Şömine, ateş içermek üzere tasarlanmış tuğla, taş veya metalden yapılmış bir yapıdır. Şömineler, oluşturdukları rahatlatıcı ortam ve bir odayı ısıtmak için kullanılır. Modern şömineler tasarıma bağlı olarak ısı verimliliğinde farklılık gösterir.

Tarihsel olarak, çamaşırhane ve evsel kullanımlar için bir konut, yemek pişirme ve ısıtma suyunu ısıtmak için kullanıldılar. Bir ateş kutusunda veya ateş yerinde yangın bulunur; baca veya diğer bacalar egzozun kaçmasına izin verir. Bir şömine aşağıdakilere sahip olabilir: bir temel, bir ocak, bir ateş kutusu, bir şömine; bir baca vinci (mutfak ve çamaşır şöminelerinde kullanılır), bir ızgara, bir lento, bir lento çubuğu, ev üstü ustası, bir damper, bir duman odası, bir boğaz, bir baca ve bir baca filtresi veya art yakıcı.

Dış kısımda, genellikle, çıkıntılı tuğla parkurlarının yağmur suyunun dış duvarlardan aşağı akmasını önlemek için bir damla kursu görevi gördüğü bir cilalı tuğla taç vardır. Bir kapak, başlık veya örtü yağmur suyunu baca dışından uzak tutar; bacadaki yağmur, geçirimsiz baca karoları veya metal astarlarla kaplı bacalarda, en şiddetli yağmur hariç hepsini emen geleneksel duvar bacalarına göre çok daha büyük bir sorundur. Bazı bacalarda tepeye veya başlığa yerleştirilmiş bir kıvılcım önleyici bulunur.

ABD Çevre Koruma Ajansı ve Washington Ekoloji Bölümü gibi kuruluşlar, çeşitli çalışmalara göre şöminelerin önemli bir sağlık riski oluşturabileceği konusunda uyarıyorlar. EPA şöyle yazıyor: "Duman iyi kokabilir, ama bu senin için iyi değil."

Ülkeler, bölgeler ve tarihi dönemler arasında değişen şöminelerle çok çeşitli aksesuarlar kullanılmaktadır. İç mekan için, son Batı kültürlerinde yaygın olan, ızgaraları, itfaiyecileri, kütük kutuları ve andironsları, pelet sepetleri ve hepsi beşik yakıtı ve yanmayı hızlandıran ateş köpeklerini içerir. Bir ızgara (veya ateş ızgarası), ateş için yakıtı tutmak için genellikle demir çubuklardan oluşan bir çerçevedir. Ağır metal fireback'ler bazen ısıyı yakalamak ve yeniden yaymak, şöminenin arkasını korumak ve dekorasyon olarak kullanılır. Çamurluklar, köz, kurum ve kül içeren şöminenin önüne yerleştirilmiş düşük metal çerçevelerdir. Şömine bakımı için aletler arasında pokerler, körükler, maşalar, kürekler, fırçalar ve takım tezgahları bulunur. Diğer daha geniş aksesuarlar kütük sepetleri, refakatçi setleri, kömür kovaları, dolap aksesuarları ve daha fazlasını içerebilir.

Zamanla, şöminelerin amacı zorunlu olanlardan görsel ilgi alanlarına dönüştü. İlk olanlar modern şöminelerden daha fazla ateş çukuru idi. Soğuk günlerde ve gecelerde sıcaklık ve yemek pişirmek için kullanıldılar. Ayrıca ev içinde bir toplanma yeri olarak da hizmet ettiler. Bu ateş çukurları genellikle bir odanın içinde ortalanmış ve daha fazla insanın etrafında toplanmasına izin vermiştir.

Erken şömine tasarımlarında birçok kusur bulundu. Sanayi Devrimi ile birlikte, şöminelerin standartlaştırılmasını gerektiren büyük ölçekli konut gelişmeleri geldi. Bu zamanın en ünlü şömine tasarımcıları Adam Kardeşlerdi. Nesiller boyu kullanılan bir şömine tasarımı tarzını mükemmelleştirdiler. Boyutlarında değil, yapılarında kullanılan malzemelerin kalitesine vurgu yaparak daha küçük, daha parlak bir şekilde aydınlandı.

1800'lere gelindiğinde en yeni şömineler, surround ve ek parça olmak üzere iki parçadan oluşuyordu. Sur, genellikle ahşap, mermer veya granit olmak üzere örtü ve yan desteklerden oluşuyordu. Ek, yangının yandığı yerdi ve genellikle dekoratif karolarla desteklenen dökme demirden inşa edildi. Victoria döneminin şöminelerinin ısı sağlamanın yanı sıra evlere rahat bir ortam kattığı düşünülüyordu.

Bu sayfada PNG resimleri ücretsiz download edebilirsiniz: Şömine PNG resimleri ücretsiz indir