Napoléon Bonaparte (15 augustus 1769 - 5 mei 1821) was een Franse staatsman en militaire leider die tijdens de Franse Revolutie bekendheid kreeg en verschillende succesvolle campagnes leidde tijdens de Franse Revolutionaire Oorlogen. Hij was keizer van de Fransen als Napoleon I van 1804 tot 1814 en opnieuw kort in 1815 tijdens de honderd dagen. Napoleon domineerde Europese en mondiale aangelegenheden gedurende meer dan een decennium terwijl hij Frankrijk leidde tegen een reeks coalities in de Napoleontische oorlogen. Hij won de meeste van deze oorlogen en de overgrote meerderheid van zijn veldslagen, en bouwde een groot rijk dat over een groot deel van continentaal Europa regeerde voordat het in 1815 definitief ineenstortte. Hij wordt beschouwd als een van de grootste bevelhebbers in de geschiedenis en zijn oorlogen en campagnes worden bestudeerd. op militaire scholen wereldwijd. De politieke en culturele erfenis van Napoleon is blijven bestaan ​​als een van de meest gevierde en controversiële leiders in de menselijke geschiedenis.

Hij werd geboren in Corsica, Napoleone di Buonaparte, in een relatief bescheiden Italiaanse familie van minder belangrijke adel. Hij diende als artillerie-officier in het Franse leger toen de Franse revolutie uitbrak in 1789. Hij steeg snel door de gelederen van het leger, greep de nieuwe kansen die de revolutie bood en werd generaal op 24-jarige leeftijd. hem bevel over het leger van Italië nadat hij de 13 Vendémiaire-opstand tegen de regering van royalistische opstandelingen had onderdrukt. Op 26-jarige leeftijd begon hij zijn eerste militaire campagne tegen de Oostenrijkers en de Italiaanse vorsten in lijn met de Habsburgers - hij won vrijwel elke strijd, veroverde het Italiaanse schiereiland in een jaar terwijl hij met lokale steun "zusterrepublieken" oprichtte en een oorlogsheld werd in Frankrijk. In 1798 leidde hij een militaire expeditie naar Egypte die als springplank naar de politieke macht diende. Hij organiseerde een staatsgreep in november 1799 en werd de eerste consul van de Republiek. Na de Vrede van Amiens in 1802 richtte Napoleon zijn aandacht op de Franse koloniën. Hij verkocht Louisiana aan de Verenigde Staten en probeerde de slavernij in de Frans-Caribische koloniën te herstellen. Hoewel Napoleon er echter in slaagde de slavernij in de oostelijke Caraïben te herstellen, faalde hij in zijn pogingen om Saint-Domingue te onderwerpen, en de kolonie waar Frankrijk ooit trots op was als de "Parel van de Antillen" werd onafhankelijk als Haïti in 1804. Napoleon ambitie en publieke goedkeuring inspireerden hem om verder te gaan en hij werd de eerste keizer van de Fransen in 1804. Door hardnekkige verschillen met de Britten werden de Fransen in 1805 geconfronteerd met een derde coalitie. Napoleon verbrijzelde deze coalitie met beslissende overwinningen in de Ulm-campagne en een historische overwinning op het Russische en het Oostenrijkse rijk tijdens de slag bij Austerlitz, die leidde tot de ontbinding van het Heilige Roomse Rijk. In 1806 nam de Vierde Coalitie de wapens tegen hem op omdat Pruisen zich zorgen maakte over de toenemende Franse invloed op het continent. Napoleon versloeg Pruisen snel bij de veldslagen van Jena en Auerstedt, marcheerde vervolgens zijn Grande Armée diep Oost-Europa binnen en vernietigde de Russen in juni 1807 tijdens de Slag om Friedland. Frankrijk dwong de verslagen landen van de Vierde Coalitie vervolgens in juli 1807 de Verdragen van Tilsit te ondertekenen, waardoor het continent een ongemakkelijke vrede bereikte. Tilsit betekende de hoogwaterlijn van het Franse rijk. In 1809 daagden de Oostenrijkers en de Britten de Fransen opnieuw uit tijdens de Oorlog van de Vijfde Coalitie, maar Napoleon verstevigde zijn greep op Europa na te zegevieren in de Slag bij Wagram in juli.

Napoleon viel vervolgens het Iberisch schiereiland binnen, in de hoop het continentale systeem uit te breiden en de Britse handel met het Europese vasteland te verstikken, en verklaarde zijn broer Joseph Bonaparte de koning van Spanje in 1808. De Spanjaarden en de Portugezen kwamen in opstand met Britse steun. De Peninsulaire Oorlog duurde zes jaar, had een uitgebreide guerrillaoorlog en eindigde in een overwinning voor de geallieerden tegen Napoleon. Het continentale systeem veroorzaakte terugkerende diplomatieke conflicten tussen Frankrijk en zijn klantstaten, vooral Rusland. De Russen waren niet bereid de economische gevolgen van de verminderde handel te dragen en schonden routinematig het continentale systeem, waardoor Napoleon tot een nieuwe oorlog werd verleid. De Fransen lanceerden een grote invasie van Rusland in de zomer van 1812. De campagne vernietigde Russische steden, maar leverde niet de beslissende overwinning op die Napoleon wilde. Het resulteerde in de ineenstorting van de Grande Armée en inspireerde een hernieuwde aanval op Napoleon door zijn vijanden. In 1813 voegden Pruisen en Oostenrijk zich bij de Russische strijdkrachten in de zesde coalitieoorlog tegen Frankrijk. Een langdurige militaire campagne culmineerde in een groot geallieerd leger dat Napoleon versloeg in de Slag om Leipzig in oktober 1813, maar zijn tactische overwinning bij de kleine Slag bij Hanau maakte het mogelijk zich terug te trekken op Franse bodem. De geallieerden vielen vervolgens Frankrijk binnen en veroverden Parijs in de lente van 1814, waardoor Napoleon in april afstand moest doen. Hij werd verbannen naar het eiland Elba voor de kust van Toscane en de Bourbon-dynastie werd weer aan de macht gebracht. Napoleon ontsnapte in februari 1815 uit Elba en nam opnieuw de controle over Frankrijk over. De geallieerden reageerden door een zevende coalitie te vormen die hem in juni bij de Slag bij Waterloo versloeg. De Britten verbanden hem naar het afgelegen eiland Sint-Helena in de Zuid-Atlantische Oceaan, waar hij zes jaar later op 51-jarige leeftijd stierf.

Napoleons invloed op de moderne wereld bracht liberale hervormingen in de talrijke gebieden die hij veroverde en beheerste, zoals de Lage Landen, Zwitserland en grote delen van het moderne Italië en Duitsland. Hij voerde een fundamenteel liberaal beleid in Frankrijk en in heel West-Europa. Zijn Napoleontische code heeft de rechtssystemen van meer dan 70 landen over de hele wereld beïnvloed. De Britse historicus Andrew Roberts stelt: "De ideeën die ten grondslag liggen aan onze moderne wereld - meritocratie, gelijkheid voor de wet, eigendomsrechten, religieuze tolerantie, modern seculier onderwijs, gezonde financiën, enzovoort - werden verdedigd, geconsolideerd, gecodificeerd en geografisch uitgebreid door Napoleon Aan hen voegde hij een rationeel en efficiënt lokaal bestuur toe, een einde aan het landelijke banditisme, de aanmoediging van wetenschap en kunst, de afschaffing van het feodalisme en de grootste codificatie van wetten sinds de val van het Romeinse rijk ".

In deze clipart kunt u gratis PNG-afbeeldingen downloaden: Napoleon PNG-afbeeldingen gratis downloaden