ولادیمیر ایلیچ اولیانوف ، معروف تر به نام مستعار لنین (22 آوریل [10 آوریل] 1870 - 21 ژانویه 1924) ، انقلابی ، سیاستمدار و نظریه پرداز سیاسی کمونیست روسی بود. وی از سال 1917 تا 1918 به عنوان رئیس دولت جمهوری روسیه ، از سال 1918 تا 1924 و اتحاد جماهیر شوروی از 1922 تا 1924 به عنوان رئیس دولت جمهوری روسیه خدمت کرد. تحت دولت وی ، روسیه و سپس اتحاد جماهیر شوروی گسترده تر شد. دولت کمونیستی تک حزبی که توسط حزب کمونیست روسیه اداره می شود. از نظر عقیدتی یک مارکسیست ، او تئوریهای سیاسی به نام لنینیسم را توسعه داد.

پس از اعدام برادرش در سال 1887 در خانواده ای ثروتمند طبقه متوسط ​​در Simbirsk متولد شد ، پس از اعدام برادرش ، لنین با آغوش سیاسی سوسیالیسم انقلابی را پذیرفت. اخراج از دانشگاه امپریال کازان به دلیل شرکت در اعتراضات علیه دولت تزاری امپراتوری روسیه ، وی سالهای بعد را به درجه حقوقی اختصاص داد. وی در سال 1893 به سن پترزبورگ نقل مکان کرد و به عنوان ارشد حزب کارگر سوسیال دموکراتیک مارکسیست روسیه (RSDLP) درآمد. در سال 1897 ، وی به جرم فتنه دستگیر شد و به مدت 3 سال به شوشنسكوی تبعید شد و در آنجا با نادژدا كروپسكایا ازدواج كرد. وی پس از تبعید ، به اروپای غربی نقل مکان کرد ، جایی که از طریق انتشارات خود به یک نظریه پرداز برجسته حزب تبدیل شد. وی در سال 1903 در تقسیم ایدئولوژیک RSDLP نقش اساسی را برعهده گرفت و جناح بلشویکی را در برابر منشیویک های ژولیوس مارتوف رهبری کرد. او بعداً با تشویق قیام در دوران انقلاب ناموفق روسیه در سال 1905 ، او بعداً اقدام به ایجاد جنگ جهانی اول به یك انقلاب پرولتری در اروپا كرد ، كه به عنوان یك ماركسیست معتقد است كه باعث سرنگونی سرمایه داری و جایگزینی آن با سوسیالیسم خواهد شد. پس از انقلاب فوریه 1917 تزار را برکنار کرد و یک دولت موقت تأسیس کرد ، وی به روسیه بازگشت تا نقش اصلی را در انقلاب اکتبر بازی کند ، که در آن بلشویکها رژیم جدید را سرنگون کردند.

دولت بلشویک لنین در ابتدا قدرت را با انقلابیون سوسیالیست چپ ، شوروی منتخب و یک مجلس مؤسسان چند حزبی تقسیم می کرد ، اگرچه تا سال 1918 قدرت متمرکز در حزب کمونیست جدید را داشت. دولت لنین توزیع مجدد زمین در بین دهقانان و بانکهای ملی و صنعت در مقیاس بزرگ. این کشور با امضای پیمان با قدرتهای مرکزی از جنگ جهانی اول کناره گیری کرد و انقلاب جهانی را از طریق انترناسیونال کمونیست ترویج کرد. مخالفان در ترور سرخ سرکوب شدند ، مبارزات خشونت آمیز توسط سرویس های امنیتی دولت اداره می شد. ده ها هزار نفر در اردوگاه های کار اجباری کشته و یا تحت شکنجه قرار گرفتند. دولت وی ارتشهای ضد بولشویک راست و چپ را در جنگ داخلی روسیه از سال 1917 تا 1922 شکست داد و بر جنگ لهستان و اتحاد جماهیر شوروی 1919-1921 نظارت داشت. در سال 1921 در پاسخ به ویرانی های جنگ ، قحطی و قیام های مردمی ، لنین رشد اقتصادی را از طریق سیاست جدید اقتصادی محور بازار ترغیب کرد. چندین کشور غیر روسی پس از سال 1917 استقلال را تأمین کردند ، اما سه نفر با تشکیل اتحاد جماهیر شوروی در 1922 دوباره با روسیه متحد شدند. از نظر سلامتی به طور فزاینده ای ، لنین مخالفت خود را با قدرت رو به رشد جانشین خود ، ژوزف استالین ، قبل از مرگ در خود نشان داد. dacha در گورکی.

لنین به عنوان یکی از برجسته ترین و تأثیرگذارترین چهره های قرن بیستم ، لنین به عنوان بعد از مرگ یک فرقه شخصیتی گسترده در درون اتحاد جماهیر شوروی تا زمان انحلال آن در سال 1991 شناخته شد. جنبش کمونیستی بین المللی لنین به عنوان یک فرد بحث برانگیز و بسیار تفرقه آور ، از طرفداران به عنوان قهرمان سوسیالیسم و ​​طبقه کارگر مورد توجه قرار می گیرد ، در حالی که منتقدین از چپ و راست بر نقش وی به عنوان بنیانگذار یک رژیم اقتدارگرا مسئول در سرکوب سیاسی و قتل های دسته جمعی تأکید می کنند.

در این صفحه می توانید تصاویر PNG رایگان: تصاویر Lenin PNG را دانلود کنید