پین وسیله ای است که برای چسباندن اشیاء یا مواد با هم استفاده می شود. پین ها اغلب دارای دو جزء هستند: یک بدنه بلند و نوک تیز ساخته شده از فولاد یا گاهی مسی یا برنجی و یک سر بزرگتر که اغلب از پلاستیک ساخته می شود. بدنه تیز شده به داخل مواد نفوذ می کند ، در حالی که سر بزرگتر سطح رانندگی را فراهم می کند. این با ترسیم سیم نازک ، تیز کردن نوک و اضافه کردن سر تشکیل می شود. ناخن ها مرتبط هستند ، اما به طور معمول بزرگتر هستند. در ماشین آلات و مهندسی ، پین ها معمولاً به عنوان محوری ، لولا ، شافت ، کلاه گیس و وسایل مورد استفاده در مکان یابی یا نگه داشتن قطعات استفاده می شوند.

توسعه پین ​​از نزدیک با همتای سوراخ شده آن ، سوزن موازی می کند. شواهد باستان شناسی نشان می دهد كه پین ​​های خیاطی خمیده بیش از چهار هزار سال است كه مورد استفاده قرار می گیرند. در اصل ، این ها توسط سومری ها از آهن و استخوان شکل می گرفتند و از آنها برای نگه داشتن لباس استفاده می شد. بعداً از پین ها نیز برای چسباندن صفحات کتاب با استفاده از نخ کردن سوزن در گوشه بالای آنها استفاده شد.

بسیاری از پین های بعدی از برنج ساخته شده بودند ، یک فلز نسبتاً سخت و انعطاف پذیر که در عصر برنز به بازار عرضه شد. این پیشرفت با استفاده از فولاد که بسیار قوی تر بود اما در هنگام قرار گرفتن در معرض هوای مرطوب تمیز به زنگ زدگی بود. توسعه تکنیک های آبکاری ارزان قیمت باعث شد که فولاد با نیکل روکش شود. نیکل زنگ نزن ، اما تمایل داشت که از فولاد در هوای مرطوب پوسته پوسته شود ، مجدداً به زنگ زدگی اجازه می دهد. با این وجود این اتفاق چندین ماه یا حتی سالها به طول انجامید و از آنجایی که معمولاً از پین های فولادی با اندود نیکل فقط برای نگه داشتن پارچه در محل قبل از خیاطی استفاده می شد ، هیچ پالایش دیگری لازم نبوده است. البته توجه داشته باشید که برخی از پین های مخصوص مدرن از ضد زنگ و تیتانیوم بسیار قوی ساخته شده اند.

والتر هانت با تشکیل یک پین برنجی هشت اینچی در یک سنجاق خمیده با فنر و محافظ ، پین ایمنی را اختراع کرد. او حق اختراع خود را برای پرداخت بدهی به یك دوست فروخت ، بدون دانستن اینكه می توانست میلیون ها دلار درآمد داشته باشد.

در این صفحه می توانید تصاویر PNG: Pin PNG تصاویر رایگان را بارگیری کنید