Kajak to mała, wąska jednostka pływająca, która jest zazwyczaj napędzana za pomocą wiosła o dwóch łopatkach. Słowo kajak pochodzi od grenlandzkiego słowa qajaq.

Tradycyjny kajak ma zadaszony pokład i jeden lub więcej kokpitów, z których każdy może pomieścić jednego wioślarza. Kokpit jest czasami przykryty deską zraszającą, która zapobiega przedostawaniu się wody z fal lub rozprysku, co odróżnia jednostkę od kajaka. Pokład natryskowy umożliwia odpowiednio wykwalifikowanym kajakarzom toczenie kajaka, to znaczy wywrócenie go i wyprostowanie bez napełniania wodą lub wyrzucania wioślarza.

Mężczyzna siedzący z nogami zakrytymi w łodzi, zwężającej się ku końcowi, trzymający długi, spiczasty, drewniany słup

Wewnętrzna fotosfera 360 stopni kajaka w Smithsonian National Museum of American Indian. Kliknij, aby uzyskać wciągający widok 360 stopni

Niektóre nowoczesne łodzie znacznie różnią się od tradycyjnego projektu, ale nadal nazywają się „kajakiem”, na przykład eliminując kokpit poprzez umieszczenie wioślarza na szczycie łodzi (kajaki „siedzieć na górze”); posiadające nadmuchane komory powietrzne otaczające łódź; zastąpienie pojedynczego kadłuba kadłubami podwójnymi oraz zastąpienie łopatek innymi metodami napędu napędzanymi przez człowieka, takimi jak śmigła obrotowe napędzane łapami i „płetwy”. Pływa się również kajakami, a także napędza je małymi silnikami elektrycznymi, a nawet zaburtowymi silnikami gazowymi.

Zdjęcie osoby siedzącej w łodzi trzymając wiosło z wydrami pływającymi na pierwszym planie. Łódź ma około 12 stóp długości i tylko trochę szerszą niż wioślarz.

Kajaki są często używane, aby zbliżyć się do zwierząt morskich, takich jak wydry morskie

Kajak był po raz pierwszy używany przez rdzennych Aleutów, Eskimosów, Yupików i prawdopodobnie myśliwych Ajnów w subarktycznych regionach świata.

Zazwyczaj projekt kajaka jest w dużej mierze kwestią kompromisów: stabilność kierunkowa („śledzenie”) a zwrotność; stabilność a prędkość; oraz stabilność pierwotna i wtórna. W przypadku kajaków wielokadłubowych występuje inny zestaw kompromisów. Kształt i rozmiar ciała kajakarza jest integralną częścią konstrukcji i ma również wpływ na dokonywane kompromisy.

Z reguły dłuższy kajak jest szybszy: ma większą prędkość kadłuba. Może być również węższy dla danej wyporności, zmniejszając opór, i generalnie będzie lepiej śledzić (podążać po linii prostej) niż krótszy kajak. Z drugiej strony jest mniej zwrotny. Bardzo długie kajaki są mniej wytrzymałe i mogą być trudniejsze do przechowywania i transportu. Niektórzy producenci kajaków rekreacyjnych starają się zmaksymalizować objętość kadłuba (nośność) dla danej długości, ponieważ krótsze kajaki są łatwiejsze do transportu i przechowywania.

Kajaki budowane do pokonywania dłuższych dystansów, takie jak turystyczne i morskie, są dłuższe, na ogół od 4,9 do 5,8 m (16 do 19 stóp). W przypadku kajaków turystycznych stępka jest ogólnie bardziej zdefiniowana (co pomaga kajakarzowi poruszać się po linii prostej). Kajaki górskie, których ruch do przodu generalnie zależy od prądu rzeki, są krótkie, aby zmaksymalizować manewrowość. Te kajaki rzadko przekraczają 2,4 m długości, a łódki do zabawy mogą mieć tylko 5–6 stóp (1,5–1,8 m) długości. Projektanci kajaków rekreacyjnych starają się zapewnić większą stabilność za cenę zmniejszonej prędkości i kompromis między śledzeniem a manewrowością, w zakresie od 9–14 stóp (2,7–4,3 m).

Obecnie prawie wszystkie kajaki są produktami komercyjnymi przeznaczonymi do sprzedaży, a nie do użytku osobistego konstruktorów.

Kadłuby z włókna szklanego są sztywniejsze niż kadłuby z polietylenu, ale są bardziej podatne na uszkodzenia spowodowane uderzeniami, w tym pęknięciami. Większość nowoczesnych kajaków ma strome sekcje V na dziobie i rufie oraz płytkie V na śródokręciu. Kajaki z włókna szklanego muszą być ręcznie "układane" w formie, więc są zwykle droższe niż kajaki polietylenowe, które są formowane rotacyjnie w maszynie.

