan de vroege Griekse alfabetten, die de letter als O "omicron" aannamen om de klinker / o / voor te stellen. De letter is met deze waarde overgenomen in de oud-cursieve alfabetten, inclusief het vroege Latijnse alfabet. In het Grieks kwam een ​​variatie op de vorm later om dit lange geluid (Omega, wat "grote O" betekent) te onderscheiden van de korte o (Omicron, wat "kleine o" betekent). De Griekse omicron gaf aanleiding tot de overeenkomstige Cyrillische letter O en de vroege cursieve letter tot runen unic.

Zelfs alfabetten die niet zijn afgeleid van Semitisch, hebben meestal vergelijkbare vormen om dit geluid weer te geven; bijvoorbeeld, de makers van de Afaka- en Ol Chiki-scripts, die elk in de afgelopen eeuw in verschillende delen van de wereld zijn uitgevonden, hebben hun klinkers voor 'O' toegeschreven aan de vorm van de mond bij het maken van dit geluid.

De letter ⟨o⟩ is de vierde meest voorkomende letter in het Engelse alfabet. [2] Net als de andere Engelse klinkerbrieven heeft het "lange" en "korte" uitspraken. De "lange" ⟨o⟩ zoals in boot is eigenlijk meestal een tweeklank / oʊ / (dialectisch gerealiseerd overal van [o] tot [əʊ]). In het Engels is er ook een "korte" ⟨o⟩ zoals in vos, / ɒ /, die in verschillende dialecten iets anders klinkt. In de meeste dialecten van het Brits-Engels is het ofwel een open-middenrug ronde klinker [ɔ] of een open rug ronde klinker [ɒ]; in Amerikaans-Engels is het meestal een niet-afgeronde rug [ɑ] naar een centrale klinker [a].

Veel voorkomende digraphs zijn ⟨oo⟩, wat staat voor / uː / of / ʊ /; ⟨Oi⟩ of ⟨oy⟩, wat typisch de tweeklank / ɔɪ / vertegenwoordigt, en ⟨ao⟩, ⟨oe⟩ en ⟨ou⟩, die verschillende uitspraken vertegenwoordigen, afhankelijk van de context en etymologie.

In andere contexten, vooral vóór een letter met een minimum, kan ⟨o⟩ het geluid / ʌ / vertegenwoordigen, zoals in 'zoon' of 'liefde'. Het kan ook de halfklinker / w / vertegenwoordigen zoals in koor of quinoa.

In het Engels markeert de letter ⟨o⟩ op zichzelf voor een zelfstandig naamwoord, meestal met een hoofdletter, de vocatieve zaak, zoals in de titels van O Canada of O Captain! Mijn kapitein! of bepaalde verzen van de Bijbel.

In deze clipart kunt u gratis PNG-afbeeldingen downloaden: Letter O PNG-afbeeldingen gratis downloaden