کدو تنبل ارقامی از گیاه کدو حلوایی است ، که معمولاً از Cucurbita pepo وجود دارد ، که با پوست صاف و کمی دنده گرد و اغلب در رنگ آمیزی عمیق زرد تا نارنجی وجود دارد. پوسته ضخیم حاوی دانه‌ها و خمیرها است. برخی از ارقام فوق العاده بزرگی از کدو با ظاهری مشابه نیز از ماکسیم Cucurbita گرفته شده اند. ارقام خاص کدو تنبل زمستانی که از گونه های دیگر حاصل می شوند ، از جمله C. argyrosperma و C. moschata ، گاهی اوقات "کدو تنبل" نیز نامیده می شوند.)

در سال 2017 ، تولید جهانی کدو تنبل (از جمله کدو حلوایی و کدو) 27 میلیون تن بود که توسط چین با 29 درصد کل هدایت شد. کدو تنبل بومی آمریکای شمالی (شمال شرقی مکزیک و جنوب ایالات متحده) ، یکی از قدیمی ترین گیاهان اهلی است که از اوایل سال گذشته بین 7500 تا 5000 سال قبل از میلاد مورد استفاده قرار گرفته است. کدو تنبل به طور گسترده برای مصارف تجاری رشد می کند و هم برای غذا و هم برای تفریح ​​استفاده می شود. به عنوان مثال پای کدو تنبل بخشی سنتی از وعده های شکرگذاری در کانادا و ایالات متحده است و کدو تنبل ها معمولاً به عنوان فانوس های مخصوص دکوراسیون در اطراف هالووین حک شده اند ، اگرچه معمولاً پوره کدو حلوایی تجاری و پر کننده های پای کدو تنبل از آن ساخته می شوند. انواع مختلف کدو تنبل زمستانی نسبت به موارد استفاده شده برای فانوس های جک.

کدو تنبل ، مانند سایر کدوها ، در شمال شرقی مکزیک و جنوب ایالات متحده سرچشمه گرفته است. قدیمی ترین شواهد مربوط به قطعات کدو تنبل است که بین 7000 تا 5 هزار سال قبل از میلاد مسیح در مکزیک یافت شده است. میوه کدو تنبل نوعی توت گیاهی است که به آن پپو معروف است.

کدو تنبل سنتی C. پپو به طور کلی بین 3 تا 8 کیلوگرم وزن دارد (6 و 18 کیلوگرم وزن) ، اگرچه بزرگترین ارقام (از گونه های C. ماکسیما) به طور مرتب به وزن های بیش از 34 کیلوگرم (75 پوند) می رسند.

رنگ کدو تنبل از رنگدانه های کاروتنوئیدی نارنجی ، از جمله بتا کریپتوکسانتین ، آلفا و بتا کاروتن ناشی می شود ، که همه این ترکیبات provitamin A هستند که به ویتامین A در بدن تبدیل شده اند.

کدو تنبل به دلایل مختلفی از اهداف کشاورزی (از جمله خوراک دام) گرفته تا فروش تجاری و زینتی در سراسر جهان پرورش می یابد. [12] از هفت قاره ، تنها قطب جنوب قادر به تولید کدو تنبل نیست. کدو تنبل سنتی آمریکایی که برای فانوس های جک-o استفاده می شود ، انواع کانکتیکات فیلد است.

در یک مقدار 100 گرم ، کدو تنبل خام 110 کیلووول (26 کیلو کالری) انرژی غذایی تأمین می کند و منبع عالی (20٪ یا بیشتر از ارزش روزانه ، DV) پروتئینامین بتاکاروتن A و ویتامین A (53٪ DV) است ( جدول). ویتامین C در محتوای متوسط ​​(11٪ DV) موجود است ، اما هیچ ماده مغذی دیگری به مقدار قابل توجهی (کمتر از 10٪ DV ، جدول) نیست. کدو تنبل دارای 92٪ آب ، 6.5٪ کربوهیدرات ، 0.1٪ چربی و 1٪ پروتئین (جدول) است.

