QR-code (afgekort als Quick Response Code) is het handelsmerk voor een type matrixbarcode (of tweedimensionale barcode) die voor het eerst werd ontworpen in 1994 voor de auto-industrie in Japan. Een barcode is een machineleesbaar optisch label dat informatie bevat over het item waaraan het is bevestigd. In de praktijk bevatten QR-codes vaak gegevens voor een locator, identifier of tracker die naar een website of applicatie verwijst. Een QR-code gebruikt vier gestandaardiseerde coderingsmodi (numeriek, alfanumeriek, byte / binair en kanji) om gegevens efficiënt op te slaan; extensies kunnen ook worden gebruikt.

Het Quick Response-systeem werd populair buiten de auto-industrie vanwege de snelle leesbaarheid en grotere opslagcapaciteit in vergelijking met standaard UPC-barcodes. Toepassingen zijn onder meer producttracering, artikelidentificatie, tijdregistratie, documentbeheer en algemene marketing.

Een QR-code bestaat uit zwarte vierkanten die zijn gerangschikt in een vierkant raster op een witte achtergrond, die kunnen worden gelezen door een beeldapparaat zoals een camera, en verwerkt met Reed-Solomon-foutcorrectie totdat het beeld correct kan worden geïnterpreteerd. De benodigde gegevens worden vervolgens gehaald uit patronen die aanwezig zijn in zowel horizontale als verticale componenten van de afbeelding.

Het QR-codesysteem is in 1994 uitgevonden door het Japanse bedrijf Denso Wave. Het doel was om voertuigen te volgen tijdens de fabricage; het is ontworpen om het scannen van componenten met hoge snelheid mogelijk te maken. QR-codes worden nu gebruikt in een veel bredere context, waaronder zowel commerciële volgapplicaties als gemaksgerichte applicaties gericht op gebruikers van mobiele telefoons (mobiele tagging genoemd). QR-codes kunnen worden gebruikt om tekst weer te geven aan de gebruiker, om een ​​vCard-contact toe te voegen aan het apparaat van de gebruiker, om een ​​Uniform Resource Identifier (URI) te openen, om verbinding te maken met een draadloos netwerk of om een ​​e-mail of sms te schrijven. Er zijn veel QR-codegeneratoren beschikbaar als software of als online tools. De QR-code is een van de meest gebruikte typen tweedimensionale code geworden.

QR-codes zijn gebruikelijk geworden in consumentenreclame. Meestal wordt een smartphone gebruikt als een QR-codescanner, waarbij de code wordt weergegeven en omgezet in een bruikbare vorm (zoals een standaard-URL voor een website, waardoor een gebruiker deze niet hoeft in te voeren in een webbrowser). QR-code is een aandachtspunt geworden in de advertentiestrategie, omdat het een manier biedt om sneller toegang te krijgen tot de website van een merk dan door handmatig een URL in te voeren. Naast het gemak voor de consument, is het belang van deze mogelijkheid dat het de conversieratio verhoogt: de kans dat contact met de advertentie wordt omgezet in een verkoop. Het lokt geïnteresseerde prospects verder in de conversietrechter met weinig vertraging of moeite, waardoor de kijker onmiddellijk naar de website van de adverteerder wordt gebracht, waar een langer en gerichter verkooppraatje de interesse van de kijker kan verliezen.

Hoewel aanvankelijk gebruikt om onderdelen te volgen in de voertuigproductie, worden QR-codes gebruikt voor een veel breder scala aan toepassingen. Deze omvatten commerciële tracking, entertainment- en transporttickets, product- en loyaliteitsmarketing en productlabels in de winkel. Voorbeelden van marketing zijn onder meer waar een bedrijf met korting en procentuele korting kan worden vastgelegd met behulp van een QR-codedecoder die een mobiele app is, of het opslaan van bedrijfsinformatie zoals adres en gerelateerde informatie naast de alfanumerieke tekstgegevens zoals te zien in de Gouden Gids directory.

