Een bank is een financiële instelling die deposito's van het publiek accepteert en krediet creëert. Kredietactiviteiten kunnen direct of indirect via kapitaalmarkten worden uitgevoerd. Vanwege hun belang in de financiële stabiliteit van een land, zijn banken in de meeste landen sterk gereguleerd. De meeste landen hebben een systeem geïnstitutionaliseerd dat bekend staat als fractioneel reservebankieren, waarbij banken liquide activa aanhouden die gelijk zijn aan slechts een deel van hun kortlopende verplichtingen. Naast andere regelgeving die bedoeld is om liquiditeit te waarborgen, zijn banken over het algemeen onderworpen aan minimumkapitaalvereisten op basis van een internationale set kapitaalstandaarden, bekend als de Bazelse akkoorden.

Bankieren in zijn moderne zin evolueerde in de 14e eeuw in de welvarende steden van het Italiaanse Renaissance, maar was in veel opzichten een voortzetting van ideeën en concepten van krediet en kredietverlening die hun wortels hadden in de oudheid. In de geschiedenis van het bankwezen hebben een aantal bankdynastieën - met name de Medicis, de Fuggers, de Welsers, de Berenbergs en de Rothschilds - gedurende vele eeuwen een centrale rol gespeeld. De oudste nog bestaande bank is Banca Monte dei Paschi di Siena, terwijl de oudste bestaande zakenbank de Berenbergbank is.

Het woord bank is Middelengels van het Middelfranse banque, van de Oud-Italiaanse banco, wat "tafel" betekent, van de Oudhoogduitse bank, bank "bench, counter". Bankjes werden tijdens de Renaissance gebruikt als geïmproviseerde bureaus of wisselbalies door Joodse Florentijnse bankiers, die hun transacties deden boven op bureaus bedekt met groene tafelkleden.

De definitie van een bank verschilt van land tot land. Zie de relevante landenpagina's hieronder voor meer informatie.

Onder het Engelse gewoonterecht wordt een bankier gedefinieerd als een persoon die bankzaken verricht door lopende rekeningen voor zijn klanten uit te voeren, cheques op hem / haar te betalen en cheques voor zijn / haar klanten te innen.

In de meeste common law-rechtsgebieden is er een Wisselwet die de wet codificeert met betrekking tot verhandelbare instrumenten, inclusief cheques, en deze wet bevat een wettelijke definitie van de term bankier: bankier omvat een geheel van personen, al dan niet opgericht, die bankzaken uitoefenen '(hoofdstuk 2, interpretatie). Hoewel deze definitie circulair lijkt, is ze in feite functioneel omdat ze ervoor zorgt dat de rechtsgrondslag voor banktransacties zoals cheques niet afhangt van hoe de bank is gestructureerd of gereguleerd.

Banken treden op als betalingsagenten door het uitvoeren van cheques of lopende rekeningen voor klanten, het betalen van cheques die door klanten bij de bank zijn getrokken en het verzamelen van cheques die zijn gestort op de lopende rekeningen van klanten. Banken maken ook betalingen door klanten mogelijk via andere betaalmethoden, zoals Automated Clearing House (ACH), bankoverschrijvingen of telegrafische overboeking, EFTPOS en geldautomaten.

Banken lenen geld door geld te accepteren dat op rekening-courant is gestort, door termijndeposito's te accepteren en door schuldbewijzen zoals bankbiljetten en obligaties uit te geven. Banken lenen geld door voorschotten te verstrekken aan klanten op lopende rekeningen, door leningen op afbetaling te verstrekken en door te beleggen in verhandelbare schuldbewijzen en andere vormen van geldleningen.

Banken bieden verschillende betalingsdiensten aan en een bankrekening wordt door de meeste bedrijven en particulieren als onmisbaar beschouwd. Niet-banken die betalingsdiensten aanbieden, zoals overmakingsmaatschappijen, worden normaal gesproken niet beschouwd als een geschikte vervanging voor een bankrekening.

Banken kunnen nieuw geld creëren wanneer ze een lening verstrekken. Nieuwe leningen in het hele banksysteem genereren elders in het systeem nieuwe deposito's. De geldhoeveelheid wordt gewoonlijk vergroot door het verstrekken van leningen, en neemt af wanneer leningen sneller worden terugbetaald dan er nieuwe worden gegenereerd. In het Verenigd Koninkrijk was er tussen 1997 en 2007 een toename van de geldhoeveelheid, grotendeels veroorzaakt door veel meer bankleningen, waardoor de vastgoedprijzen omhoog gingen en de particuliere schuld toenam. De hoeveelheid geld in de economie, gemeten door M4 in het VK, is tussen 1997 en 2007 gestegen van 750 miljard naar 1700 miljard, een groot deel van de stijging als gevolg van bankleningen. Als alle banken hun leningen samen verhogen, kunnen ze verwachten dat er weer nieuwe deposito's bij hen terugkomen en zal de hoeveelheid geld in de economie toenemen. Buitensporige of risicovolle kredietverlening kan ertoe leiden dat kredietnemers in gebreke blijven, de banken worden dan voorzichtiger, dus er is minder krediet en dus minder geld, zodat de economie van boom tot mislukking kan gaan, zoals in het VK en vele andere westerse economieën na 2007 gebeurde.

Op deze pagina kunt u gratis PNG-afbeeldingen downloaden: Bank PNG-afbeeldingen gratis downloaden