Shamrock to młoda gałązka, używana jako symbol Irlandii. Mówi się, że święty Patryk, patron Irlandii, użył go jako metafory chrześcijańskiej Trójcy Świętej. Nazwa shamrock pochodzi od irlandzkiego seamr? G, które jest zdrobnieniem od irlandzkiego słowa seamair? G i oznacza po prostu „młodą koniczynę”.

Shamrock zwykle odnosi się do gatunku Trifolium dubium (koniczyna mniejsza, irlandzki: seamair bhu?) Lub Trifolium repens (koniczyna biała, irlandzka: seamair bh? N). Jednak inne rośliny trójlistne - takie jak Medicago lupulina, Trifolium pratense i Oxalis acetosella - są czasami nazywane koniczynkami. Koniczyna była tradycyjnie używana ze względu na jej właściwości lecznicze i była popularnym motywem w czasach wiktoriańskich.

Słowo shamrock wywodzi się od seamair? G lub młodej koniczyny, a odniesienia do semair lub koniczyny pojawiają się we wczesnej literaturze irlandzkiej, ogólnie jako opis kwitnącej równiny koniczyny. Na przykład w serii średniowiecznych wierszy metrycznych o różnych irlandzkich miejscach zwanych Metric Dindshenchus, wiersz o Tailtiu lub Teltown w hrabstwie Meath opisuje go jako zwykłą kwitnącą koniczynę (mag scothach scothshemrach). Podobnie, inna historia opowiada o tym, jak św. Brygida postanowiła zostać w hrabstwie Kildare, kiedy zobaczyła uroczą równinę pokrytą kwiatami koniczyny (scoth-shemrach). Jednak literatura w języku irlandzkim nie rozróżnia koniczyny i koniczyny i tylko w języku angielskim shamrock pojawia się jako odrębne słowo.

Pierwsza wzmianka o koniczynie w języku angielskim pojawia się w 1571 roku w pracach angielskiego elżbietańskiego uczonego Edmunda Campiona. W swojej pracy Boke of the Histories of Irelande Campion opisuje zwyczaje „dzikich Irlandczyków” i stwierdza, że ​​Irlandczycy jedli koniczynę: „Shamrotes, rukiew wodna, korzenie i inne zioła, którymi żywią się”. Stwierdzenie, że Irlandczycy jedli koniczynę, było szeroko powtarzane w późniejszych pracach i wydaje się mylone z irlandzkim słowem szwy? G lub szczaw leśny (Oxalis). Nie ma dowodów z żadnego irlandzkiego źródła, że ​​Irlandczycy jedli koniczynę, ale są dowody, że Irlandczycy zjadali szczaw leśny. Na przykład w średniowiecznym irlandzkim dziele Buile Shuibhne (The Frenzy of Sweeney), król Sweeney, który oszalał i żyje w lesie jako pustelnik, wymienia szczaw leśny wśród roślin, którymi się żywi.

Tradycyjnie mówi się, że koniczyna była używana przez Świętego Patryka do zilustrowania chrześcijańskiej doktryny o Trójcy Świętej podczas chrystianizacji Irlandii w V wieku. Pierwszy dowód na związek między św. Patrykiem a koniczyną pojawia się w 1675 r. W książkach St Patrick's Coppers lub Halpennies. Wydaje się, że przedstawia to postać św. Patryka głoszącego do tłumu, trzymając koniczynę, prawdopodobnie w celu wyjaśnienia doktryny Trójcy Świętej. W pogańskiej Irlandii trzy to znacząca liczba, a Irlandczycy mieli wiele potrójnych bóstw, które mogłyby pomóc św. Patrykowi w jego wysiłkach ewangelizacyjnych. Patricia Monaghan stwierdza, że ​​„Nie ma żadnych dowodów na to, że koniczyna czy szczaw leśny (oba zwane koniczynkami) były święte dla Celtów”. Jednak Jack Santino spekuluje, że „koniczyna była prawdopodobnie kojarzona z ziemią i uważana przez druidów za symbol regeneracyjnych mocy natury ... Niemniej koniczyna, niezależnie od jej historii jako symbolu ludowego, ma dziś znaczenie w kontekst chrześcijański. Obrazy Świętego Patryka przedstawiają go wypędzającego węże z Irlandii z krzyżem w jednej ręce i gałązką koniczyny w drugiej ”. Roger Homan pisze: „Być może widzimy, jak św. Patryk czerpie z wizualnej koncepcji triskele, kiedy używa koniczyny do wyjaśnienia Trójcy”. Nie jest jasne, dlaczego Celtowie, którym głosił św. Patryk, potrzebowaliby wyjaśnienia pojęcia potrójnego bóstwa (wiadomo, że w pogańskiej Irlandii czczono dwie oddzielne potrójne boginie).

