Lilium (którego członkami są prawdziwe lilie) to rodzaj roślin zielnych rosnących z cebul, wszystkie z dużymi, wydatnymi kwiatami. Lilie to grupa roślin kwitnących, które są ważne w kulturze i literaturze na całym świecie. Większość gatunków pochodzi z umiarkowanej półkuli północnej, chociaż ich zasięg rozciąga się na północne strefy podzwrotnikowe. Wiele innych roślin ma w nazwie potocznej „lilia”, ale nie są one spokrewnione z prawdziwymi liliami.

Lilie to wysokie byliny o wysokości od 2–6 stóp (60–180 cm). Tworzą nagie lub pozbawione tuniki, łuskowate podziemne cebulki, które są ich organami wieczności. U niektórych gatunków z Ameryki Północnej podstawa cebulki przekształca się w kłącza, na których znajdują się liczne małe cebulki. Niektóre gatunki rozwijają rozłogi. Większość cebul jest zakopana głęboko w ziemi, ale kilka gatunków tworzy cebulki blisko powierzchni gleby. Wiele gatunków tworzy korzenie łodyg. Dzięki nim cebula rośnie naturalnie na pewnej głębokości w glebie i każdego roku nowa łodyga wypuszcza korzenie przybyszowe nad cebulą, gdy wyłania się z gleby. Te korzenie są dodatkiem do korzeni podstawowych, które rozwijają się u podstawy cebulki.

Kwiaty są duże, często pachnące i występują w szerokiej gamie kolorów, w tym bieli, żółci, pomarańczy, różu, czerwieni i fioletu. Oznaczenia obejmują plamy i pociągnięcia pędzla. Rośliny kwitną późną wiosną lub latem. Kwiaty są osadzone w gronach lub baldaszkach na końcu łodygi, z sześcioma działkami rozłożystymi lub odruchowymi, co daje kwiaty o różnym kształcie, od lejkowatego po „turka”. Działki są wolne od siebie i zawierają nektarnik u podstawy każdego kwiatu. Jajnik jest „wyższy”, umieszczony powyżej punktu przyczepienia pylników. Owocem jest trójkomórkowa kapsułka.

Nasiona dojrzewają późnym latem. Wykazują zróżnicowane, a czasem złożone wzorce kiełkowania, wiele z nich przystosowanych do chłodnego klimatu umiarkowanego.

Naturalnie większość gatunków o chłodnym klimacie umiarkowanym to gatunki liściaste i uśpione zimą w swoim rodzimym środowisku. Jednak kilka gatunków, które rozprzestrzeniają się w okresie upalnego lata i łagodnej zimy (Lilium candidum, Lilium catesbaei, Lilium longiflorum) tracą liście i pozostają stosunkowo krótko uśpione latem lub jesienią, kiełkują od jesieni do zimy, tworząc karłowate łodygi z podstawową rozetą liści aż po dostatecznym schłodzeniu łodyga zaczyna się wydłużać podczas ocieplenia.

Podstawowa liczba chromosomów to dwanaście.

Wiele gatunków jest szeroko uprawianych w ogrodzie w regionach o klimacie umiarkowanym i subtropikalnym. Mogą być również uprawiane jako rośliny doniczkowe. Opracowano wiele ozdobnych hybryd. Można je stosować na rabatach zielnych, na zadrzewieniach leśnych i krzewach oraz jako rośliny na patio. Niektóre lilie, zwłaszcza Lilium longiflorum, tworzą ważne uprawy na kwiat cięty. Mogą one być wymuszone na określonych rynkach; na przykład Lilium longiflorum do handlu wielkanocnego, kiedy można go nazwać lilią wielkanocną.

Lilie są zwykle sadzone jako cebulki w porze spoczynku. Najlepiej sadzić je od strony południowej (półkula północna), lekko nachylonej, w słońcu lub częściowo w cieniu, na głębokości 2? razy wysokość cebulki (z wyjątkiem Lilium candidum, którą należy sadzić na powierzchni). Większość woli porowatą, gliniastą glebę, a dobry drenaż jest niezbędny. Większość gatunków kwitnie w lipcu lub sierpniu (półkula północna). Okresy kwitnienia niektórych gatunków lilii rozpoczynają się późną wiosną, podczas gdy inne kwitną późnym latem lub wczesną jesienią. Mają kurczliwe korzenie, które ściągają roślinę na odpowiednią głębokość, dlatego lepiej sadzić je za płytko niż za głęboko. Na ogół bezpieczne jest pH gleby wynoszące około 6,5. Gleba powinna być dobrze osuszona, a rośliny należy podlewać w okresie wegetacji. Niektóre rośliny mają mocne, żylaste łodygi, ale te z ciężkimi kwiatostanami mogą wymagać tyczenia.

Na tej stronie możesz pobrać darmowe obrazy PNG: obrazy Lilium PNG do pobrania za darmo