Trucizna - w biologii trucizny to substancje, które powodują zaburzenia w organizmach, zwykle w wyniku reakcji chemicznej lub innej aktywności w skali molekularnej, gdy organizm wchłonie wystarczającą ilość.

W medycynie (szczególnie weterynarii) i zoologii często odróżnia się truciznę od toksyny i od jadu. Toksyny to trucizny wytwarzane przez organizmy w naturze, a jad to toksyny wstrzykiwane przez ugryzienie lub użądlenie (dotyczy to wyłącznie zwierząt). Różnica między jadem a innymi truciznami polega na sposobie dostarczania.

Przemysł, rolnictwo i inne sektory wykorzystują trujące substancje z powodów innych niż ich toksyczność. Większość trujących związków przemysłowych ma powiązane karty charakterystyki materiałów i są one klasyfikowane jako substancje niebezpieczne. Substancje niebezpieczne podlegają obszernym przepisom dotyczącym produkcji, zamówień i stosowania w pokrywających się dziedzinach bezpieczeństwa i higieny pracy, zdrowia publicznego, norm jakości wody pitnej, zanieczyszczenia powietrza i ochrony środowiska. Ze względu na mechanikę dyfuzji molekularnej wiele trujących związków szybko dyfunduje do tkanek biologicznych, powietrza, wody lub gleby na skalę molekularną. Zgodnie z zasadą entropii zanieczyszczenie chemiczne jest zwykle kosztowne lub niemożliwe do odwrócenia, chyba że dostępne są określone czynniki chelatujące lub procesy mikrofiltracji. Środki chelatujące mają często szerszy zakres niż ostry cel, dlatego ich spożycie wymaga starannego nadzoru lekarskiego lub weterynaryjnego.

Pestycydy to jedna z grup substancji, których głównym celem jest toksyczność dla różnych owadów i innych zwierząt uważanych za szkodniki (np. Szczury i karaluchy). W tym celu od tysięcy lat stosowano naturalne pestycydy (np. Skoncentrowana sól kuchenna jest toksyczna dla wielu ślimaków). Bioakumulacja chemicznie przygotowanych rolniczych środków owadobójczych jest przedmiotem troski wielu gatunków, zwłaszcza ptaków, dla których owady są podstawowym źródłem pożywienia. Selektywna toksyczność, kontrolowane stosowanie i kontrolowana biodegradacja to główne wyzwania w rozwoju herbicydów i pestycydów oraz ogólnie w inżynierii chemicznej, ponieważ wszystkie formy życia na Ziemi mają wspólną biochemię; organizmy wyjątkowe pod względem odporności środowiskowej są klasyfikowane jako ekstremofile, które w większości wykazują radykalnie różne podatności.

Trucizna, która dostanie się do łańcucha pokarmowego - czy to pochodzenia przemysłowego, rolniczego, czy naturalnego - może nie być natychmiast toksyczna dla pierwszego organizmu, który ją połyka, ale może się dalej koncentrować w organizmach drapieżnych znajdujących się na dalszych etapach łańcucha pokarmowego, zwłaszcza w mięsożernych i wszystkożernych , zwłaszcza w odniesieniu do trucizn rozpuszczalnych w tłuszczach, które zwykle gromadzą się w tkance biologicznej, a nie są wydalane z moczem lub innymi wodnymi ściekami.

Dwa częste przypadki ostrego naturalnego zatrucia to zatrucie teobrominą psów i kotów oraz zatrucie grzybami u ludzi. Psy i koty nie są naturalnymi roślinożercami, ale obrona chemiczna opracowana przez Theobroma cacao może być przypadkowo śmiertelna. Wiele wszystkożernych, w tym ludzie, łatwo zjada jadalne grzyby, a zatem wiele grzybów ewoluowało, aby stać się zdecydowanie niejadalnymi, w tym przypadku jako bezpośrednia obrona.