کدو تنبل در استفاده های خود برای پخت و پز بسیار متنوع است. بیشتر قسمت های کدو تنبل خوراکی از جمله پوسته گوشتی ، دانه ها ، برگ ها و حتی گل ها است. در ایالات متحده و کانادا ، کدو تنبل یکی از اصلی ترین محبوب هالووین و شکرگذاری است. پوره کدو تنبل گاهی برای استفاده های بعدی تهیه و منجمد می شود.

هنگام رسیدن ، کدو تنبل را می توان جوشانده ، بخارپز یا برشته کرد. در آمریکای شمالی بومی آن ، کدو تنبل یک بخش بسیار مهم و سنتی از برداشت پاییز است که به صورت پوره خورده شده و راهی سوپ ها و پوره ها می شود. اغلب ، آن را به شکل پای ساخته می شود ، انواع مختلف آن جزء اصلی تعطیلات روز شکرگذاری کانادا و آمریکاست. در کانادا ، مکزیک ، ایالات متحده ، اروپا و چین ، دانه ها اغلب به عنوان میان وعده بو داده و خورده می شوند.

کدو تنبل هایی که هنوز کوچک و سبز هستند ممکن است به همان روش کدو یا کدو سبز خورده شوند. در خاورمیانه ، کدو تنبل برای غذاهای شیرین استفاده می شود. یک لطافت شیرین مشهور به نام حلوا yaqtin نامیده می شود. در شبه قاره هند ، کدو تنبل را در ظرفی به نام kadu ka halwa با کره ، شکر و ادویه جات پخته می شود. کدو تنبل برای تهیه سمبل در غذاهای اودوپی استفاده می شود. در استان گوانگشی ، چین ، برگ گیاه کدو تنبل به عنوان سبزی پخته شده یا در سوپ ها مصرف می شود. در استرالیا و نیوزیلند ، کدو تنبل اغلب همراه با سبزیجات دیگر برشته می شود. در ژاپن ، کدو تنبل های کوچک در غذاهای خوش طعم ، از جمله تمپورا سرو می شوند. در میانمار ، کدو تنبل هم در پخت و پز و هم در دسر (آب نبات) استفاده می شود. دانه ها یک جایگزین محبوب دانه آفتابگردان هستند. در تایلند ، کدو تنبل های کوچک با کاستارد داخل آن بخار می شود و به عنوان دسر سرو می شود. در ویتنام معمولاً کدو تنبل ها در سوپ هایی با گوشت خوک یا میگو پخته می شوند. در ایتالیا می توان از آن به همراه پنیرها به عنوان ماده چاشنی راویولی استفاده کرد. همچنین از کدو تنبل می توان برای طعم دادن به نوشیدنی های الکلی و غیر الکلی استفاده کرد.

در جنوب غربی ایالات متحده و مکزیک ، گلهای کدو تنبل و کدو تنبل یک ماده غذایی محبوب و بسیار در دسترس است. آنها ممکن است برای تزئین ظروف مورد استفاده قرار گیرند ، و ممکن است در خمیر کنده و سپس در روغن سرخ شوند. برگ کدو تنبل سبزیجات محبوب در مناطق غربی و مرکزی کنیا است. آنها به ترتیب هفت نامیده می شوند و به ترتیب ماده ای از موکیمو هستند ، در حالی که خود کدو تنبل معمولاً آب پز یا بخارپز می کند. این دانه ها نزد کودکانی که قبل از خوردن آنها را در تابه برشته می کنند محبوب است. برگهای کدو تنبل نیز در زامبیا خورده می شود ، جایی که به آن چیبواوا گفته می شود و به عنوان یک غذای جانبی آن را با خمیر بادام زمینی جوشانده و پخته می شوند.

به غیر از کدو تنبل سنتی تعریف شده ، پودرهای کنسرو شده تجاری شده با "کدو تنبل" و پر کننده های پای کدو تنبل ممکن است حاوی کدوی دیگر زمستان مانند کدو حلوایی باشد.

در این گالری می توانید تصاویر PNG: کدو تنبل PNG را به صورت رایگان بارگیری کنید