Bir planör, havanın kaldırma yüzeylerine karşı dinamik reaksiyonu ile uçuşta desteklenen ve serbest uçuşu motora bağlı olmayan sabit kanatlı bir uçaktır. Çoğu planör bir motora sahip değildir, ancak motor planörlerin, gerektiğinde irtifalarını koruyarak (normalde bir yelkenli, sürekli inen bir yamaçtadır) uçuşlarını genişletmek için küçük motorları vardır, ancak bazıları kendi kendine kalkışa yetecek kadar güçlüdür.

Kanatlarının yapımında, aerodinamik verimliliğinde, pilotun bulunduğu yerde, kontrollerde ve amaçlanan amaçlarda çok çeşitli tipler vardır. Çoğu, korumak veya yükseklik kazanmak için meteorolojik olaylardan yararlanır. Paraşütler esas olarak kayma, asma kayma ve yamaç paraşütü hava sporları için kullanılır. Bununla birlikte, bazı uzay araçları planör olarak inmek üzere tasarlanmıştır ve geçmişte savaşta askeri planörler kullanılmıştır. Bazı basit ve tanıdık planör türleri, kağıt düzlem ve balsa ahşap planör gibi oyuncaklardır.

Modern öncesi erken uçuş hesaplarını doğrulamak zordur ve her bir geminin bir planör mü, uçurtma mı, paraşüt mü olduğu ve ne derece kontrol edilebilir oldukları belirsizdir. Olay genellikle, iddia edildiği gibi gerçekleştikten uzun bir süre sonra kaydedilir. Bir 17. yüzyıl hesabı, İspanya'nın Cordoba yakınlarındaki 9. yüzyıl şairi Abbas İbn Firnas'ın uçuşa giriştiği ve ağır sırt yaralanmalarıyla sonuçlanan bir girişimde bulunduğunu bildirdi. Malmesbury keşiş Eilmer'in Malmesbury'li William tarafından (yaklaşık 1080–1143), bir keşiş ve tarihçi, İngiltere'nin Malmesbury kentindeki Manastırı'nın çatısından uçtuğunu, yaklaşık 1000 ila 1010 arasında olduğunu bildiriyor. (220 yd) çarpmadan ve bacaklarını kırmadan önce. Bu raporlara göre, her ikisi de bir dizi (tüylü) kanat kullandı ve her ikisi de kazalarını kuyruk eksikliği nedeniyle suçladı. Hezârfen Ahmed Çelebi'nin 1630-1632 yılları arasında Galata Kulesi'nden İstanbul Üsküdar ilçesine Boğaziçi Boğazı üzerinde kartal benzeri kanatlı bir planör uçtuğu iddia ediliyor.

Savaşlar arası yıllarda, Almanya'da Rhön-Rossitten himayesinde rekreasyonel kayma gelişti. Amerika Birleşik Devletleri'nde, New York Elmira'daki Schweizer kardeşler, yeni talebi karşılamak için spor yelken uçakları üretti. Yelkenliler 1930'larda gelişmeye devam etti ve spor kayma planörlerin ana uygulaması haline geldi. Performansları arttıkça, planörler kros uçmak için kullanılmaya başlandı ve hava uygunsa şimdi düzenli olarak günde yüzlerce hatta bin kilometreden fazla uçuyor.

Askeri planörler, II. Bir planör - Colditz Cock - 1944'te savaşın sonlarına yakın Oflag IV-C'de potansiyel bir kaçış yöntemi olarak POW'lar tarafından gizlice inşa edildi.

Planör 1920'lerden eğlence amaçlı geliştirilmiştir. Pilotlar yükselen havanın nasıl kullanılacağını anlamaya başladıkça, kanatlar yüksek bir kaldırma-sürükleme oranı ile geliştirildi. Bunlar, bir sonraki 'kaldırma' kaynağına daha uzun kaymalara izin verdi ve böylece uzun mesafeleri uçma şanslarını artırdı. Bu terim, sadece azalan uçuşu ifade etmek için de kullanılabilmesine rağmen, kayma olarak bilinen popüler spora neden oldu. Yükselmek için tasarlanan bu planörlere bazen yelkenli denir.

Paraşütler esas olarak ahşap ve metalden yapılmıştır, ancak şimdi çoğunluğu cam, karbon fiber ve aramid fiberler kullanan kompozit malzemelere sahiptir. Sürüklemeyi en aza indirgemek için, bu tiplerin bir gövdesi ve uzun dar kanatları vardır, yani yüksek bir en boy oranı. Başlangıçta, erken yelkenlerin görünümünde büyük farklılıklar vardı. Teknoloji ve malzemeler geliştikçe, kaldırma / sürükleme, tırmanma oranı ve kayma hızı arasındaki mükemmel denge arzusu, çeşitli üreticilerin mühendislerinin dünya çapında benzer tasarımlar yaratmasını sağladı. Hem tek kişilik hem de iki kişilik kanatlar mevcuttur.

Başlangıçta, kokpit ve minimal enstrümanları olmayan çok temel uçaklar olan birincil planörlerde kısa 'şerbetçiotu' ile eğitim yapıldı. II. Dünya Savaşı'ndan kısa bir süre sonra eğitim her zaman iki kişilik ikili kontrol planörlerinde yapıldığından, iş yükünü ve uzun uçuşların keyfini çıkarmak için yüksek performanslı iki kişilikler de kullanılır. Başlangıçta patinajlar iniş için kullanıldı, ancak çoğunluk artık genellikle geri çekilebilir olan tekerleklere iniyor. Motorlu planörler olarak bilinen bazı planörler, güçsüz uçuş için tasarlanmıştır, ancak piston, döner, jet veya elektrikli motorlar yerleştirebilir. Planörler FAI tarafından yarışmalar için çoğunlukla yarışma ve flepler temelinde planör yarışması sınıflarında sınıflandırılır.

FAI tarafından maksimum ağırlığa dayanarak, bazıları mikro asansör kanatları ve bazıları 'hava yolu' olarak da bilinen bir ultra hafif yelkenli sınıfı tanımlanmıştır. Kolayca taşınabilecek kadar hafiftir ve bazı ülkelerde lisans olmadan uçabilirler. Ultra hafif paraşütler, askıdaki paraşütlere benzer bir performansa sahiptir, ancak pilot deforme olabilen bir yapı içinde dik bir koltuğa bağlanabileceğinden bazı ek çarpışma güvenliği sunar. İniş genellikle bu tekneleri askıda olan planörlerden ayıran bir veya iki tekerlek üzerindedir. Birkaç ticari ultra hafif planör geldi ve gitti, ancak mevcut gelişmelerin çoğu bireysel tasarımcılar ve ev üreticileri tarafından yapılır.

Bu sayfada PNG resimleri ücretsiz download edebilirsiniz: Planör PNG resimleri ücretsiz indir