Ponieważ św. Patryk jest patronem Irlandii, koniczyna była używana jako symbol Irlandii od XVIII wieku, podobnie jak róża jest używana w Anglii, oset w Szkocji i żonkil w Walii. Koniczyna zaczęła się zmieniać z symbolu wyłącznie związanego ze św. Patrykiem na irlandzki symbol narodowy, kiedy została przyjęta jako emblemat przez rywalizujące milicje, podczas burzliwej polityki końca XVIII wieku. Po jednej stronie byli Ochotnicy (znani również jako Ochotnicy Irlandzcy), którzy byli lokalnymi milicjami pod koniec XVIII wieku w Irlandii, powołanymi do obrony Irlandii przed groźbą inwazji francuskiej i hiszpańskiej, kiedy regularni żołnierze brytyjscy zostali wycofani z Irlandii, aby walczyć podczas amerykańskiego Wojna rewolucyjna. Po drugiej stronie były rewolucyjne grupy nacjonalistyczne, takie jak Zjednoczeni Irlandczycy.

Wśród ochotników przykłady użycia koniczyny obejmują jej pojawienie się na prowadnicy Royal Glin Hussars utworzonej w lipcu 1779 r. Przez Knight of Glin oraz jej pojawienie się na flagach Limerick Volunteers, Castle Ray Fencibles i Braid Wolontariusze. Zjednoczeni Irlandczycy przyjęli zielony jako swój rewolucyjny kolor i nosili zielone mundury lub wstążki w swoich kapeluszach, a ten zielony często był kojarzony z koniczyną. Piosenka The Wearing of the Green upamiętnia ich wyczyny i istnieją różne wersje, które wspominają o koniczynie. Flaga Erin go bragh była używana jako ich sztandar i często była przedstawiana w towarzystwie koniczynek, aw 1799 r. Ukazał się na krótko rewolucyjny dziennik zatytułowany The Shamroc, w którym wspierano cele buntu.

Przez cały XIX i XX wiek koniczyna nadal pojawiała się w różnych miejscach. Na przykład koniczyna pojawiła się na wielu budynkach w Irlandii jako motyw dekoracyjny, np. Na elewacji budynku Kildare Street Club w Dublinie, w katedrze św. Patryka w Armagh oraz w barze Harp and Lion w Listowel w hrabstwie Kerry. Pojawia się również na meblach ulicznych, takich jak stare standardy lamp, takie jak te na Mountjoy Square w Dublinie, oraz na zabytkach, takich jak Parnell Monument i O'Connell Monument, oba na O'Connell Street w Dublinie. Shamrocks pojawiały się również na elementach dekoracyjnych, takich jak szkło, porcelana, biżuteria, popelina i irlandzka koronka. Na przykład Belleek Pottery w hrabstwie Fermanagh regularnie przedstawia motywy koniczyny.

Shamrock pojawia się również w emblematach wielu organizacji wolontariackich i niepaństwowych w Irlandii, takich jak Irish Farmers Association, the Boy Scouts of Ireland, Scouting Ireland Irish Girl Guides i Irish Kidney Donors Association., W Ponadto wiele organizacji sportowych reprezentujących Irlandię używa koniczyny w swoich logo i emblematach. Przykłady obejmują Irish Football Association (Irlandia Północna), Irish Rugby Football Union, Swim Ireland, Cricket Ireland i Olympic Council of Ireland. Gałązka koniczyny reprezentuje Lough Derg Yacht Club Tipperary (założony w 1836 r.). Shamrock jest oficjalnym emblematem irlandzkiego klubu piłkarskiego Shamrock Rovers.

Na tej stronie możesz pobrać darmowe obrazy PNG: Darmowe obrazy Shamrock PNG