Park etme, bir aracı durdurma ve devre dışı bırakma ve boşta bırakma eylemidir. Bazen kısıtlama olsa da, yolun bir veya iki tarafına park etmek genellikle mümkündür. Bazı binalarda, bina kullanıcılarının kullanımına yönelik park yerleri bulunmaktadır. Ülkeler ve yerel yönetimler, park yerlerinin tasarımı ve kullanımı ile ilgili kurallara sahiptir.

İmkanlar arasında bir eve ait açık ve kapalı özel mülkler, bu kullanım için ölçülen veya yerleştirilen yolun tarafı, bir otopark (Kuzey Amerika İngilizcesi) veya otopark (İngiliz İngilizcesi), kapalı ve açık çok katlı yapılar, ortak yeraltı otoparkı tesisleri ve bisiklet park yeri için özel yapılar gibi belirli araç türleri için tesisler.

ABD'de, 24 Mayıs 1898'de Boston'da motorlu taşıtlar için ilk halka açık otopark açıldıktan sonra, şehir merkezlerindeki üniforma ahırları garaja dönüştürülmeye başladı. Doğu ABD şehirlerinde, araba kaldırıcıları olan eski birçok ahır, bugün garaj olarak faaliyetlerini sürdürüyor.

Aşağıdaki terimler bölgesel farklılıklar vermektedir. Yanları açık garaj hariç, açık hava çok seviyeli park tesislerini ifade eder. Bazı bölgesel lehçelerde, bu ifadelerin bazıları iç veya tek seviyeli tesislere de atıfta bulunmaktadır.

Bisikletler için özel park yerleri birçok ülkede daha yaygın hale gelmektedir. Bunlar bisiklet park rafları ve kilitlerinin yanı sıra güvenlik ve rahatlık için daha modern teknolojileri içerebilir. Örneğin, Tokyo'daki bir bisiklet park yerinde otomatik park sistemi vardır.

Sıkışık kentsel alanlarda motorlu araçların park edilmesi zaman alıcı ve genellikle pahalıdır. Pazar güçlerini geçersiz kılacak olan şehir planlamacıları, küçük coğrafi alanlarda potansiyel olarak çok sayıda motorlu taşıtın barındırılıp barındırılmayacağını veya "talep edilmesini" isteyip istemediklerini dikkate almalıdır. Genellikle yetkililer, yeni konut ve ticari gelişmeler için minimum veya daha nadiren maksimum motorlu araç park yeri sayısı belirler ve ayrıca kolaylıklarını ve erişilebilirliklerini etkilemek için konumlarını ve dağıtımlarını planlayabilirler. Bu tür park yerlerinin maliyetleri veya sübvansiyonları yerel politikada ısıtmalı bir nokta haline gelebilir. Örneğin, 2006 yılında San Francisco Denetim Kurulu, yeni konut gelişmelerinde mevcut motorlu araç park yerlerinin sayısını sınırlamak için tartışmalı bir imar planını ele aldı.

Sağdaki veya altındaki grafikte, çizginin üzerindeki değer, her bir taşıma modu için kişi başına, cep başına yolculuk maliyetini temsil eder; çizginin altındaki değer sübvansiyonları, çevresel etkileri, sosyal ve dolaylı maliyetleri gösterir. Şehirler, cadde üzeri otopark ve motorlu taşıtlar için belediye otoparkları için piyasa ücretlerini tahsil ettiğinde ve bu modlar için köprüler ve tüneller çalındığında, sürüş, diğer ulaşım modlarına kıyasla cep dışı maliyetler açısından daha az rekabetçi hale gelir. Belediye motorlu araç park yeri düşük fiyatlı ve yollar ücretli olmadığında, yakıt vergisi ve diğer vergiler yoluyla sürücüler tarafından vergi harcamalarındaki eksiklik otomobil kullanımı için çok büyük bir sübvansiyon olarak görülebilir: altyapının bakımı için ortak sübvansiyonlardan çok daha büyük ve toplu taşıma için indirimli ücretler.

Bazı havaalanları park arabaları için park uçaklarından daha fazla ücret almaktadır.

Park kontrolü, öncelikle gelişmiş ülkelerdeki yoğun nüfuslu şehirlerde, park yerlerine olan büyük talebin onları pahalı ve zor hale getirdiği bir sorundur. Kentsel yerlerde park kontrolü gelişmekte olan bir konudur. Park kısıtlamaları herkese açık veya özel olabilir. Yerel yönetim, merkezi hükümetin aksine, halka açık otoparkta birincil aktivatördür. Vurgu, cadde üzerindeki park tesislerinin kısıtlanmasıdır; ve park ücretleri ve cezalar genellikle Kuzey Amerika ve Avrupa'daki yerel yönetimler için önemli gelir kaynaklarıdır.

ABD'deki çoğu kolej ve üniversite otoparktan ücret almaktadır. Bazı kolejlerde günlük, haftalık ve yıllık park izni veren ve aynı zamanda park yönetmeliklerini uygulayan bir park hizmetleri bölümü vardır. Böyle bir bölüme bir örnek Western Michigan Üniversitesi'ndedir.

Tipik olarak, bir yolun park durumu hakkında iletişim, bildirimler biçiminde olur, örn. yakındaki bir duvara ve / veya yol işaretlerine sabitlenir. Bazı ülkelerde sürüş testini geçme gereksinimlerinin bir kısmı, park işaretlerinin anlaşıldığını göstermektir.

Büyük şehirlerde caddede park eden sürücüler genellikle aracın yerinde olduğu süre için ödeme yapmak zorundadır. Fazla mesai için para cezaları var. Sürücünün genellikle ön camın altında, tahsis edilen bir süre boyunca park yeri kullanımı için ödeme yaptığını gösteren bir etiket göstermesi gerekir. Özel otopark kontrolü hem konut hem de kurumsal mülkiyeti içerir. Özel mülk sahipleri, park tesislerinin sahipleri ve misafirleri ya da personeli ve sadece izin verilen yükleniciler gibi belirli kategorilerle sınırlı olduğunu gösteren işaretler kullanırlar.

Bu sayfada PNG resimleri ücretsiz download edebilirsiniz: Otopark PNG resimleri ücretsiz indir