Oprócz pożywienia wiele trucizn łatwo przedostaje się do organizmu przez skórę i płuca. Kwas fluorowodorowy jest znaną trucizną kontaktową, oprócz korozyjnego uszkodzenia. Naturalnie występujący kwaśny gaz jest znaną, szybko działającą trucizną atmosferyczną (uwalnianą przez aktywność wulkaniczną lub platformy wiertnicze). Kontaktowe substancje drażniące pochodzenia roślinnego, takie jak trujący bluszcz lub trujący dąb, są często klasyfikowane jako alergeny, a nie trucizny; skutkiem tego, że alergen nie jest trucizną jako taką, ale zmienia naturalną obronę organizmu przeciwko sobie. Trucizna może też przedostać się do organizmu przez zęby (w kontrowersyjnym przypadku błędów dentystycznych), wadliwe implanty medyczne lub przez zastrzyk (co jest podstawą śmiertelnego zastrzyku w kontekście kary śmierci).

W 2013 roku doszło do 3,3 mln przypadków niezamierzonego zatrucia ludzi. Doprowadziło to do 98 000 zgonów na całym świecie, w porównaniu z 120 000 zgonów w 1990 r. We współczesnym społeczeństwie przypadki podejrzanej śmierci przyciągają uwagę biura koronera i śledczych. Chociaż arsen jest naturalnie występującą trucizną środowiskową, jego sztuczny koncentrat był kiedyś nazywany proszkiem dziedziczenia. W średniowiecznej Europie monarchowie często zatrudniali osobistych degustatorów żywności, aby udaremnić królewskie zabójstwo, w początkach wieku aptekarza.

Coraz większe zaniepokojenie od czasu izolacji naturalnego radu przez Marie i Piotra Curie w 1898 r. - a następnie pojawienia się fizyki jądrowej i technologii jądrowych - są truciznami radiologicznymi. Są one związane z promieniowaniem jonizującym, rodzajem toksyczności zupełnie odmiennym od chemicznie aktywnych trucizn. U ssaków trucizny chemiczne są często przenoszone z matki na potomstwo przez łożysko podczas ciąży lub przez mleko matki podczas karmienia. W przeciwieństwie do tego, uszkodzenie radiologiczne może zostać przeniesione z matki lub ojca na potomstwo w wyniku mutacji genetycznej, która - jeśli nie śmiertelna w przypadku poronienia lub dzieciństwa, albo jest bezpośrednią przyczyną bezpłodności - może następnie zostać przeniesiona ponownie na następne pokolenie. Radon atmosferyczny jest naturalną trucizną radiologiczną o coraz większym wpływie, ponieważ ludzie przeszli od stylu życia łowców-zbieraczy, mieszkając w jaskiniach, do coraz bardziej zamkniętych struktur, które mogą zawierać radon w niebezpiecznych stężeniach. Zatrucie Aleksandra Litwinienki w 2006 roku było nowatorskim zastosowaniem zabójstwa radiologicznego, prawdopodobnie mającego na celu uniknięcie normalnego badania trucizn chemicznych.

Trucizny szeroko rozprzestrzeniające się w środowisku znane są jako zanieczyszczenia. Są to często pochodzenia ludzkiego, ale zanieczyszczenie może również obejmować niepożądane procesy biologiczne, takie jak toksyczny czerwony przypływ lub ostre zmiany w naturalnym środowisku chemicznym przypisywane gatunkom inwazyjnym, które są toksyczne lub szkodliwe dla wcześniejszej ekologii (zwłaszcza jeśli wcześniejsza ekologia była związane z wartością ekonomiczną człowieka lub z ustaloną branżą, taką jak zbiór skorupiaków).

Dyscypliny naukowe ekologii i zarządzania zasobami środowiska badają cykl życia związków toksycznych w środowisku oraz ich złożone, rozproszone i silnie ze sobą powiązane skutki.

Na tej stronie możesz pobrać darmowe obrazy PNG: Trucizna obrazy PNG do pobrania za darmo