Gratis download PNG-afbeelding： Guava PNG-afbeelding met transparante achtergrond, Guave PNG-bestanden
Guava is een veel voorkomende tropische vrucht die in veel tropische en subtropische gebieden wordt verbouwd. Psidium guajava (gewone guave, citroen-guave) is een kleine boom in de mirte-familie (Myrtaceae), afkomstig uit Mexico, Midden-Amerika en Noord-Zuid-Amerika. Hoewel verwante soorten ook guaves kunnen worden genoemd, behoren ze tot andere soorten of geslachten, zoals de "ananasguave" Acca sellowiana. In 2016 was India de grootste producent van guaves met 41% van het wereldtotaal.
De meest gegeten soort, en vaak simpelweg "de guave" genoemd, is de appelguave (Psidium guajava). Guaves zijn typische Myrtoideae, met taaie donkere bladeren die tegenovergesteld, eenvoudig, elliptisch tot ovaal en 5-15 centimeter (2,0-5,9 inch) lang zijn. De bloemen zijn wit, met vijf bloembladen en talrijke meeldraden. De vruchten zijn bessen met veel zaden.
De geslachten Accara en Acca (voorheen Feijoa, ananasguave) waren voorheen opgenomen in Psidium.
Guaves kwamen oorspronkelijk uit een gebied dat zich vermoedelijk uitstrekte uit Mexico of Midden-Amerika en werden verspreid over tropisch Amerika en het Caribisch gebied. Ze werden geadopteerd als gewas in subtropisch en tropisch Azië, de zuidelijke Verenigde Staten (van Tennessee en North Carolina in het zuiden, evenals het westen en Hawaï), tropisch Afrika, Zuid-Azië, Zuidoost-Azië en Oceanië. Guaves worden nu gekweekt in veel tropische en subtropische landen. Verschillende soorten worden commercieel gekweekt; appelguave en zijn cultivars worden het meest internationaal verhandeld. Guaves groeien ook in het zuidwesten van Europa, met name de Costa del Sol in Malaga, (Spanje) en Griekenland, waar guaves sinds het midden van de 20e eeuw commercieel worden verbouwd en zich als cultivars vermenigvuldigen.
Volwassen bomen van de meeste soorten zijn redelijk winterhard en kunnen temperaturen van iets kouder dan 4 ° C gedurende korte tijd overleven, maar jongere planten zullen waarschijnlijk aan de grond bevriezen.
Guaves werden in de 19e eeuw geïntroduceerd in Florida en worden nu in Florida gekweekt tot in het noorden als Sarasota, Chipley, Waldo en Fort Pierce. Ze zijn echter een primaire gastheer van de Caribische fruitvlieg en moeten worden beschermd tegen besmetting in gebieden in Florida waar deze plaag aanwezig is.
Guaves zijn interessant voor thuiskwekers in subtropische gebieden als een van de weinige tropische vruchten die binnenshuis tot vruchtgrootte kunnen groeien. Als ze uit zaad worden gekweekt, dragen guaves al twee jaar en wel veertig jaar vrucht.
Guave-vruchten, meestal 4 tot 12 centimeter (1,6 tot 4,7 inch) lang, zijn rond of ovaal, afhankelijk van de soort. Ze hebben een uitgesproken en typische geur, vergelijkbaar met citroenschil maar minder scherp. De buitenste schil kan ruw zijn, vaak bitter van smaak, of zacht en zoet. Variërend tussen soorten, kan de schil elke dikte hebben, is meestal groen voor de volwassenheid, maar kan geel, kastanjebruin of groen zijn als hij rijp is. De pulp erin kan zoet of zuur zijn en gebroken wit ("witte" guaves) tot diep roze ("rode" guaves). De zaden in de centrale pulp variëren in aantal en hardheid, afhankelijk van soort.
In Mexico en andere Latijns-Amerikaanse landen is de op guave gebaseerde agua fresca populair. Het hele fruit is een belangrijk ingrediënt in punch en het sap wordt vaak gebruikt in culinaire sauzen (warm of koud), ales, snoepjes, gedroogde snacks, fruitrepen en desserts, of gedoopt in chamoy. Pulque de guava is een populaire alcoholische drank in deze regio's.
In veel landen wordt guave rauw gegeten, meestal in vieren gesneden of als een appel gegeten, terwijl het in andere landen wordt gegeten met een snufje zout en peper, cayennepoeder of een mix van kruiden (masala). Het staat bekend als het nationale winterfruit van Pakistan. In de Filippijnen wordt rijpe guave gebruikt bij het koken van sinigang. Guava is een populaire snack in Taiwan, die bij warm weer op veel straathoeken en nachtmarkten wordt verkocht, vergezeld van pakjes gedroogde pruimenpoeder vermengd met suiker en zout om te dippen. In Oost-Azië wordt guave vaak gegeten met zoetzure gedroogde pruimenpoedermengsels. Guavesap is populair in veel landen. Het fruit wordt ook vaak gebruikt in fruitsalades.
Vanwege het hoge pectinegehalte worden guaves op grote schaal gebruikt om snoep, confituur, gelei, jam en marmelade te maken (zoals Braziliaanse goiabada en Colombiaanse en Venezolaanse bocadillo), en als jam op toast.
Rode guaves kunnen worden gebruikt als basis van gezouten producten zoals sauzen, ter vervanging van tomaten, vooral om de zuurgraad te minimaliseren. Een drankje kan worden gemaakt van een infusie van guavevruchten en -bladeren, die in Brazilië che-de-goiabeira wordt genoemd, d.w.z. "thee" van guaveboombladeren, die als medicinaal wordt beschouwd.
Op deze pagina kunt u gratis PNG-afbeeldingen downloaden: Guava PNG-afbeeldingen gratis downloaden
