فلس ها حشرات بی پرواز کوچکی هستند که دستور Siphonaptera را تشکیل می دهند. به عنوان انگل خارجی پستانداران و پرندگان ، آنها با مصرف خون میزبانشان زندگی می کنند. بزرگسالان تا حدود 3 میلی متر (0.12 اینچ) طول و معمولاً قهوه ای دارند. اجسام مسطح در پهلوها آنها را قادر می سازد از طریق خز یا پرهای میزبان خود حرکت کنند. پنجه های قوی مانع از بیرون آمدن آنها می شود. آنها فاقد بال هستند ، و دهانه های مخصوص دهان را برای سوراخ کردن پوست و مکیدن خون و پاهای عقبی تطبیق یافته برای پریدن دارند. دومی آنها را قادر می سازد تا مسافت حدود 50 برابر طول بدن خود را پرش کنند ، این ثانویه تنها پرش هایی است که توسط froghoppers انجام می شود. لاروها کرم مانند و بدون اندام هستند. آنها دهان و دندانهای جویدنی دارند و از زباله های آلی تغذیه می شوند.

بیش از 2500 گونه کک در سراسر جهان توصیف شده است. Siphonaptera نزدیکترین ارتباط با عقربهای برفی (Boreidae) دارد ، و آنها را در حشره اندوپتریگوت حشرات Meoptera قرار می دهد.

قبل از حرکت به سایر گروهها از جمله پرندگان ، فلس در اوایل کرتاسه بوجود آمد ، به احتمال زیاد به عنوان خارج رحمی پستانداران و مارپیچ ها. هر نوع کک کم و بیش متخصص در گونه های جانوری میزبان خود است: بسیاری از گونه ها هرگز روی هیچ میزبان دیگری پرورش نمی یابند ، اگرچه بعضی از آنها انتخاب کمتری دارند. بعضی از خانواده های کک منحصر به یک گروه میزبان واحد هستند: به عنوان مثال ، Malacopsyllidae فقط در آرمادیلوس ها ، Ischnopsyllidae فقط در خفاش ها یافت می شود ، و Chimaeropsyllidae فقط بر روی لرزهای فیل. کک موش صحرایی شرقی ، Xenopsylla cheopis ، یک بردار Yersinia pestis ، باکتری است که باعث طاعون بوبونیک می شود. این بیماری توسط جوندگان مانند موش سیاه گسترش یافت ، که توسط کک هایی که در آن زمان انسان ها را آلوده می کردند ، گزیدند. شیوع عمده آن شامل طاعون جوستینین و مرگ سیاه بود که هر دو بخش قابل توجهی از جمعیت جهان را کشته اند.

فلس ها در فرهنگ انسانی به اشکال متنوعی مانند سیرک های کک ، شعرهایی مانند شهوانی جان دون ، جنب و جوش ، آثار موسیقی مانند مودست موسبورسکی و فیلمی از چارلی چاپلین ظاهر می شوند.

در این کلیپارت شما می توانید تصاویر PNG: Flea PNG تصاویر رایگان را دانلود کنید