Kaas is een voedingsmiddel dat is afgeleid van melk en wordt geproduceerd in een breed scala aan smaken, texturen en vormen door coagulatie van het melkeiwit caseïne. Het bevat eiwitten en vet uit melk, meestal melk van koeien, buffels, geiten of schapen. Tijdens de productie wordt de melk meestal aangezuurd en zorgt het toevoegen van het enzym stremsel voor coagulatie. De vaste stoffen worden gescheiden en in de uiteindelijke vorm geperst. Sommige kazen hebben schimmels op de schil of overal. De meeste kazen smelten bij kooktemperatuur.

Er worden honderden soorten kaas uit verschillende landen geproduceerd. Hun stijlen, texturen en smaken zijn afhankelijk van de oorsprong van de melk (inclusief het dieet van het dier), of ze gepasteuriseerd zijn, het botervetgehalte, de bacteriën en schimmels, de verwerking en veroudering. Kruiden, specerijen of houtrook kunnen als smaakstof worden gebruikt. De gele tot rode kleur van veel kazen, zoals Red Leicester, wordt geproduceerd door annatto toe te voegen. Aan sommige kazen kunnen andere ingrediënten worden toegevoegd, zoals zwarte peper, knoflook, bieslook of veenbessen.

Bij een paar kazen wordt de melk gestremd door het toevoegen van zuren zoals azijn of citroensap. De meeste kazen worden in mindere mate aangezuurd door bacteriën, die melksuikers omzetten in melkzuur, waarna de stremming wordt aangevuld door toevoeging van stremsel. Er zijn vegetarische alternatieven voor stremsel beschikbaar; de meeste worden geproduceerd door fermentatie van de schimmel Mucor miehei, maar andere zijn gewonnen uit verschillende soorten van de Cynara-distelfamilie. Kaasmakers in de buurt van een zuivelgebied kunnen profiteren van versere, goedkopere melk en lagere verzendkosten.

Kaas wordt gewaardeerd om zijn draagbaarheid, lange levensduur en hoog gehalte aan vet, eiwitten, calcium en fosfor. Kaas is compacter en heeft een langere houdbaarheid dan melk, maar hoe lang een kaas goed blijft, hangt af van het soort kaas; etiketten op pakjes kaas beweren vaak dat een kaas binnen drie tot vijf dagen na opening moet worden geconsumeerd. Over het algemeen gaan harde kazen, zoals parmezaanse kaas, langer mee dan zachte kazen, zoals brie of geitenkaas. De lange houdbaarheid van sommige kazen, vooral wanneer ze in een beschermende schil zijn verpakt, maakt verkoop mogelijk wanneer de markten gunstig zijn.

Er is enige discussie over de beste manier om kaas op te slaan, maar sommige experts zeggen dat het in kaaspapier wikkelen optimale resultaten oplevert. Kaaspapier is aan de binnenkant bekleed met een poreus plastic en aan de buitenkant heeft het een laag wax. Deze specifieke combinatie van plastic aan de binnenkant en was aan de buitenkant beschermt de kaas door condensatie op de kaas af te voeren en te voorkomen dat vocht uit de kaas ontsnapt.

In deze galerij kunt u gratis PNG-afbeeldingen downloaden: Cheese PNG-afbeeldingen, gratis kaasafbeeldingen downloaden