پالتو پوششی است که بر روی هر دو جنس ، بر روی گرما یا مد ، بر روی قسمت بالایی بدن پوشیده می شود. کت ها به طور معمول آستین بلند دارند و از قسمت جلویی باز هستند و با استفاده از دکمه ها ، زیپ ها ، اتصال دهنده های قلاب و حلقه ، ضامن ها ، کمربند و یا ترکیبی از بعضی از آنها بسته می شوند. از دیگر ویژگی های احتمالی آن می توان به یقه ها ، بندهای شانه و کاپوت اشاره کرد.

پالتو یکی از اولین کلمات دسته بندی لباس در انگلیسی است که در اوایل قرون وسطا گواهی گرفته است. (همچنین به اصطلاحات پوشاک مراجعه کنید.) فرهنگ لغت انگلیسی آکسفورد در معنای مدرن خود را به c نشان می دهد. سال 1300 ، وقتی نوشته شده بود قصر. کلمه کت از زبان فرانسوی قدیمی و سپس لاتین لاتین سرچشمه می گیرد. سرچشمه این کلمه Proto-Indo-European برای لباسهای پشمی است.

استفاده اولیه از کت به زبان انگلیسی عبارت است از روتختی (زنجیر نامه ای) ، یک جامه مانند حلقه های فلزی ، معمولاً به طول زانو یا اواسط گوساله.

روپوش قرون وسطایی و رنسانس (عموماً توسط طلاب لباس طلسم) یک پوشاک بیرونی مردانه با آستین کوتاه ، وسط کمر و دکمه جلوی آن است که دامن کامل در ملزومات آن نه برخلاف کت مدرن.

تا قرن هجدهم ، پالتوها شروع به پوشیدن کیپ و روپوش به عنوان لباس بیرونی می کردند ، و تا اواسط قرن بیستم اصطلاحات ژاکت و کت برای سبک های اخیر اشتباه گرفته می شد. تفاوت در استفاده هنوز برای پوشاک قدیمی تر حفظ می شود.

در اوایل قرن نوزدهم ، کت ها به پالتوهای زیر و روپوش تقسیم شدند. اصطلاح "زیر پالتو" اکنون باستانی است اما این واقعیت را نشان می دهد که کلمه کت می تواند بیرونی ترین لایه برای پوشیدن در فضای باز (پالتو) یا پالتویی باشد که زیر آن (زیر پالتو) پوشیده شده است. با این حال ، اصطلاح پالتو فقط به جای زیر پالتو شروع به نشان دادن پالتو کرده است. استفاده قدیمی تر از کلمه پالتو هنوز هم در عبارت "پوشیدن کت و کراوات" یافت می شود ، به این معنی نیست که پوشنده روی یک پالتو داشته باشد. اصطلاحات پالتو ، کت صبحانه یا روپوش خانگی انواع پالتو را نشان نمی دهد. در واقع ، ممکن است یک پالتو پوشیده شده از بالای یک روتختی پوشیده شود. در چرخه های خیاطی ، خیاطی که انواع مختلفی از کت ها را می سازد ، به سازنده کت گفته می شود. به همین ترتیب ، در انگلیسی آمریکایی از اصطلاح کت ورزشی برای مشخص کردن نوعی از ژاکت که به عنوان لباس بیرونی (پالتو) پوشیده نمی شود (ژاکت ورزشی به انگلیسی انگلیسی) استفاده می شود.

اصطلاح ژاکت یک اصطلاح سنتی است که معمولاً برای اشاره به نوع خاصی از پالتوهای کوتاه استفاده می شود. کاپشن های مدرن معمولی فقط به قسمت فوقانی ران کشیده می شوند ، در حالی که کت های قدیمی تر مانند روتختی معمولاً از طول زانو برخوردار هستند. ژاکت مدرن که با کت و شلوار پوشیده می شود ، به طور سنتی به انگلیسی انگلیسی و یک کت ساک به انگلیسی انگلیسی ، یک کت تخت (یا یک ژاکت سالن) در انگلیسی انگلیسی گفته می شود. اصطلاح انگلیسی آمریکایی به ندرت استفاده می شود. به طور سنتی ، اکثر آقایان با کت و کراوات لباس می پوشند ، اگرچه این امر به تدریج از دهه 1960 کمتر رواج یافته است. از آنجایی که الگوی اساسی برای قدم زدن (ژاکت مشکی که با شلوارهای راه راه به انگلیسی انگلیسی پوشیده شده است) و ژاکت شام (توکسدو به زبان انگلیسی آمریکایی) همان کتهای سالن است ، خیاط ها به طور سنتی هر دو نوع خاص این ژاکت را کت می نامند.

یک روپوش به گونه ای طراحی شده است که به عنوان بیرونی ترین پوشاک پوشیده از پوشیدن در فضای باز است. در حالی که این استفاده هنوز در برخی مکان ها ، به ویژه در انگلیس ، حفظ می شود ، در جاهای دیگر اصطلاح کت عموما برای نشان دادن تنها پالتو و نه زیر پالتو استفاده می شود. در صورت تمایز به تفاوت ، یک روکش پالتو کمی کوتاهتر از [پکیج مورد نیاز] است. روتختی های پوشیده شده بالای لبه های زانو (زیرپوش) مانند کت های کف پا ، کت های لباس و کت های صبحگاهی برش داده می شود تا کمی طولانی تر از روپوش زیر باشد تا بتواند آن را به طور کامل بپوشاند و همچنین به اندازه کافی بزرگ باشد. برای قرار دادن کت در زیر.

طول یک پالتو متفاوت است: هنگامی که مد روز به دکلمه مربوط نمی شود ، اواسط گوساله که اغلب مشاهده می شود و پیش فرض است. طرح ها از طول زانو تا طول مچ پا به طور خلاصه در اوایل دهه 1970 متفاوت است و به عنوان "ماکسی" شناخته می شود (در تضاد با مینی غصب).

گویندگان انگلیسی آمریکایی گاهی به طور غیررسمی کلمات ژاکت و کت را به طور متناوب استفاده می کنند.