روپوش (انگلیسی انگلیسی) ، یا گیره لباس (انگلیسی انگلیسی) بست است که برای آویزان کردن لباس برای خشک کردن ، معمولاً در خط لباس استفاده می شود. روتختی ها اغلب در طرح های مختلفی ارائه می شوند.

برای حلق آویز کردن کتهایی که در دهه 1700 توسط جامعه شاکر اختراع شد ، با یک تخته پارچه چوبی اشتباه گرفته نشود. در دهه 1700 لباس های شسته شده روی بوته ها ، اندام ها یا خطوط آویزان شده بود تا خشک شود اما هیچ نقاشی یا چاپی از دوران پیدا نمی شود. روتختی مخصوص آویز کردن لباس های شسته شده فقط در اوایل قرن نوزدهم توسط جریمه ویکتور اپدبک ثبت شده است. در این طرح از فنر استفاده نشده است ، اما در یک قطعه مد شده است که دو قسمت میخ آن از شاسی مفتولی است که تنها فاصله کمی بین آنها وجود دارد — این شکل از میخ باعث می شود که عمل گرپینگ بخاطر اینکه دو میخ از هم جدا شده و در نتیجه فشرده می شوند. در کنار هم ، به این دلیل که میخ ها می خواهند به حالت اولیه و استراحت خود بازگردند. این شکل از گیره غالباً از جنس پلاستیک یا در اصل از چوب است. در انگلستان ، ساختن گره لباس به عنوان یک کاردستی در ارتباط با مردم رومی ، معمولاً توسط کولی دوغاب شناخته می شود ، که از گیره های باریک یا باریک یا چوب خاکستر لباس هایی با گیره ساخته بود.

امروزه ، با ایجاد دو قلاب پلاستیکی یا چوبی که به هم وصل می شوند ، گره های مخصوص لباس (همچنین روتختی) بسیار ارزان تولید می شود ، که در بین آنها اغلب چشمه کوچک گوه است. این طرح توسط دیوید م اسمیت از اسپرینگفیلد ، ورمونت ، در سال 1853 اختراع شده است. با یک عمل اهرمی ، هنگامی که این دو میخ در بالای گیره چسبانده می شوند ، میخ ها باز می شوند و هنگامی که رها می شوند ، بهار دو شاخه را می کشید. خاموش ، ایجاد عمل لازم برای گرفتن. اسمیت همچنین به خاطر نوازندگی عالی ویولن شناخته می شد. این یکی از سرگرمی های او بود. او عادت داشت هر زمان که ویولن بازی می کرد به وضوح فکر می کرد و به مشکلات روزمره می اندیشید. اینگونه بود که او ایده اختراع لباس شخصی را ایجاد کرد.

طراحی توسط اسمیت توسط سولون ا. مور در سال 1887 بهبود یافته است. وی افزود آنچه او را "یقه مفتول" ساخته شده از یک سیم واحد می نامید ، این چشمه ای بود که قطعات چوبی را در کنار هم نگه می داشت ، به عنوان چشمه ای عمل می کرد و آنها را مجبور به تعطیل می کرد. و به عنوان یك كامیك كه روی آن دو نیمه قرار داشته باشد ، نیاز به یك مؤلفه جداگانه و كاهش هزینه های تولید را از بین می برد. این اولین اولین روتختی موفقیت آمیز بهار بود که در مقادیر عظیمی در سراسر ایالات متحده ساخته و فروخته شد. ایالت ورمونت ، و به ویژه پایتخت آن در مون پلیه ، به سرعت تبدیل به چیزی شد که نیویورک تایمز از آن با عنوان "دره سیلیکون تولید پارچه" نامیده است ، شرکت تولید پوشاک ایالات متحده در سال 1887 افتتاح شد تا از طراحی پیشرفته مور استفاده کند. ورمونتر استفن توماس ، دریافت کننده مدال افتخار در جنگ داخلی به عنوان رئیس شرکت خدمت می کرد و این شرکت علی رغم رقبایی که به سرعت در واتربوری و جاهای دیگر سر می زد ، از موفقیت قابل توجهی برخوردار بود. مهمترین آن مربوط به سال 1909 بود که آلن مور یکی از ایالات متحده آمریکا بود. کارمندان شرکت با حذف یکی از کویل های موجود در "گریز از بهار" راهی را برای ساختن لباسهای ارزان قیمت ترسیم کردند. او این شرکت را ترک کرد و با وام یک کارآفرین محلی یک کارخانه رقیب را افتتاح کرد ، به معنای واقعی کلمه در امتداد خیابان از ایالات متحده آمریکا. ساختمان شرکت شرکت ملی لباس ملی به سرعت در ایالات متحده آمریکا پیشی گرفت. شرکت با مصرف 500000 تخته چوب در اوج تولید. بعد از جنگ جهانی جهانی ، علیرغم درخواست های مکرر برای تعرفه های محافظت شده توسط ورمونت ، واردات ارزان قیمت از اروپا شروع به پر شدن بازار کرد و صنعت دولتی رو به زوال گذاشت. در سال 1920 تولید 58 پوند ناخالص در ورمونت هزینه 58 سنت داشت ، در حالی که روتختی های سوئدی وارداتی برای 48 سنت ناخالص فروخته می شد. وضعیت پس از جنگ جهانی دوم بدتر شد و معرفی خشک کن لباس برقی باعث کاهش تقاضا برای پین لباس شد و به صنعت آسیب رساند. ایالات متحده شرکت مجبور شد قبل از پایان دهه 1940 درهای خود را ببندد. با این حال ، شرکت ملی لباس ، که قبلاً از مکان اصلی خود به خیابان منتقل شده بود و به یک مالک جدید فروخته شده بود ، توانست با توجه به عقد قرارداد با زنجیره فروشگاه F.W. Woolworths ، در تجارت بماند. با این روش ، آنها توانستند به رغم آتش سوزی فاجعه آمیز در سال 1978 ، دهه های بعد را به تعویق بیندازند. با افزایش واردات ارزان چینی ، حاشیه سود آن بیشتر شد. تمایلات آشنا برای تعرفه های محافظتی ادامه یافت ، اما نتیجه ای حاصل نشد. این شرکت که خط لباسهای چوبی خود را قطع کرده بود ، به پلاستیک متنوع ، از جمله رواندازهای پلاستیکی ، که تنها بخش کوچکی از تولید کلی را تشکیل می داد ، متنوع شد. با این حال ، شرکت ملی پوشاک سرانجام در میان توجه و تأسف رسانه ها ، تولید لباس های پوشاک را ، آخرین پوشاک تولیدی آمریکایی که در سال 2009 از خط تولید خارج شد ، متوقف کرد.

با اختراع روپوش های استیل ضد زنگ که با استفاده در فضای بیرون زنگ نمی خورند و پوسیدگی نمی شوند ، این لباس ها بیشتر مورد استفاده قرار گرفت. آنها بجای استفاده از چشمه پیچشی که اغلب پیچ خورده و باعث از بین رفتن لباس می شود ، به یک فنر فشرده شده قوی و محصور شده تکیه می کنند که منجر به چسبندگی قوی تر می شود.

در این صفحه می توانید تصاویر PNG رایگان: تصاویر لباس PNG را به صورت رایگان بارگیری کنید