„Wyprzedaż” jest powszechnym wyrażeniem narażania integralności, moralności, autentyczności lub zasad danej osoby w zamian za osobiste korzyści, takie jak pieniądze. Jeśli chodzi o muzykę lub sztukę, wyprzedaży wiąże się z próbami dostosowania materiału do głównego nurtu lub komercyjnej publiczności. Na przykład muzyk, który zmienia swój materiał, aby objąć nim szerszą publiczność, a co za tym idzie, generuje większe przychody, może zostać oznaczony przez fanów, którzy poprzedzają zmianę, mianem „wyprzedania”. Wyprzedaż odnosi się również do kogoś, kto się poddaje lub lekceważy, stąd termin „sprzedaje” - kogoś lub coś - za jakąś inną rzecz lub osobę. Termin ten może być również używany jako „wyprzedane” w zależności od kontekstu.

W ruchach politycznych "sprzedaniem" jest osoba lub grupa, która twierdzi, że wyznaje jedną ideologię, tylko po to, by podążać za tymi roszczeniami działaniami sprzecznymi z nimi, takimi jak grupa rewolucyjna, która twierdzi, że walczy w określonej sprawie, ale nie kontynuuje tego po uzyskaniu moc.

Przykładem politycznej „wyprzedawania się” jest partia polityczna, która utworzyła koalicję z inną partią, której historycznie przeciwstawiała, np. Koalicja lidera Liberalnych Demokratów Nicka Clegga z Partią Konserwatywną po wyborach powszechnych w Wielkiej Brytanii w 2010 r. z którego zrezygnował ze swojego zobowiązania do przeciwstawiania się wszelkim podwyżkom czesnego dla studentów.

Artystowi można też zarzucić „wyprzedawanie” po zmianie kierunku artystycznego. Ten wniosek często wynika z przekonania, że ​​powodem zmiany stylu artystycznego lub kierunku przez artystę był po prostu potencjalny zysk materialny. Ignoruje to inne przyczyny rozwoju artystycznego, które mogą poprowadzić artystę w nowych kierunkach od tych, które przyciągały ich oryginalnych fanów. Za tę zmianę może również odpowiadać poprawa umiejętności muzycznych lub zmiana gustu artystów.

Innym razem artyści (w tym ci z przesłaniami politycznymi) nie zgadzają się z tym terminem, twierdząc, że postrzegane pragnienie korzyści materialnych jest po prostu wynikiem dążenia zespołu do poszerzenia swojego przekazu. Dla takich artystów rezygnacja z mainstreamu lub podpisanie kontraktu z większą wytwórnią w celu uniknięcia „wyprzedaży” uniemożliwia im dotarcie do szerszej publiczności, niezależnie od tego, czy nastąpiła jakakolwiek prawdziwa artystyczna zmiana, i arbitralnie utrudnia artystom drogę do głównego nurtu sukcesu. Taki zarzut zakłada więc, że sukces mainstreamu musi być sprzeczny z pierwotnymi intencjami artystów. Na przykład, gdy zapytano nas o podpisanie kontraktu z dużą wytwórnią, Rage Against the Machine odpowiedział: „Nie jesteśmy zainteresowani nauczaniem tylko nawróconych. Wspaniale jest grać w opuszczone squaty prowadzone przez anarchistów, ale wspaniale jest też móc dotrzeć do ludzi z rewolucyjnym przesłaniem, ludzie od Granada Hills po Stuttgart ”.

W tym clipart możesz pobrać darmowe obrazy PNG: Wyprzedane obrazy PNG do pobrania za darmo