RMS Titanic یک مسافر مسافر انگلیس بود که در ساعات اولیه 15 آوریل 1912 در اقیانوس اطلس شمالی غرق شد و پس از برخورد با یک کوه یخ در طول سفر دوشیزه خود از ساوتهمپتون به شهر نیویورک. تخمین زده می شود که 22424 مسافر و خدمه در آن حضور داشته اند و بیش از 1500 نفر جان خود را از دست داده اند و این امر به یکی از کشنده ترین فاجعه دریایی تجاری صلح در تاریخ مدرن تبدیل شده است. RMS Titanic بزرگترین کشتی در این زمان بود که وارد خدمت شد و دومین از سه خط اقیانوس کلاس المپیک بود که توسط White Star Line اداره می شد. این کارخانه توسط کارخانه کشتی سازی هارلند و وولف در بلفاست ساخته شده است. توماس اندروز ، معمار او ، در این فاجعه درگذشت.

تایتانیک تحت فرماندهی سروان ادوارد اسمیت بود که او نیز با کشتی به پایین سقوط کرد. این اقیانوس دریایی برخی از ثروتمندترین افراد جهان و همچنین صدها مهاجر از بریتانیا و ایرلند ، اسکاندیناوی و جاهای دیگر در سراسر اروپا را به دنبال داشت که به دنبال زندگی جدید در ایالات متحده بودند. اقامتگاه درجه یک به اوج راحتی و تجملات طراحی شده بود ، با یک سالن ورزشی ، استخر شنا ، کتابخانه ها ، رستوران های درجه یک و کابین های شاد. یک فرستنده رادیوتراگراف پرقدرت برای ارسال "marconigrams" مسافر و برای استفاده عملیاتی کشتی در دسترس بود. اگرچه تایتانیک دارای ویژگی های ایمنی پیشرفته ای مانند محفظه های ضد آب و درهای ضد آب از راه دور بود ، اما تایتانیک فقط قایق های معدنی کافی را برای 1،178 نفر حمل می کرد - حدود نیمی از تعداد موجود در آن و یک سوم از کل ظرفیت وی - به دلیل مقررات منسوخ شده در برابر امنیت دریایی. در این کشتی 16 فروند قایق قایق موتوری وجود داشت که می توانست هر بار سه قایق نجات را کاهش دهد ، درمجموع 48 قایق. با این حال ، تایتانیک تنها در مجموع 20 قایق نجات ، چهار مورد از آنها قابل جمع شدن بود و اثبات آن دشوار بود که در هنگام غرق شدن پرتاب شوند.

پس از عزیمت ساوتهمپتون در 10 آوریل 1912 ، تایتانیک قبل از عزیمت به غرب به نیویورک در Cherbourg در فرانسه و Queenstown (اکنون Cobh) در ایرلند تماس گرفت. در 14 آوریل ، چهار روز در گذرگاه و در حدود 375 مایل (600 کیلومتری) جنوب نیوفاندلند ، او ساعت 11:40 بعد از ظهر به یک کوه یخ برخورد کرد. زمان کشتی این برخورد باعث شد تا صفحات پوسته به سمت داخل سمت راست خود (سمت راست) بچرخد و پنج شانزده محفظه ضد آب را به سمت دریا باز کرد. او فقط می توانست چهار سیل زنده بماند. در همین حال ، مسافران و برخی از خدمه در قایق های معدنی تخلیه شده اند ، بسیاری از آنها فقط بخشی از بار پرتاب شده اند. تعداد نامتناسب مردان به دلیل وجود پروتكلی "برای اولین بار زنان و كودكان" برای بارگیری قایق های نجات ، در آنجا به سر می بردند. [6] در ساعت 2:20 دقیقه بعد از ظهر ، او از هم جدا شد و بیش از هزار نفر همچنان در آنجا مستقر شدند. تنها دو ساعت پس از غرق شدن تایتانیک ، پیستون Cunard RMS Carpathia وارد شد و تخمین زده می شود که 705 بازماندگان را به خود اختصاص دهد.

این فاجعه با خسارت شدید مردم و ضعف های نظارتی و عملیاتی که منجر به آن شد ، با شوک و عصبانیت جهانی روبرو شد. تحقیقات عمومی در انگلیس و ایالات متحده منجر به پیشرفت های اساسی در ایمنی دریایی شد. یکی از مهمترین میراث آنها تأسیس در سال 1914 کنوانسیون بین المللی ایمنی زندگی در دریا (SOLAS) بود که هنوز هم بر ایمنی دریایی امروز حاکم است. علاوه بر این ، چندین آیین نامه جدید بی سیم به منظور تلاش برای یادگیری از بسیاری از اشتباهات در ارتباطات بی سیم - در سراسر جهان تصویب شد - که می توانست مسافران زیادی را نجات دهد.

ویرانگر تایتانیک در سال 1985 کشف شد (بیش از 70 سال پس از فاجعه) و همچنان در کنار دریا مانده است. کشتی به دو قسمت تقسیم شده و به تدریج در عمق 12،415 پا (3،884 متر) در حال تجزیه است. هزاران اثر باستانی در موزه های سراسر جهان کشف و نمایش داده شده است. تایتانیک به یکی از مشهورترین کشتی های تاریخ تبدیل شده است. خاطرات او توسط آثار بیشماری از فرهنگ عامه ، از جمله کتاب ها ، آهنگ های عامیانه ، فیلم ها ، نمایشگاه ها و یادبودها زنده می ماند. تایتانیک دومین فروند مخروبه اقیانوس در جهان است که فقط توسط خواهرش HMHS Britannic ، بزرگترین غرق شده در آن زمان مورد ضرب و شتم قرار گرفته است ، اگرچه وی رکورد بزرگترین غرق شده را در حالی که در خدمتش به عنوان بوش به دلیل استفاده از بریتانیک به عنوان کشتی بیمارستان مورد ضرب و شتم قرار گرفته بود ، ضرب کرد. در زمان غرق شدن او آخرین بازمانده از غرق شدن ، میلوینا دین ، ​​در همان زمان دو ماهه ، در سال 2009 در سن 97 سالگی درگذشت.

در این صفحه می توانید تصاویر PNG رایگان: تصاویر Titanic PNG را دانلود کنید