Ze kunnen ook worden gebruikt bij het opslaan van persoonlijke informatie voor gebruik door organisaties. Een voorbeeld hiervan is het National Bureau of Investigation (NBI) van de Filipijnen, waar NBI-goedkeuringen nu worden geleverd met een QR-code. Veel van deze applicaties zijn gericht op gebruikers van mobiele telefoons (via mobiele tagging). Gebruikers kunnen tekst ontvangen, een vCard-contactpersoon toevoegen aan hun apparaat, een URI openen of een e-mail of sms opstellen na het scannen van QR-codes. Ze kunnen hun eigen QR-codes genereren en afdrukken zodat anderen deze kunnen scannen en gebruiken door een van de vele betaalde of gratis QR-code-genererende sites of apps te bezoeken. Google had een API, die nu verouderd is, om QR-codes te genereren en apps voor het scannen van QR-codes zijn te vinden op bijna alle smartphoneapparaten.

QR-codes die adressen en URL's opslaan, kunnen verschijnen in tijdschriften, op borden, in bussen, op visitekaartjes of op bijna elk object waarover gebruikers informatie willen hebben. Gebruikers met een cameratelefoon uitgerust met de juiste lezerapplicatie kunnen de afbeelding van de QR-code scannen om tekst, contactgegevens weer te geven, verbinding te maken met een draadloos netwerk of een webpagina te openen in de browser van de telefoon. Deze handeling van het koppelen vanuit fysieke wereldobjecten wordt hardlinking of objecthyperlinking genoemd. QR-codes kunnen ook worden gekoppeld aan een locatie om bij te houden waar een code is gescand. Ofwel de applicatie die de QR-code scant, haalt de geo-informatie op met behulp van GPS en celtoren-triangulatie (aGPS) of de URL die in de QR-code zelf is gecodeerd, wordt geassocieerd met een locatie. In 2008 kondigde een Japanse steenhouwer plannen aan om QR-codes op grafstenen te graveren, zodat bezoekers informatie over de overledene konden bekijken en familieleden de bezoeken konden volgen. Psycholoog Richard Wiseman was een van de eerste auteurs die QR-codes in een boek opnam in Paranormality: Why We See What Isn't There (2011).

QR-codes zijn opgenomen in valuta. In juni 2011 heeft de Koninklijke Nederlandse Munt de eerste officiële munt ter wereld uitgegeven met een QR-code ter gelegenheid van het eeuwfeest van het huidige gebouw en pand. De munt kan worden gescand door een smartphone en linken naar een speciale website met inhoud over de historische gebeurtenis en het ontwerp van de munt. In 2014 heeft de Centrale Bank van Nigeria een bankbiljet van 100 naira uitgegeven om het honderdjarig bestaan ​​te herdenken, het eerste bankbiljet dat een QR-code in het ontwerp heeft opgenomen. Wanneer gescand met een mobiel apparaat met internet, gaat de code naar een website die het honderdjarige verhaal van Nigeria vertelt. In 2015 heeft de Centrale Bank van de Russische Federatie een biljet van 100 roebel uitgegeven ter herdenking van de annexatie van de Krim door de Russische Federatie. Het bevat een QR-code in het ontwerp en wanneer het wordt gescand met een mobiel apparaat met internet, gaat de code naar een website die de historische en technische achtergrond van de herdenkingsnota beschrijft. In 2017 heeft de Bank of Ghana een 5-cedis-bankbiljet uitgegeven ter herdenking van 60 jaar Central Banking in Ghana, en bevat het een QR-code in het ontwerp, die bij het scannen met een mobiel apparaat met internet naar de officiële bank gaat van Ghana website.

Creditcardfunctionaliteit is in ontwikkeling. Op 20 februari 2016 zal de Reserve Bank of India (RBI) de gelijknamige naam Bharat QR lanceren, een gemeenschappelijke QR-code die gezamenlijk is ontwikkeld door alle vier de grote kaartbetaalbedrijven - National Payments Corporation of India die RuPay-kaarten beheert samen met MasterCard, Visa en American Express. Het kan ook betalingen accepteren op het Unified Payment Interface (UPI) -platform.

Op deze pagina kunt u gratis PNG-afbeeldingen downloaden: QR-code PNG-afbeeldingen gratis downloaden