MP 40 (Maschinenpistole 40), 9? 19 mm Parabellum kartuşu için hazneli bir makineli tabancadır. Nazi Almanya'sında geliştirilmiş ve İkinci Dünya Savaşı sırasında Mihver devletleri tarafından yoğun bir şekilde kullanılmıştır.

1938'de Heinrich Vollmer tarafından selefi MP 38'den esinlenerek tasarlanan bu piyade, Doğu ve Batı Cephelerinde piyadeler (özellikle müfreze ve manga liderleri) ve paraşütçüler tarafından yoğun bir şekilde kullanıldı. Gelişmiş ve modern özellikleri onu savaştan sonra dünyanın çeşitli yerlerinden askerler arasında popüler hale getirdi. Hugo Schmeisser silahın tasarımına veya üretimine dahil olmasa da, genellikle Müttefikler tarafından yanlışlıkla "Schmeisser" olarak adlandırıldı. 1940'tan 1945'e kadar Erma Werke tarafından tahmini 1.1 milyon üretildi.

Maschinenpistole 40 ("Makineli tabanca 40") selefinden MP 38'e indi, bu da işlenmiş çelikten yapılmış bir prototip olan MP 36'ya dayanıyordu. MP 36, Erma Werke'den Berthold Geipel tarafından Alman Ordusundan sağlanan fonlarla bağımsız olarak geliştirildi. Heinrich Vollmer'ın VPM 1930 ve EMP'sinden tasarım öğeleri aldı. Vollmer daha sonra Berthold Geipel'in MP 36 üzerinde çalıştı ve 1938'de, MP 38 olarak kabul edilen yeni bir makineli tüfek için Heereswaffenamt'ın (Ordu Silah Ofisi) bir talebini cevaplamak için bir prototip sundu. MP 38, MP 36'nın basitleştirilmesiydi, ve MP 40, MP 38'in, özellikle maliyetle işlenmiş parçalardan ziyade damgalı çeliğin daha kapsamlı kullanımında, maliyet tasarrufu sağlayan bazı değişikliklerle daha da basitleştirildi.

MP 40, silah tasarımcısı Hugo Schmeisser'den sonra Müttefikler tarafından genellikle "Schmeisser" olarak adlandırıldı. Schmeisser, dünyadaki ilk seri üretilen makineli tüfek olan MP 18'i tasarlamış ve MP 40'a biraz benzetmiştir. Bununla birlikte, MP 40'ın tasarımı veya geliştirilmesi ile hiçbir ilgisi yoktu. dergide patent aldı

MP 40 hafif makineli tüfekler açık cıvata, geri tepmeli otomatik kollardır. Tek ateş modu tam otomatikti, ancak nispeten düşük ateş hızı kontrollü tetik çekimleriyle tek çekimleri mümkün kıldı. Cıvata, pnömatik geri tepme tamponu olarak hizmet veren teleskopik bir geri dönüş yayı kılavuzuna sahiptir. Koparma sapı, MP 38'lerin başlarında cıvataya kalıcı olarak tutturulmuştur, ancak geç üretim MP 38'lerde ve MP 40'larda, cıvata sapı ayrı bir parça olarak yapılmıştır. Ayrıca, kolun başını ana açıklığın üzerindeki iki ayrı çentikten birine iterek bir güvenlik görevi gördü; bu işlem cıvatayı ya eğimli (arka) ya da kilitsiz (ileri) konumda kilitledi. Bu özelliğin erken MP 38'lerde bulunmaması, cıvatayı ileri konumda tutmak için kullanılan küçük bir ilmekli deri koşum takımı gibi saha yardımcıları ile sonuçlanmıştır.

MP 38 alıcısı işlenmiş çelikten yapılmıştı, ancak bu zaman alıcı ve pahalı bir işlemdi. Zamandan ve malzemeden tasarruf etmek ve böylece üretimi arttırmak için, MP 40 alıcısının konstrüksiyonu mümkün olduğunca damgalı çelik ve elektro punta kaynağı kullanılarak basitleştirildi. MP 38 ayrıca alıcı ve cıvata üzerinde uzunlamasına yiv açma ile magazin mahfazasında dairesel bir açıklığa sahiptir. Bu özellikler MP 40'ta elendi.

Çoğu MP 38 ve MP 40 hafif makineli tüfeklerde bulunan benzersiz bir özellik, alüminyum, çelik veya bakalit dinlenme çubuğu veya namlu altındaki destekti. Bu, Sd.Kfz gibi üstü açık zırhlı personel taşıyıcıların yanından ateş ederken silahı sabitlemek için kullanıldı. 251 yarı pist. Şarjör gövdesi ile tabanca kabzasının arasına bakalitten türetilmiş sentetik bir malzemeden yapılmış bir el koruması yerleştirildi. Namlu, herhangi bir yalıtım biçiminden yoksundu, bu da yanlış konumlandırıldığında destek elinde yanıklara neden oldu. MP 40 ayrıca, bir makineli tüfek için bir ilk olan, katlandığında daha kısa bir genel silahla sonuçlanan ileri katlanabilir bir metal stoğa sahipti. Bununla birlikte, bu stok tasarımı sert savaş kullanımı için bazen yeterince dayanıklı değildi.

MP 40 genel olarak güvenilir olmasına rağmen, 32 turluk dergisi önemli bir zayıflıktı. Thompson M1921-28 varyantlarında bulunan çift kolonlu, çift beslemeli magazin insertinden farklı olarak MP 40, çift kolonlu, tek beslemeli bir insert kullandı. Tekli besleme eki, kalan kartuşların besleme dudaklarına doğru yukarı doğru hareket etmesine bağlı olarak artan sürtünme ile sonuçlandı ve bazen besleme hatalarına neden oldu; bu sorun kir veya başka döküntülerin varlığıyla daha da kötüleşmiştir. Başka bir sorun ise derginin bazen tutamak olarak yanlış kullanılmasıydı. Şarjör gövdesi üzerindeki el baskısı şarjör dudaklarının besleme hattından çıkmasına neden olduğunda silahın arızalanmasına neden olabilir, çünkü şarjör şarjörü sıkıca kilitlemedi. Alman askerleri, yem arızalarını önlemek için silahın altındaki tutacağı veya destekleyici eliyle dergi muhafazasını kavramak üzere eğitildi.

Bu sayfada PNG resimleri ücretsiz download edebilirsiniz: MP 40 PNG resimleri ücretsiz indir