Plastikowe kajaki są formowane rotacyjnie („formowane rotacyjnie”) z różnych gatunków i typów żywic polietylenowych, od miękkich do twardych. Takie kajaki są szczególnie odporne na uderzenia.

Drewniane kadłuby niekoniecznie wymagają znacznych umiejętności i pracy ręcznej, w zależności od tego, jak są wykonane. Kajaki wykonane z cienkich pasów drewna pokrytego włóknem szklanym okazały się skuteczne, zwłaszcza że cena żywicy epoksydowej spadła w ostatnich latach. Sklejka, ścieg i klej (S&G) nie wymagają poszycia z włókna szklanego, chociaż niektórzy budowniczowie to robią. Popularne są trzy główne typy, szczególnie dla budowniczych domów: Stitch & Glue, Strip-Built i hybrydy, które mają kadłub ze ściegiem i klejem oraz pokład zbudowany z pasków.

Projekty Stitch & Glue zazwyczaj wykorzystują nowoczesną sklejkę morską o grubości ósmego cala, 3 milimetrów (0,12 cala) lub do ćwierć cala, 5 milimetrów (0,20 cala). Po wycięciu wymaganych kawałków kadłuba i pokładu (zestawy często mają te wstępnie wycięte), wierci się szereg małych otworów wzdłuż krawędzi. Drut miedziany jest następnie używany do „zszywania” kawałków przez otwory. Po tymczasowym zszyciu kawałków, są one klejone żywicą epoksydową, a szwy wzmacniane włóknem szklanym. Po wyschnięciu żywicy epoksydowej szwy miedziane są usuwane. Czasami cała łódź jest następnie pokryta włóknem szklanym w celu uzyskania dodatkowej wytrzymałości i wodoodporności, chociaż znacznie zwiększa to wagę i jest niepotrzebne. Konstrukcja jest dość prosta, ale ponieważ sklejka nie wygina się, tworząc złożone krzywe, możliwości projektowe są ograniczone. Jest to dobry wybór dla początkujących konstruktorów kajaków, ponieważ wymagana siła robocza i umiejętności (szczególnie w przypadku wersji zestawowych) są znacznie mniejsze niż w przypadku łodzi zbudowanych z pasów, których budowa może trwać 3 razy dłużej.

Konstrukcje z paskami mają podobny kształt do sztywnych kajaków z włókna szklanego, ale są ogólnie zarówno lżejsze, jak i mocniejsze. Podobnie jak ich odpowiedniki z włókna szklanego, kształt i rozmiar łodzi decyduje o osiągach i optymalnym wykorzystaniu. Kadłub i pokład są zbudowane z cienkich pasów lekkiego drewna, często cedru, sosny lub sekwoi. Paski są sklejane ze sobą wokół formy, zszywane lub zaciskane na miejscu i pozostawiane do wyschnięcia. Siła konstrukcyjna pochodzi z warstwy tkaniny z włókna szklanego i żywicy epoksydowej, ułożonej wewnątrz i na zewnątrz kadłuba. Kajaki budowane z pasów są sprzedawane komercyjnie przez kilka firm w cenie 4000 USD i więcej. Doświadczony stolarz może zbudować go za około 400 USD w 200 godzin, chociaż dokładny koszt i czas zależą od umiejętności konstruktora, materiałów oraz rozmiaru i projektu. Jako drugi projekt kajakowy lub dla poważnego konstruktora z pewnym doświadczeniem w obróbce drewna, łódź zbudowana z pasków może być imponującym dziełem. W handlu dostępne są zestawy z wstępnie przyciętymi i wyfrezowanymi paskami drewna.

Skóra na łodziach ramowych jest bardziej tradycyjna pod względem projektu, materiałów i konstrukcji. Tradycyjnie były wykonane z drewna wyrzuconego przez wodę, przypięte lub spięte razem i rozciągniętej skóry foki, ponieważ były to najłatwiej dostępne materiały w regionach Arktyki. Obecnie skóra uszczelnienia jest zwykle zastępowana płótnem lub tkaniną nylonową pokrytą farbą, poliuretanem lub gumową powłoką hypalon i drewnianą lub aluminiową ramą. Nowoczesne kajaki ze skórą na ramie często mają większą odporność na uderzenia niż ich odpowiedniki z włókna szklanego, ale są mniej odporne na ścieranie lub ostre przedmioty. Często są to najlżejsze kajaki.

Szczególnym rodzajem kajaka ze skórą na ramie jest kajak składany. Ma składaną ramę z drewna, aluminium lub tworzywa sztucznego lub ich kombinacji oraz powłokę z wodoodpornej i wytrzymałej tkaniny. Wiele typów ma sponsony powietrzne wbudowane w kadłub, dzięki czemu kajak pływa nawet po zalaniu.

Na tej stronie możesz pobrać darmowe obrazy PNG: Kajak Obrazy PNG do pobrania za darmo