Een zwaard is een wapen met een lang blad dat bedoeld is om te snijden of te stoten. De precieze definitie van de term varieert met het historische tijdperk of de geografische regio in kwestie. Een zwaard bestaat uit een lang mes dat aan een handvat is bevestigd. Het mes kan recht of gebogen zijn. Duwende zwaarden hebben een puntige punt op het lemmet en zijn meestal rechter; snijdende zwaarden hebben een scherpe snijkant aan één of beide zijden van het mes en hebben meer kans op kromming. Veel zwaarden zijn ontworpen voor zowel stoten als snijden.

Historisch gezien ontwikkelde het zwaard zich in de bronstijd, evoluerend vanuit de dolk; de vroegste exemplaren dateren uit ongeveer 1600 voor Christus. Het latere ijzertijdzwaard bleef vrij kort en zonder pareerstang. De spatha, zoals deze zich ontwikkelde in het Laat-Romeinse leger, werd de voorloper van het Europese zwaard van de Middeleeuwen, aanvankelijk aangenomen als het zwaard van de migratieperiode, en pas in de Hoge Middeleeuwen, ontwikkelde het zich tot het klassieke bewapeningszwaard met pareerstang. Het woord zwaard zet het Oud-Engels voort, zwaard.

Het gebruik van een zwaard staat bekend als zwaardvechten of (in een vroegmoderne of moderne context) als hekwerk. In de vroegmoderne tijd liep het westerse zwaardontwerp uiteen in grofweg twee vormen, de stuwende zwaarden en de sabels.

De stuwende zwaarden zoals de grijper en uiteindelijk het kleine zwaard waren ontworpen om hun doelen snel te doorboren en diepe steekwonden toe te brengen. Hun lange en rechte maar toch lichte en goed uitgebalanceerde ontwerp maakte ze zeer manoeuvreerbaar en dodelijk in een duel, maar tamelijk ineffectief bij gebruik in een slashing of hakkende beweging. Een goed gerichte uitval en stoot kunnen in slechts enkele seconden een gevecht beëindigen met alleen de punt van het zwaard, wat leidt tot de ontwikkeling van een vechtstijl die sterk lijkt op moderne schermen.

De sabel (sabel) en soortgelijke bladen, zoals de kap, werden zwaarder gebouwd en werden vaker gebruikt in oorlogsvoering. Gebouwd om te hakken en te hakken bij meerdere vijanden, vaak te paard, het lange gebogen mes van de sabel en de iets naar voren geplaatste gewichtsbalans gaven het een geheel eigen dodelijk karakter op het slagveld. De meeste sabels hadden ook scherpe punten en tweesnijdende messen, waardoor ze in staat waren soldaat na soldaat in een cavalerie-aanval te doorboren. Sabres bleef het gebruik van het slagveld zien tot het begin van de 20e eeuw. De Amerikaanse marine bewaarde tot ver in de Tweede Wereldoorlog tienduizenden stevige kapbrekers in hun arsenaal en velen werden uitgegeven aan mariniers in de Stille Oceaan als jungle-machetes.

Niet-Europese wapens die "zwaard" worden genoemd, omvatten wapens met een enkele rand, zoals het kromzwaard uit het Midden-Oosten, de Chinese dao en de verwante Japanse katana. De Chinese jian is een voorbeeld van een niet-Europees tweesnijdend zwaard, zoals de Europese modellen die zijn afgeleid van het tweesnijdend ijzertijdzwaard.

In deze galerij kunt u gratis PNG-afbeelding downloaden: Swords PNG gratis downloadafbeeldingen, zwaard PNG