A veya a, modern İngiliz alfabesinin ve ISO temel Latin alfabesinin ilk harfidir ve ilk sesli harfidir. İngilizcedeki adı bir çoğul aes. Şeklinden türetildiği Antik Yunanca harf alfa ile benzerdir. Büyük harf versiyonu, üçgenin yatay bir çubukla ortada geçen iki eğik yanından oluşur. Küçük harf versiyonu iki şekilde yazılabilir: çift katlı a ve tek katlı ɑ. İkincisi, el yazısı ve buna dayalı yazı tiplerinde, özellikle de çocuklar tarafından okunması amaçlanan yazı tiplerinde yaygın olarak kullanılır ve italik yazı tipinde de bulunur.

İngilizce dilbilgisinde "a" ve onun varyantı "an", süresiz bir makaledir.

Roma döneminde, "A" harfinin birçok varyant formu vardı. Birincisi, taş veya diğer "kalıcı" ortamlara yazı yazarken kullanılan anıtsal veya özlü stildi. Ayrıca daha rahat bozulabilir yüzeylerde yapılan günlük veya faydacı yazı için kullanılan bir el yazısı stili vardı. Bu yüzeylerin "bozulabilir" doğası nedeniyle, bu tarzın anıtsal olduğu kadar çok örneği yoktur, ancak majuscurs cursive, minuscurs cursive ve semicursive gibi farklı el yazısı türlerinden hala hayatta kalan birçok örnek vardır. ufacık. Anıtsal ve el yazısı stilleri arasında ara değişkenler de vardı. Bilinen varyantlar, erken yarı-uncial, uncial ve daha sonra yarı-uncial içerir.

Tipografik varyantlar arasında çift katlı a ve tek katlı ɑ bulunur.

Roma İmparatorluğu'nun sonunda (MS 5. yüzyıl), Batı Avrupa üzerinden el yazısı miniküsünün çeşitli varyantları gelişti. Bunlar arasında İtalya'nın yarı-küçük minik, Fransa'daki Merovingian senaryo, İspanya'daki Visigothik senaryo ve Büyük Britanya'nın Insular veya Anglo-İrlanda yarı-uncial veya Anglo-Sakson majuskülü vardı. 9. yüzyılda, bugünkü forma çok benzeyen Caroline senaryosu, matbaanın gelişinden önce kitap yapımında kullanılan temel formdu. Bu form önceki formların bir araya getirilmesiyle elde edilmiştir.

15. yüzyıl İtalya'sı bugün bilinen iki ana varyantın oluşumunu gördü. Bu varyantlar, İtalik ve Roma formları, Caroline Script versiyonundan türetilmiştir. Komut dosyası a olarak da bilinen İtalik form, en güncel el yazısında kullanılır ve daire ve dikey konturdan oluşur. Bu yavaşça ortaçağ İrlandalı ve İngiliz yazarlarının elinde Yunanca harf tau'ya benzeyen beşinci yüzyıl formundan gelişti. Roma formu çoğu basılı malzemede kullanılır; üzerinde bir yay bulunan küçük bir halkadan oluşur ("a"). Her ikisi de majuscule (sermaye) formundan türemiştir. Yunanca el yazısında, gösterilen uncial versiyonda gösterildiği gibi, sol bacağın ve yatay konturun tek bir döngü halinde birleştirilmesi yaygındı. Birçok yazı tipi sağ bacağını dikey hale getirdi. Bunlardan bazılarında, sağ bacak vuruşunu başlatan serif bir yay haline geldi ve basılı formla sonuçlanırken, diğerlerinde düştü ve modern el yazısı formuyla sonuçlandı.

İtalik yazı, vurgulamak veya daha genel olarak metnin bir bölümünü diğerlerinden ayırmak için kullanılır (Roma türünde ayarlanır). Latin alfabesi olarak da adlandırılan a ("ɑ") komut dosyasının Latin "a" (Uluslararası Fonetik Alfabesinde olduğu gibi) ile karşılaştırıldığında kullanıldığı italik yazının dışında başka durumlar da vardır.

Bu sayfada ücretsiz PNG resimleri indirebilirsiniz: A harfi PNG görüntüleri ücretsiz indir, bir png