Een muffin is een individueel gebakken product. Het kan verwijzen naar twee verschillende items, een gedeeltelijk verhoogd plat brood en een cupcake-achtig snelbrood. De flatbread is van Britse of Europese afkomst en dateert minstens uit het begin van de 18e eeuw, terwijl de quickbread in de 19e eeuw zijn oorsprong vond in Noord-Amerika. Beide zijn tegenwoordig wereldwijd gebruikelijk.

Quickbread-muffins (in Groot-Brittannië bekend als 'Amerikaanse muffins' of gewoon 'muffins') zijn halverwege de 19e eeuw in de Verenigde Staten ontstaan. Het gebruik van de term om te beschrijven wat in wezen cupcakes of broodjes zijn, werd pas in de laatste decennia van de 20e eeuw algemeen gebruikt in Groot-Brittannië vanwege de verspreiding van coffeeshops zoals Starbucks. (Er is in het VK aanhoudende weerstand tegen de term die niet van toepassing is op cakes.) Ze zijn vergelijkbaar met cupcakes qua grootte en kookmethodes, met als belangrijkste verschil dat cupcakes meestal zoete desserts zijn met cakebeslag en die vaak worden overgoten met suiker glazuur (Amerikaans glazuur). Muffins zijn verkrijgbaar in zowel hartige varianten, zoals maïsmeel en kaasmuffins, of zoete varianten zoals bosbessen, chocoladeschilfers, citroen of banaan. Ze worden vaak gegeten als ontbijtvoedsel, vaak vergezeld van koffie of thee. Vers gebakken muffins worden verkocht door bakkerijen, donutwinkels en enkele fastfoodrestaurants en koffiehuizen. In de fabriek gebakken muffins worden verkocht bij supermarkten en buurtwinkels en worden ook geserveerd in sommige coffeeshops en cafetaria's.

Recepten voor snelle broodmuffins komen veel voor in Amerikaanse kookboeken uit de 19e eeuw. Recepten voor muffins op basis van gist, die in Amerikaanse kookboeken uit de 19e eeuw soms "gewone muffins" of "tarwemuffins" werden genoemd, zijn te vinden in veel oudere kookboeken. In haar Boston Cooking-School Cook Book gaf Fannie Farmer recepten voor beide soorten muffins, zowel die gist gebruikten om het deeg te verhogen als degenen die een snelle broodmethode gebruikten, met behulp van muffinringen om de Engelse muffins vorm te geven. De boer gaf aan dat "bakken" op de kookplaat, zoals bij gistdeeg, een nuttige methode was wanneer bakken in een oven niet praktisch was

Flatbread-muffins (in de Verenigde Staten en elders bekend als "Engelse muffins" of gewoon "muffins" in Groot-Brittannië) werden voor het eerst genoemd in de literatuur aan het begin van de 18e eeuw, hoewel het product ongetwijfeld ouder is dan dat. Het woord "muffin" zou afkomstig zijn van de Duitse moefin.

Dit product is een platter schijfvormig, typisch ongezoet brood van Engelse of Europese oorsprong. Deze muffins zijn populair in landen van het Gemenebest en de Verenigde Staten. Flatbread-muffins worden vaak geroosterd als ontbijt geserveerd. Ze kunnen worden geserveerd met boter of margarine en overgoten met zoete toppings, zoals jam of honing, of hartige toppings (bijv. Ronde worst, gekookt ei, kaas of spek). Flatbread-muffins worden meestal gegeten als ontbijtvoedsel.

De flatbread muffin is een soort met gist gerezen brood; over het algemeen ongeveer 4 inch (10 cm) rond en 1,5 inch (3,8 cm) hoog. In plaats van in de oven te worden gebakken, worden ze gekookt in een bakplaat op het fornuis en van links naar rechts omgedraaid, wat resulteert in hun typische afgeplatte vorm in plaats van de ronde bovenkant die te zien is in gebakken broodjes of cake-achtige muffins. Flatbread-muffins waren bekend bij Amerikaanse kolonisten, maar daalden in populariteit met de komst van de quickbread-muffin. Ze werden in 1880 opnieuw op de Amerikaanse markt gebracht als "Engelse muffins" door de Engels-Amerikaanse bakker Samuel Beth Thomas (wiens bakkerijbedrijf Thomas 'tot op de dag van vandaag bestaat).

Muffinblikken en muffinpannen zijn typisch metalen bakvormen met ronde komvormige verdiepingen waarin het muffinbeslag wordt gegoten. Muffinvormpjes of pannen kunnen worden ingevet met boter of kookspray om het probleem van het aan de pan plakken van beslag te verminderen. Als alternatief worden muffinvormpjes of vormpjes gebruikt. Bekers of koffers zijn meestal ronde vellen papier, folie of siliconen met geschulpte randen, waardoor de muffin een ronde komvorm krijgt. Ze worden gebruikt bij het bakken van muffins om de bodem van muffinvormpjes te bekleden, zodat de afgewerkte muffin gemakkelijk uit de vorm kan worden gehaald. Het voordeel van koken is gemakkelijker verwijderen en opruimen, een nauwkeurigere vorm en vochtiger muffins; als u ze echter gebruikt, wordt er geen korst gevormd. Er zijn verschillende maten voor vormpjes beschikbaar. Iets verschillende maten worden in verschillende landen als "standaard" beschouwd. Miniatuurgevallen zijn gewoonlijk 1 tot 1,25 inch (25 tot 32 mm) in diameter aan de basis en 0,75 inch (19 mm) hoog. Standaard koffers hebben een diameter van 1,75 tot 2 inch (44 tot 51 mm) aan de basis en zijn 1,25 tot 1,5 inch (32 tot 38 mm) lang. Sommige jumbo-formaat koffers kunnen meer dan tweemaal de grootte van standaard koffers bevatten. Australische en Zweedse bakkers zijn gewend aan grotere papieren koffers met een grotere diameter bovenaan dan Amerikaanse en Britse bakkers.

Een Muffineer was oorspronkelijk een suikerstrooier, die eruitzag als een grote zoutkelder met een geperforeerde decoratieve bovenkant, om poedersuiker op muffins en andere zoete cakes te strooien. Later, in de 19e eeuw, werd de term ook gebruikt om een ​​zilveren of verzilverde muffinschaal te beschrijven, met een gewelfd deksel en een compartiment eronder voor heet water, gebruikt om geroosterde Engelse muffins warm te houden voordat ze werden opgediend.

Op deze pagina kunt u gratis PNG-afbeeldingen downloaden: Muffin PNG-afbeeldingen gratis downloaden