J to dziesiąta litera we współczesnym alfabecie angielskim i podstawowym alfabecie łacińskim ISO. Jego normalna nazwa w języku angielskim to jay lub, teraz nietypowo, jy. Kiedy jest używany w przybliżeniu podniebienia, można go nazwać jod.

W języku angielskim? J? najczęściej reprezentuje afrykate j. W staroangielskim fonem / d? / Był reprezentowany ortograficznie przez? Cg? i C??. Pod wpływem starofrancuskiego, który miał podobny fonem wywodzący się z łaciny / j /, angielscy skrybowie zaczęli używać? I? (później? j?), aby przedstawić słowo-początkowe / d? / w staroangielskim (na przykład iest, a później jest), używając? dg? gdzie indziej (na przykład żywopłot). Później wiele innych zastosowań? I? (później? j?) zostały dodane w zapożyczeniach z francuskiego i innych języków (np. adjoin, junta). Pierwsza książka w języku angielskim, w której dokonano wyraźnego rozróżnienia między? I? i? j? został opublikowany w 1633 roku. W zapożyczonych słowach, takich jak raj,? j? może reprezentować j. W niektórych z nich, w tym w raj, Azerbejdżanie, Taj Mahal i Pekinie, regularna wymowa / d? / Jest w rzeczywistości bliższa wymowie rodzimej, co czyni użycie /? / Przykładem hiper-obcego pochodzenia. Czasami,? J? reprezentuje oryginalny dźwięk / j /, jak w Alleluja i fiordzie (szczegóły w Jodh). Słowami pochodzenia hiszpańskiego, gdzie? J? reprezentuje bezdźwięczny welarny rozcierający (taki jak jalape? o), anglojęzyczni zwykle zbliżeni do bezdźwięcznej głośni szczelinowej / h /.

W języku angielskim? J? jest czwartą najrzadziej używaną literą w słowach, która występuje częściej niż? z ?,? q? i? x ?. Jest to jednak dość powszechne w przypadku nazw własnych, zwłaszcza imion osobistych.

Litera J została użyta jako ukośna litera I [potrzebne źródło], używana jako litera I na końcu cyfr rzymskich, gdy następuje po drugim I, jak w XXIIJ lub XXIII zamiast XXIII lub XXIII dla rzymskiej cyfry reprezentującej 23. Charakterystyczny użycie pojawiło się w średnio-wysoko-niemieckim. Gian Giorgio Trissino (1478–1550) był pierwszym, który wyraźnie rozróżnił I i J jako reprezentujące odrębne dźwięki w swoim? Pistola del Trissino de le lettere nu? Vamente aggiunte ne la lingua italiana („List Trissino o listach ostatnio dodanych w Język włoski ”) z 1524 r. Pierwotnie„ I ”i„ J ”miały różne kształty tej samej litery, obie jednakowo reprezentowały / i /, / i? / I / j /; ale języki romańskie rozwinęły nowe dźwięki (od dawnych / j / i /? /), które zaczęto przedstawiać jako „ja” i „j”; dlatego angielskie J, przejęte od francuskiego J, ma wartość dźwiękową zupełnie inną niż / j / (który reprezentuje początkowy dźwięk w angielskim słowie „jeszcze”).

Na tej stronie możesz pobrać darmowe obrazy PNG: Litera J Obrazy PNG do pobrania za darmo