Miecz to broń z długim ostrzem, przeznaczona do cięcia lub pchania. Dokładna definicja tego terminu różni się w zależności od epoki historycznej lub rozważanego regionu geograficznego. Miecz składa się z długiego ostrza przymocowanego do rękojeści. Ostrze może być proste lub zakrzywione. Miecze pchające mają ostry koniec ostrza i są zwykle prostsze; miecze tnące mają zaostrzone krawędzie tnące po jednej lub obu stronach ostrza i są bardziej zakrzywione. Wiele mieczy jest zaprojektowanych zarówno do pchania, jak i cięcia.

Historycznie rzecz biorąc, miecz powstał w epoce brązu, ewoluując od sztyletu; najwcześniejsze okazy pochodzą z około 1600 roku pne. Późniejszy miecz z epoki żelaza pozostał dość krótki i bez jelca. Spatha, tak jak rozwinęła się w armii późnorzymskiej, stała się poprzedniczką europejskiego miecza średniowiecza, początkowo przyjętego jako miecz okresu migracji, a dopiero w późnym średniowieczu rozwinął się w klasyczny miecz uzbrojony z jelcem. Słowo miecz kontynuuje staroangielski, miecz.

Używanie miecza jest znane jako szermierka lub (w kontekście wczesnej nowoczesności lub współczesności) jako szermierka. We wczesnym okresie nowożytnym projekt zachodniego miecza dzielił się mniej więcej na dwie formy, miecze pchające i szable.

Miecze do pchania, takie jak rapier i ostatecznie mały miecz, zostały zaprojektowane tak, aby szybko przebijać cele i zadawać głębokie rany kłute. Ich długa i prosta, a jednocześnie lekka i dobrze wyważona konstrukcja sprawiła, że ​​były bardzo zwrotne i zabójcze w pojedynku, ale były dość nieskuteczne, gdy były używane do cięcia lub rąbania. Dobrze wymierzony pchnięcie i pchnięcie może zakończyć walkę w ciągu kilku sekund tylko ostrzem miecza, prowadząc do rozwoju stylu walki, który bardzo przypomina współczesną szermierkę.

Szabla (szabla) i podobne ostrza, takie jak kordelas, były zbudowane ciężej i były częściej używane w działaniach wojennych. Zbudowany do cięcia i rąbania wielu wrogów, często z końskiego grzbietu, długie zakrzywione ostrze szabli i lekko wyważone do przodu nadały jej zabójczy charakter na polu bitwy. Większość szabli miała również ostre groty i obosieczne ostrza, dzięki czemu były w stanie przebić żołnierza za żołnierzem w szarży kawalerii. Szable były używane na polu bitwy aż do początku XX wieku. Marynarka wojenna Stanów Zjednoczonych trzymała w swojej zbrojowni dziesiątki tysięcy wytrzymałych kordów, a wiele z nich zostało wydanych marines na Pacyfiku jako maczety w dżungli.

Pozaeuropejska broń zwana „mieczem” obejmuje broń jednosieczną, taką jak sejmitar z Bliskiego Wschodu, chiński dao i pokrewną japońską katanę. Chiński jian jest przykładem nieeuropejskiego miecza obosiecznego, podobnie jak europejskie modele wywodzące się z obosiecznego miecza z epoki żelaza.

W tej galerii możesz pobrać darmowy obraz PNG: Miecze PNG darmowe obrazy do pobrania, miecz PNG